İnsan olmak ne demektir? Peki ya koskoca dünya tarihinde yalnızca ‘insan’ olarak yaftalanmak kâfi midir sizce? Kusurlarımızı ve hatalarımızı belki bir raddeye kadar gizleyebildik ama olduğumuz şeyden kaçmayı asla başaramadık. Hep aynı noktaya getirdi hayat bizi; ya kendi kâbusumuzun başrolünde oynadık ya da ezildik yaptıklarımızın karşısında. Mümkün müydü peki insanın kusurlu doğasını düzeltmek? Yoksa yersiz bir hayalden mi ibaretti bu? Bulgakov’un Köpek Kalbi insan olmanın pek de matah bir şey olmadığını

Hayalperestin teki olarak tanıtır bu adam kendini, “Yaradılıştan farklıyım ben,” der. Kendi küçük dünyasında kaybolur da kalbini açacak birini bulamaz; onlarca fırtınanın koptuğu ruhuna kimsecikler dönüp bakmaz. Öylece dolaşır sokaklarda; evlerle, duvarlarla konuşur. Yanı başında akıp giden hayatın farkına varmaz bile. Ömrü boyunca özlemini duyduğu, yılmadan beklediği o kadın bir köprü üstünde çıkar karşısına ve Petersburg’un beyaz geceleri kadar kısa süren hikâyeleri başlar. İnsana yaşadığını hissettiren,

Öyle bir karanlık çökmüştü ki Avalon’un üzerine, gün bir daha hiç uğramayacak gibiydi bu diyarlara. Gökten alevler yağıyor, her yerden umulmadık düşmanlar peydah oluyor; kötülük de bu hengâmenin tadını çıkartarak gitgide büyüyordu. Koca ejderha Basilgarrad bile etrafını saran bu kötülükle nasıl başa çıkacağını bilmiyordu. Yalnız hissediyordu kendini. Yapayalnız… Lakin zaman birlik zamanıydı; dargınlıklar sona erip yepyeni bağlar kurulurken diyarın dört bir yanında tehlike çanları çalmaya devam ediyordu. Yok

“Yamaçlarda dolaşarak bir ömür tüketirsin, yeryüzünün dört bir köşesini ararsın, sadece kahrolası biri gelip seni tutsun ve hiç bırakmasın diye umutsuzca dolanıp durursun. İşte onu bulabilirsen yuvanı da bulmuş olursun.” Eksik bir sürü parçam, sevmem gereken bir sürü insan, bulmam gereken, kaybettiğim bir yuvam vardı. Bir yolculuğa çıktım. Kendim gibi değildim; kim olduğumu buldum. Ben Mary Iris Malone; kusurları olan tuhaf bir kahraman. Dünyanın deliliklerini dize getirmeye geldim.

Bu nasıl babadır? Doludur cepleri, keseleri; işe bak ki çocuklarına zırnık koklatmaz. Aklı fikri paradır başka hiçbir şeye bakmaz. Yüreğine giden yol ne midesinden geçer ne de gözlerinden; param var dedin mi tutar hemen elinden. Eh, bu babadan hayır gelmez ama bu kadarı da beklenmez! Ne var ki oldu; babası oğlunun sevdiğine göz koydu. Şimdi kardeşler baş başa vermeli ve bu işin çıkar yolunu gözetmeli. Yoksa bir bakmışlar yanlarında: Sevmedikleri biriyle geçecek yıllar hemen kapıda. Molière, 17 yüzyıl Fransı

Hayatı bittiği yerden başlatmak mümkün müdür? Zamanı geriye saramazsınız belki ama ya aksi yönde akacağı tutarsa? Bir insan ölümün kapısını tıklattığı andan doğar da hayata en aşina olduğu vakitten başlarsa farklı olur mu bu kez? Kamburu gitgide düzelse, zamanla görmez gözleri görse, işitmez kulakları işitse, tutmaz bacakları tutar olsa mesela? Elinde bastonuyla doğduğu bir dünyaya sarındığı kundağıyla veda eden bir adamın öyküsüdür bu. Kum saatinin tersine aktığı, akreple yelkovanın sağdan sola ilerlediği,

Acıların zamanla dindiğini söyleyenler haklı mıdır yoksa hep orada kalırlar da insanlar onları görmezden gelmeyi mi öğrenir? Peki ya bunu öğrenemeyenler? Yetemeyenler, başaramayanlar, sevemeyen ve sevilemeyenler? Acılarını mı örterler yaralarının üstüne? Yalnız onlara yeter, yalnız onları mı severler? Yaşamayı başaramadıkça çaresiz hisseden, çaresiz hissettikçe beceremediği ne varsa tek tek peşine düşen bir adamın babasına yazdığı uzun mu uzun, keder yüklü hatıralarla kuşatılmış bir mektuptur bu. “Sen dünya

Rüyanızda düşer gibi hissettiğiniz, tam yere kapaklanacakken sıçrayıp da uyandığınız oldu mu hiç? Peki ya atalarınızın korkuları size musallat olup da hayatınızı dar etti mi? İnsanın insan oluşu, atalarımızın serüvenleri aklınıza düşer mi sizin de? Geçmişte nasıldık ve şu an olduğumuz yere ne yapıp edip de vardık merak ettiniz mi? Jack London’ın modern kişinin rüyaları aracılığıyla geçmişe gidip de merakımızı dindirmeye çalıştığı bu eserde tarihimiz, ilkel alışkanlıklarımız, benzerliklerimiz ve farklılıklar

Rusya’nın en büyük aydınlarından biri olan Grigory Petrov, seyahatleri sırasında gittiği Finlandiya’dan çok etkilenmiş ve bu hayranlığının sonucu olarak Beyaz Zambaklar Ülkesinde kitabını kaleme almıştır. Her bir sayfası ders niteliğinde olan bu eser, Türkiye’de ilk kez basıldığında Mustafa Kemal Atatürk’ün de dikkatini çekmiş, Türkiye’nin çağdaşlaşma sürecine büyük katkısı olacağını düşündüğü için eğitim kurumlarının ve bilhassa askerî okulların müfredatına derhâl dâhil edilmesini istemiştir. Çünkü Finland

Çağdaş dünya edebiyatının en iyi kurgularından biri olan bu eser 22 dilde yayımlanmış, toplamda 45 ödüle aday olup 26 ödüle layık görülmüştür. Kazandığı ödüllerden bazıları: Newbery Onur Ödülü Yılın En İyi Kitabı Ödülü - Wall Street Journal Yılın En İyi Kitabı Ödülü - Kirkus Reviews Yılın En İyi Kitabı Ödülü - Publishers Weekly Schneider Family Kitap Ödülü Josette Frank Kitap Ödülü Odyssey Kitap Ödülü Onur Ödülü - E. B. White Read Aloud Judy Lopez Kitap Ödülü

Karanlıktan da kara günler kapıda! Ulu Avalon Diyarı’nın başı hiç olmadığı kadar dertte. Anlaşmazlıklar, kavgalar, savaşlar ve salgınlar art arda patlak verirken eli kolu bağlanan Basilgarrad ne yapacağını şaşırmış durumda. Ateş ejderhaları bitmek bilmeyen saldırılar yapıyor, kim olduğu belirsiz düşmanlar elflere saldırıyor, Avalon’daki tüm ırklar birbirlerine ardı ardına savaşlar ilan ediyor. O da yetmezmiş gibi yüce büyücü Merlin, Avalon’u ve muhafızını ardında hiçbir iz bırakmaksızın kendi kaderine terk

Bir delinin hatıra defteri midir gerçekten bu? Yoksa hayatın deliliğiyle başa çıkamayan bir insanın mı? Delilik nedir sahi? Ne hissettirir ve nasıl delirir kişi? Neresidir bu işin yetkili mercii, kimdir karar veren hangimiz akıllı, hangimiz deli? Yavaş yavaş koparır bağını gerçeklikle bazıları. İçinde sadece kendisinin yaşayacağı dünyayı adım adım yaratır. Ama kimse sormaz ona bunu neyin yaptırdığını, neden kurtulmaya çalıştığını. Böyle bir insanın anılarıdır burada yazanlar. Kimsenin duymadığı, kimsenin um

En değerli varlığımız kalbimiz midir aklımız mı? Cesaretimiz yoksa bu ikisi fayda eder mi? Peki ya hepsine sahipsek neyi arar gözlerimiz? İnsanın evi pusulası olabilir mi? Dorothy, köpeği Toto’yla birlikte kendisini yabancı bir diyarda bulduğunda başına gelecekleri hiç mi hiç beklemiyordu. Fakat ne hikmetse kendini Korkuluk, Teneke Oduncu ve Aslan’la bu diyarın büyücüsü Oz’un peşine düşmüşken buldu. Her bir kahramanın bir dilek uğruna çıktığı bu yolculukta cadılardan porselen insanlara türlü türlü yaratık,

SEVGİLİ BÜYÜKANNEM FREDDIE BİR DEFASINDA BANA, DÜNYADAKİ TÜM KORKUYU VE DEHŞETİ ŞEYTAN’IN YARATTIĞINI SÖYLEMİŞTİ. FAKAT ŞEYTAN’IN KENDİSİ DE BİR KERESİNDE KULAĞIMA, BİZİ KORKUTAN BİRİNİ, AĞLATAN BİRİNDEN ÇOK DAHA KOLAY AFFEDEBİLECEĞİMİZİ FISILDAMIŞTI. VE RIVER BANA HER İKİSİNİ DE YAŞATMIŞTI. O günden sonraki aylarımı bekleyerek geçirdim. Yavaş yavaş çürüyen malikânemizin geniş verandasında, uçurumun dibindeki küçük gizli plajımızda, o hain misafir evinde… Üstelik sabırsızlanmaya başlamıştım. Geçen yaz, aşkı

ŞEYTANLA EL ELE YÜRÜRKEN ONDAN KORKAMAZSIN! Geçmişi Sırlarla Dolu Esrarengiz Freddie... Ölü Freddie'nin Hatıralarına Düğümlü Violet White... Çarpık Gülüşlü, Mükemmel Yalancı River West... Okyanus kıyısındaki sıradan kasaba Echo’da her şey olağandı. Ta ki bir gün esrarengiz yabancı River West, White ailesinin köhne malikânesi Citizen Kane’in misafir evini kiralayana kadar… Çarpık gülüşlü, zeki ve mükemmel bir yalancı olan River, birkaç gün içinde hem Violet’ın hem de tüm Echo kasabasının Doğaüstü yetenekleri

ŞEYTANLA EL ELE YÜRÜRKEN ONDAN KORKAMAZSIN! Geçmişi Sırlarla Dolu Esrarengiz Freddie... Ölü Freddie'nin Hatıralarına Düğümlü Violet White... Çarpık Gülüşlü, Mükemmel Yalancı River West... Okyanus kıyısındaki sıradan kasaba Echo'da her şey olağandı. Ta ki bir gün esrarengiz yabancı River West, White ailesinin köhne malikânesi Citizen Kane'in misafir evini kiralayana kadar... Çarpık gülüşlü, zeki ve mükemmel bir yalancı olan River, birkaç gün içinde hem Violet'ın hem de tüm Echo kasabasının hayatın

SEVGİLİ BÜYÜKANNEM FREDDIE BİR DEFASINDA BANA, DÜNYADAKİ TÜM KORKUYU VE DEHŞETİ ŞEYTAN'IN YARATTIĞINI SÖYLEMİŞTİ. FAKAT ŞEYTAN'IN KENDİSİ DE BİR KERESİNDE KULAĞIMA, BİZİ KORKUTAN BİRİNİ, AĞLATAN BİRİNDEN ÇOK DAHA KOLAY AFFEDEBİLECEĞİMİZİ FISILDAMIŞTI. VE RIVER BANA HER İKİSİNİ DE YAŞATMIŞTI. O günden sonraki aylarımı bekleyerek geçirdim. Yavaş yavaş çürüyen malikânemizin geniş verandasında, uçurumun dibindeki küçük gizli plajımızda, o hain misafir evinde... Üstelik sabırsızlanmaya başlamıştım. G

Eşinin onu yine aldattığını öğrendiğinde Beth Hall’ün dünyası başına yıkıldı. Fakat bu defa kararlıydı, affetmeyecekti. Biten evliliğinin yıkıntıları altında kalsa da, yüreği ezilse de, acılara savrulsa da perişan hâlde bir başına, yürüdü kendi yoluna… Sadakatsiz Adam Hall için ise hayat çok daha acımasızdı. Usul usul dibe çekti onu, sırlarının ve yalanlarının içinde boğdu. Yaptıklarının pişmanlığını yaşarken kendini geçmişin tehlikeli sularında yüzerken buldu. Kulaç attı, çırpındı fakat Beth’in eli olma

“Ben Prosperity Oceanus Redding, belki de Prens Alastor... Sana bilmediklerini anlatmaya geldim. Yaklaş, duyman gereken şeyler var. Yalnız senden mi ibaret sandın bu dünya? O hâlde çok yazık sana.” Üçüncü Âlem’in soylu prensi şeytan Alastor… Asırlar sonra yattığı uykudan tek bir amaçla uyandı: Kendisine ihanet edenleri bir bir avlayıp yok etmek. Hain aile Reddinglerin en genç üyesi Prosper’in bedenine hapsolmuşken özgürlüğüne kavuşup intikam almasının tek yolu ise konakçısıyla bir sözleşme imzalamak. Fak

Ödüller: - Newbery Onur Ödülü - Yılın En İyi Kitabı - Kirkus Reviews - ALA Dikkate Değer Kitap Ödülü - Yılın En İyi Kitap Ödülü - School Library Journal - Yılın En İyi Kitap Ödülü - Booklist - New England Kitap Ödülü - Onur Ödülü - Jane Addams Yaşamım altüst olduğunda bir güz vaktiydi. Bildiğim tüm hayatları yakıp yıkan, herkesi mahveden bir savaş tepemize kâbus gibi çökmüştü. Dört yanımız yalanlarla ve kederle sarılıydı. Küçücük bir çocuktum fakat bazı şeyler, yaşamımın ne kadar uzun olursa olsun