Bu dünyaya gelip giden insanlar; Memnun mudur, gördüğünden o canlar?Elveda demeden, o yaşayanlar; Hak yemeden, ne mutlu yaşlananlar!

ZAMAN TÜNELİNDE Zaman tünelinde, geçmiş ömürler,Bahar rüzgârları, bu mevsim eser,Hasretlik çekerler, yolları bekler,Papatya, şebboyun; açtığı günler. Ağaç dallarında, çiçekler renk renk,Her biri sonradan, meyve verecek,Çile çekmeyenler, nerden bilecek?Zor günler, elbette, sonra erecek. Zeytin, çama benzer, yaprağı dökmez,Çok meyve vermişse, fazla büyütmez,Uzun olur ömrü, nice yaş yetmez,Değeri bilinse, hiç kimse kesmez.

SIRALIDIR Sıralıdır, karşı dağlar sıralı, Gurbette olanın, gönlü yaralı, Kış günü bülbüller ötmez buralı, Ne gül açar şimdi, ne de bir sümbül. Güneşin ısısı azaldı artık, Kimsesiz, fakirler ne yapar yazık, Pek çok kişi azık bulamaz azık, Yaşamak zorlaştı, zorlaştı şimdi. Durup baktım yine, çevreme bugün, Belli değil sanki; bu hangi öğün, İnsanlar çok nadir, tek tük görürüm, Yaşamak zorlaştı, zorlaştı şimdi.

Onlar el değil, amcamın kızlarıydı baba. Karşımda duruyorlardı. Üstelik Piraye, amcamın kopyası gibiydi. Ve Bahar bana benziyordu baba, yani sana. Ben nefret edemedim onlardan baba. Tam tersi kanım kaynadı onlara. Hiç bizim gibi değillerdi. Birbirlerine bağlılardı. Babaları yoktu ama aile olmayı başarabilmişlerdi. Bize ne kadar uzak değil mi baba? Oysa sen ölmemiştin biz niye aile olamadık baba? Yoksa onlardan çaldığımız hayatların karması mıydı bu?

On dokuzuncu yüzyılın son çeyreğinde Kuzey’in Federal Ordu’su karşısında Güney’in Konfederasyon Birlikleri’nin çarpıştığı Amerikan iç savaşına, yaşanmış askeri ve sivil hayata ilişkin hikayeler ile ışık tutan bu eser başlangıçta ülkenin önde gelen yayınevleri tarafından reddedilmiştir. Eserde karşıt cephelerde savaşan bitişik tarlalardaki komşuların, bir şekilde yolları ayrılmış kardeşlerin, baba ve oğulların veya eşi tarafından aldatılan bir centilmenin onur ve saygınlık adına verdiği mücadele anlatılmakta

Sevgili okuyucularım. Kitabıma neden Biz Demeye Alışalım ismini verdiğimi merak edenler olur diye açıklama gereği duydum. Aslında “ben” diyen insan, özgür iradesine, kendi kişiliğine ve yapısına sahip çıkıyor demektir. O, kişiliğini başkalarından üstün görür. Çevresine, akrabalarına, mensubu olduğu topluma hatta dünyadaki insanlara bir türlü “biz” diyemez. İnsanlık içinde “insan olmayı” ortak payda görenler farklılıkları zenginlik olarak kabul eder ve kimseye zarar vermez, kimse kimseyi sömürmez. Hakkını al

Değerli kitapsever dostum; Bu kitabı eline aldığında, sadece arka kapaktaki yazıyı okuyup tekrar rafa bırakabilirsin düşüncesiyle bu satırları yazıyorum. Bu kitabı okuyacak olursan, adı ümit olup yeri geldiğinde ümitsizlik batağına saplanıp kalan bir bireyin trajikomik hatıralarına ve adalet mücadelesine şahit olacaksın. Okumayacak olursan da senden naçizane ricam; yaşamın boyunca ümidini yitirmeden başkalarına da ümit olmaya çalışman. Yoksul bir insana da içten çürüyen ve kurumaya yüz tutmuş bir ağaca da y

His… Bu kelimeyi defalarca haykırmak istiyordum. Çünkü bazı kelimeler o anı hissettirmez, yaşatırdı

Yaşadığın bu coğrafyayı geçme tanı, Üzerinde dalgalanan bayrağını, Zamanın bir saniyesinde dahi Ümitsizliğe kapılmadan kazanılan zaferleri unutma. Nice günler gördü yine de yılmadı, Cesaretin bedende tam vücut bulduğu Ülkemin her köşesinden sesler yükseliyor. Yurdumuzun 100’üncü yılı, sonsuza dek Işığının şarkısını dinlet tüm dünyaya, Lisanı “Türk”, Türk kalacak ilelebet.

Bir zamanlar, Uzak ülkelerden, Kafiyeli cümleler taşırdım heybemde. En güzel vezinli hayalleri, Ben kurardım. Bir zamanlar işte, Bir zamanlar...

Yaklaşmadan ölüme durdurmalı zamanı İstediğim şimdi bu doğrusu Dert üstüne dert çıkmasın Olduğu yerde zaman bir kere dursun Sonunda dinleniriz nasıl olsa gittiğimiz o yerde Gözlerimiz kalmasın şimdi takvimlerde… Elinizdeki bu kitap şair Mehmet Sezai’nin üçüncü şiir kitabıdır. Daha önce yayınlanmış iki şiir kitabındaki seçme şiirlerden ve yeni yazmış olduğu şiirlerden meydana gelen bu eserde şairin daha önceki kitaplarında olduğu gibi edebi ve tarihe ışık tutacak şiirler yer almaktadır.

‘Hayatım ve Öykülerim’ şair ve yazar Mehmet Sezai’nin 13 öyküden oluşan son eseri. ‘Elde Var Sıfır’ öyküsüyle yazarın hayatındaki önemli olaylara tanık olurken her biri farklı bir tat bırakan diğer öykülerini okurken geçmişin farklı mekân ve dönemlerine yolculuk yapacaksınız.

Daha öncesinde Yıldızname, Alevilik’te İslam Anlayışı ve Âşık Hilali Baba adlı eserlerini yayımladığımız Yunus Koçak’tan tasavvuf ve halifelik tarihine dair kapsamlı bir eser! Yunus Koçak, titiz bir çalışmanın ürünü olan Anadolu Alevilerine Gönderilen Bin Bir Öğüt adlı eserin ilk bölümünde Vahdet-i Vücud felsefesi üzerinden tarikatların sistemli bir eleştirisini yapıyor. Kitabın ikinci bölümünde ise, güncelliğini hâlâ koruyan “ilk halife kim olmalıydı” sorusuna yanıt arıyor. Bu kitabı sadece Ehl-i Beyt

Yağmuru istemedim. Ama,sığınmışken bir saçak altına ve ıslanmışken iliklerime kadar, Hepsi birleşip, üzerime saldırdılar. Artik ayaklarımda ağırlık ve anılarımda süprüntü olan pabuçlarım neyse de... Durup dururken, şiirlerimi çaldılar.

Bu şiirler, ozanlık geleneğinin en köklü toprağından TRT türkü repertuarına Çamşıhı ağzı olarak girmiş bir bölgeden bir isim Sadık Metin ve onun yaşamının bir bölümüdür.

Ninem yaşımdaydım Her gün ağlıyordum Ölüme hazırlanıyordum Teyzem yaşıma geldim Yarına nasıl çıkarım telaşı Çocukluk zamanıma tutumluluk bıraktım Ve cefaları Annem yaşımdaydım Bir çocukla gençleşiyordum Kendimi unutuyordum Başkalarına bakarak Çocuk oldum Başkalarına bakarak Âşık olamam Ben yeniden doğamam Tükettim ömrümü

"Atatürkçü değil Atatürk olun Atatürk'tür bu ülkeyi kurtaran Çalışın didinin bir düzen kurun Atatürk'tür bu ülkeyi kurtaran Dinleyin Temel'i bu ülke bizim Nolur birleşelim acıyor kalbim O günleri anıp doldu gözlerim Atatürk'tür bu ülkeyi kurtaran"

"Hakkı görmek ister isenÖnce kendini fark eyleBir meclise girer isenÖnce kendini fark eyleOkuduğun ilmi anlaGüzeli sev gülü koklaKonuşurken bir insanlaÖnce kendini fark eyleÇalışanın malı olurEşi dostu yari olurYaşaması kolay olurÖnce kendini fark eyleİnsandır insanı bilenHaldir her zaman sevilenTemel bitmez yoksa çilenÖnce kendini fark eyle"

Bir insanın iç dünyasını olduğu gibi paylaşması hiç de kolay değildir aslında... Mesleğim gereği bunu çevremde gözlemleme fırsatım çok oldu çünkü... Ama aynı zamanda, iyileşme sürecinin de duyguları dışa vurmaktan, dile getirmekten geçtiğini bizzat deneyimlediğim için, iç dünyamda yaşadığım her bir duyguyu beni bu dünyada en mutlu eden sanat aracılığı ile dışa vurmam gerektiğini anlamıştım. Bu farkındalık sayesinde ve yazı terapisi aracılığıyla, tüm cesaretimle sizlerle duygularımı olduğu gibi paylaşıyorum.

Geçmişte yapılan her hata geleceği etkiler. İyi ya da kötü eğer ders alındıysa gelecekte tekrar yapılmaz. Ama ders alınmadığı müddetçe tarih tekrardan ibarettir. Yavuz, Zeynep, Elif ve Bahadır geçmişinden ders alamayanlar. Doğay ise bu hatanın masumu. Ama unutmamak gerek. " Suçluların cezasını masumlar öder." Doğay bu cezayı kabul edecek mi? Yoksa tekrar eden tarih değil hatalar mı?