Harflerin de davaları var. Davalara adanmış harfler var. Harflerin hâlleri, hâllerin harfleri var. Mürekkebe vurgun yürekler, mürekkeple sürgün kürekler, küreklerin yürüttüğü sandallar yüzsün diye, kim bilir hangi denizin bilmem kaçıncı damlasını taşıyan karıncalar var. Kadim milletlerin, kadim davaları olunca mevzuu... Bir Mehmet Akif var, bir Necip Fazıl var tarihe not düşülen. 2 derun okyanusun, ayna misali 40 damlada aksiyle... Bugüne selamı var... Kilometrelerce mesafe, bin dua, kim bilir kaç damla

Kitap Tanıtım Yazısı : Yetim bir Rasul'ün yetim bir ümmetiyiz biz. Onun ahlakı ile ahlaklandık; çünkü onu Rabb'i terbiye etti. ?Beni Rabb'im edeplendirdi, ne de güzel edeplendirdi. diyerek yetimlerin velayetini Allah-u Zülcelal Hazretleri'nin üzerine aldığını bildirdi bize. Biz de yetim bir ümmet olduk onun için. Rabb'im bizi de terbiye et; zira biz de yetimiz, diyebilmek için. Nerede bir yetim görsek, onun elinden tutan Rabb'imizi ve Rasulünü görür gibi oluruz. Biz de tutarız elinden, tutmalıyız da. Bil

Aziz Okuyucu! 1923-1950 yılları arasında yaşanmış din ve millet düşmanlığı döneminin adıdır Tek Parti Dönemi! Başta Türk'ten öç alma amacıyla başlayan bu ihanetler Lozan ile İslam dünyasını başsız bıraktı. Emperyalizmin Türkiye şubeliğinin yapıldığı tehlikeli bir dönem!.. Türk'ü, Kürt'ü, Laz'ı, Çerkes'i... bir arada yaşayan milletlere kafatasçı bir zihniyetin düşmanlık tohumu ektiği karanlık 27 yıl... Türkiye'nin en çok yazar kadrosuna sahip olan 40'lar Kulübü o karanlık yılların üzerindeki şalı -bir nebze

Kızıl Sultan... Ne büyük ve acımasız bir iftira. Üstelik ne yazık ki kendi torunlarınca söylenen bir söz o iftira. Baskıcılıkla suçlanıp yok olma aşamasındaki devletin ömrünü dünyanın yeniden şekillendiği bir dönemde 30 yıl uzatan bir büyük hünkâr... Abdestsiz yere basmamak için ehli beytten getirtip yatağının başucunda bulundurduğu tuğla ile her sabah teyemmüm edip yere öyle basan bir ince sembol... Yıllardır İstibdat Dönemi ile bize zalim olarak tanıtılan ama iktidarı boyunca yalnızca on bir adi suçlunu

Zarif'çe bir yaşam öyküsüydü hayatı, edebiyatı edebiyle temsil eden Cahit Zarifoğlu'nun... İç dünyasının açmazları ile dış dünyanın sahtekâr acılarını, mutsuz zenginliklerini, taklitçi yolcularını, taklitçilikle gelen özünü yitirme tıkanıklığını en ince söz dizimleriyle birleştirip yıllarca okuruyla dans etti Zarifoğlu sözcük okyanusunda.O da tıpkı diğer büyük insanlar gibi anlaşılamayanlardan, zamanında değeri hakkınca bilinmeyenlerden, kalıplar içerisine hapsedilenlerden olma imtihanını yaşadı. Ölümünden

Hangimiz, sabaha uyanamama korkusuyla yatağına giriyor ki geceleri? Ya da kaçımız, her gün istisnasız hatırlıyoruz ölümü? Hangi baba, kızlarının ve eşinin ırzlarına geçilme korkusu yaşıyor ki her vakit? Öksüzlüğün, yetimliğin gölgesinde kaç hayat yaşanıyor ki? Açlığın, sefaletin pençesinde kaç can taşınıyor ki hesap verme meclisine? Kulakları delen bomba sesleri, çınlatıyor mu ki kulaklarımızı? Kimimiz anlamadık hallerinden, kimimiz sadece acıdık. Kimimiz dualara da ekledik, kimimiz evlerimizi de açtık. Onl

e Allah-u Teâlâ (c.c.) Hz. Âdem'i (a.s.) topraktan yarattı... O'na ruh, beden ve duygular verdi. Havva Anamız'ı yine O'ndan meydana getirdi... İnsanlık hammaddesi toprak olan bir başlangıç yaşadı... Sonra insanoğlu yine topraktan barınaklar, köyler, şehirler yaptı. Tümü toprak ve taştan oluşan ruhsuz yapıların ve cansız şehirlerin kalbi, İslam'la şereflenince atmaya başladı. Soluk alıp verdiler... Yaşayan şehirler oldular! Sahabelerin ayağının tozuyla anlam buldular... İslam önce insana dokundu... Sonra da

Bismillahirraanirrahim... Varlık âlemi vûcud bulunca, içlerinden seçilenler oldu. Bunlar hayır için seçilenler ve şer olarak seçilenler olmak üzere iki sınıfa ayrıldı. Akli iradeye sahip olanlara ise kendi tarafını belirleme hakkı verildi. Meleklere nefis verilmedi, itaat edenlerden oldular. İblis kibrine yenildi, kovulanlardan oldu. Yer ehli ve gök ehli iki sınıfa ayrıldı. Mescid-i Aksa, Mescid-i Haram, Mescid-i Nebeviye yeryüzünün hayır için seçilen en kutsal mekânlarından oldu. Öyle ki; aylardan, gün

Bir medeniyet ve kültür timsali olarak Osmanlılık kullanılıyorsa eğer, bu sıfatı 20. yüzyılda onun kadar hak eden ikinci bir şahsiyet daha var mıdır, bilemiyorum. Osmanlılık bir taltif nişanı ise eğer, onu son asrında ilk hak eden şahsiyet olarak Mehmet Akif'i gösterebilirim. Hatırasına hürmeten onu aslında asıl ve orijinal adı ile yani Muhammed Akif olarak isimlendirmek belki de onu anlayabilme ve anlatabilme gayretimiz için en güzel çıkış noktası olabilir. Alfabemizin değişimiyle, kelimelerimizi kaybediş

Necip Fazıl... Bir davanın başı, gençlik için bir yol gösterici... Küfrün buz dağını eriten ve üstüne ortaya çıkan marka Müslümanlarından oluşan çamur deryasıyla mücadele eden; İslam'ın emir subayı olacak Büyük Doğu'ya mimarlık yapan bu davanın yegâne manevi babası... Şairler sultanı olan, davası için aç kalan ama asla alçalmayan büyük savaşçı... Fikirsizliğin kol gezdiği ülkede fikrin bayraktarlığını yapan ve ne kadar bozuk kafa varsa hepsini çöpe atan; her türlü küfre ve bir o kadar da münafık zihniyete k

Ölüm... Tek nefeste söylenen bir kelime. Soğuk, ürkütücü... Hepimize uzaktır şöyle bir sorsak. Dilimiz ?Yok canım olur mu öyle şey? Gayet yakın. dese de, kalbimiz ?Henüz erken. der. Hayat bir yolculuktur ve yolun başka bir kapıya açılan yerinin nerede hangi yaşta, hangi olayda, hangi zamansızlıkta bize geleceğini bilmeden hep yolun o ucu bize çok uzakmış gibi yaşarız. Ne doğarken ilk nefesinden sonra son nefesini veren masumiyet simgesi bebekleri düşünüp tefekkür eder ne de aniden kalp krizi ya da beklenm

Şehadet şerbeti... Sararmış yapraklarda sadece birer anı olarak kalamayacak hayatlar, zamanın bile gölgede bırakıp eskitmeye kıyamadığı, unutulmasına izin veremediği şehitler vardır. Şehit kanlarının bulandığı topraklara göz dikmiş hain mahlûkatlara inat, söndürülmeye çalışılsa da hak yolunda daha da alevlenen davalar vardır... Hezimet değildir yaşanan merhaleler! Can pahasına bile olsa, Allah yoluna baş koymuşlarındır zafer. Biz kırk yazar kalemimizi, Kimi zaman gözyaşlarımıza batırdık, damladı mürekkep d

Arapça selam üzerinden doğan bir kelimedir İslamiyet. Manası teslim olmak, kötülüklerden sağlim bulunmak. Bir nevi iyi insan olma yolunda kendine bir yoldaş seçmektir; çünkü dostu Allah olanın sonu hayra çıkar. Peki, bu dünyanın İslam'dan istediği ne, nedir bu nefret? Aslında onların da sözde, hedefi İslam'ın istediği ile aynı değil mi? Kime sorarsak soralım, bu evren sınırları içerisinde yaşayan herkes dünya iyi olsun, insanlar kötü olmasın, hayat bayram olsun diye nidalar atmakta. Yani bizim aslında görün

''Söz uçar, yazı kalır'' demiş ya atalarımız, bir nokta da biz bırakalım ardımızda dedik. Dedik ve sarıldık kalemlere. Biz kim miyiz? Kırk kişilik kocaman bir aileyiz. Savunduğumuz gerçeklerimiz ve tüm samimiyetimizle kalbimizde taşıdığımız davamızdır hece hece satırlara dökülen. Filistin için aldık bu kez kalemleri elimize, kelimeleri kâğıtlara değil, yüreklerimize batırdık; kanattık. Çünkü bitmeyen bir feryadın adıydı Filistin... İşgalin ve katliamın, terörün ve bağımsızlık mücadelesinin adıydı... Çünkü y

Âlemlerin Habibi'ne aşk, muhabbet, edep ve hasret ile niyet ettik kırk mektuba... O'nun hürmetine yaratılan bu âlemde, atının ayağının tozuna yüz sürme şerefine nail olamayan bizler; O'nun mübarek kokusunu, tekbirlerle ellerde yükselen sakal-ı şerifinden, hırka-ı saadetinden aldık. Biz seni görmeden seven, duymadan âşığın olan, hasretini aciz dimağından, kalbine, oradan kelamına dökmeye çalışanlar... Biz, ahir zaman ümmeti... Biz, zulüm altında ama yolunun büyüklüğü için, zulme katlanıp zalime boyun eğmeyen

Tarih... 22 Mayıs 2010 Sarayburnu'ndan Gazze'ye uğurlanan ?Sessiz Gemi Mavi Marmara! Siyonistlerin, zalimlerin, firavunların zulmüne inat... Karanlığı yırtarak, rotasını şehâdete odaklamış bir gemi! Türkiye'deki kardeşlerinin Filistin'e uzanan eli... Tarih... 31 Mayıs 2010 Siyonistler yine işbaşında... Gece karanlığını bekleyen sırtlanlar, gemiye pusuda! Kırmak için uzanan yardım elini... Dokuz can şehâdete yürüyecek, onlarca yaralı... Siyonistlerin kara lekelerine eklenecek. Gün gelecek, devran dönecek...

Harflerin de davaları var. Davalara adanmış harfler var. Harflerin hâlleri, hâllerin harfleri var. Mürekkebe vurgun yürekler, mürekkeple sürgün kürekler, küreklerin yürüttüğü sandallar yüzsün diye, kim bilir hangi denizin bilmem kaçıncı damlasını taşıyan karıncalar var. Kadim milletlerin, kadim davaları olunca mevzuu... Bir Mehmet Akif var, bir Necip Fazıl var tarihe not düşülen. 2 derûn okyanusun, ayna misali 40 damlada aksiyle... Bugüne selamı var... Kilometrelerce mesafe, bin dua, kim bilir kaç daml

40 ayrı kalem, 40 ayrı üslup, 40 ayrı bakış, algı, dünya... Ve ortak, büyük, açık bir yara. Huzurunu seneler evvel kedere kaptırmış coğrafyaları görmezden gelemeyen 40 duyarlı yürek daha... Bu sefer zulmün Mısır adresindeyiz. Yaralı bir coğrafyanın ağır kanamalı diğer yarası Mısır... Direnmenin, boyun eğmemenin asıl manası, görünür hâli Mısır... ?Hakksızlığa doğrultulmuş sapanın taşı Mısır... Hakkı çiğnetmemek adına atılan çığlık Mısır... Ve... Kıyımlar Ve... Namlular Ve... Keskin nişancılar Ve ...

Aşkın özüdür bahsi geçen... Harflerin bulunuşundan de öteye insanın en kuytusunadır yolculuk. Kendimize geliyoruz kırk adımla kırk gurbetten; vuslata çevirdik bakışları. Pusulaların işaretleyemediği bir menziledir özlem... İstikameti ancak arayanın bulduğu yollar izindeyiz. Maddeye yakışmadı atfettiğimiz manalar. Topladık dağıttıklarımızı; eksik gedik, ziyan, tadilat... Manayı vatanına döndürüyoruz. Bizden içeri olan bize, açılacak kapılar arıyoruz... * * * Belki kimsenin aşk(l)a ettiği kelam ötekini götü

Öyle bereketliymiş ki Maraş, öyle nasipliymiş ki; bağrında beslenmiş. Yedi has fidan, büyümüş serpilmiş, meyveye durmuş. Her birinden lezzet olmuş ikram, lezzetler şifa gizlemiş içinde; gönüllere zihinlere deva... Yedi has fidan, meyveler yüklenmiş yedi köklü ağaç, geçmişi geleceğe, geriyi ileriye, dünü bugüne bağlayan Yedi Güzel Adam.... Yedi Güzel Adam'a doğruldu bu kez 40 amatör kalem... Edebiyatın edep kökünden gelişini hatırlamaya kurduk niyetleri. Özlemin, sevginin, ızdırabın, direnişin, zulme baş kal