1972 baharında Saliha'ya çeyizlik alınması için Yasin, Nurihan'a beş bin lira verdi, düğün tarihi belirlendi. Nisan ayında düğün sakin bir şekilde iki aile arasında yapıldığında; rüzgâr uğuldadı, yağmur çiselemeye başladı. Gökyüzü o gece kızgınlığını, nefesini estirerek, kulak zarını delercesine gürleyerek, şimşekler çakarak, deli bir yağmur yağdırarak hissettirdi. Batman Çayı kudurmuşçasına akıyordu. Sanki çay yağan yağmurla birlikte ağıtlar yakıyordu. Doğanın bu hâline köylüler de şaşırmışlardı. O yıl ya

Dudaklarının kıyısında sevgi mi hüzün mü ne olduğu belirsiz duygulardan müteşekkil çizgiler... ve ziftleşmekten kurtarmak ister gibi kalp otağını, gözyaşı barajlarında yıkanır Tamara. Cehaletin tüm karanlığını cübbesinde taşıyan keşiş, bir ağ gibi atar bu ulvi sevdayı dalgalara. Şair vurur usul usul bu acıyı zılgıtlara. Ve gece... lacivert gece, zifiri gece... alır zalimden nazenin yari. Vuslatı firak libasına sararak sunar çifte ruhlara. Öyle bir sevinç ki bu ancak acısı yankır kayalıklara; Ahhhh...... Tam

Neden mi bu kitap? - Çünkü geleceğimiz olan yavrularımı iyi yetiştirmek istiyorum. Neden mi bu kitap? - Çünkü zihinsel etiketlerimin artısını ve eksisini bilmek istiyorum. Neden mi bu kitap? - Çünkü sağlıklı şekilde tartışarak istişare kültürü kazanan bireyler yetiştirmek istiyorum. Neden mi bu kitap? - Çünkü öz güvenli, öz saygılı ve başarılı bireyler yetiştirmek istiyorum. Neden mi bu kitap? - Çünkü aile bütünlüğünün önemini kavramak ve onu bir arada tutmak istiyorum. Neden mi bu kitap? - Çünkü kendi

Yandı sönmeye yüz tutmuş umutlar Peygamber dudağında okunan Kutsî âyetleriz biz Sözümüz Allahu Ekber Özümüz Hak kelamı Ümmet-i Muhammed'iz biz İlâhî müjdelerden veririz selâmı Şehâdet bayrağına sarılan Musab bin Umeyr'iz biz Secdeler ettik Allah'a Düşmanı titreten Hamza yürekleriz biz Bir dirilişe geçti ansızın ruhlarımız Allah dedikçe dudaklarımız Yürekler bir aşkla coştu Hep bir ağızdan şehâdet duyuldu Tank tüfekle değil gücümüz Biz ellerimizi semaya kaldırır Bir merhamete sığınırız

Ruhum Bir Bukalemun, samimi itiraflar ve iç hesaplaşmalarla örülü 'duygu durum dökümleri'nden oluşuyor. Yer yer argo diliyle şekillenen bu ruhsal gelgitler, isyankâr bir gencin kader notları aynı zamanda. Hayatla ve dünya ile uyumsuz 'mutsuz bir bilincin' yansımaları olan bu metinlerin öne çıkan en belirgin özelliği, apaçıklığı, numara yapmaması, hasbiliği, gösterişten ve maske takmaktan olabildiğince uzak, ne ise o olarak konuşan, anlatan 'sayrıl bir dili' okuyucuya deklare ediyor. Dünyaya ve dünya içre ki

Güneş akşam vakti guruba yavaş yavaş yaklaştığında üstüme ağır ağır çöken hüzünler, beni rakamların ve sayıların olmadığı, ancak altından hiçbir rakam ve sayının çıkamayacağı, hiçbir muhasebecinin veya matematik profesörünün altından kalkamayacağı bir hesaplaşma âlemine, yüreğimin derinliklerine götürür. Orada bulurum bütün zamanın birikintisini ve küflenmiş tortularını... Dünyanın en büyük uyuşturucu tacirlerinin peşinden koşabileceği kadar büyük miktarda saf bir uyuşturucu barınır orada. Çünkü orda kendim

Gözümün gönlüme açtığı belâ Beni bedenimden sürdü evvelâ Sürgün ruhum elemine müptela Bûsegâhın ne yeminler bozdurur Gözümün gönlüme kazandığı can Vuslatın nasıldır cefan heyecan Gözümün gönlüme açtığı yara Kanattığın kalbe git merhem ara Gitse bî-intihâ hangi diyara Meftununu kölem diye gezdirir

İrmaklar taşınca Sağalır mı yaralar silinir mi yürekten izi Yatağından dalgalanır da yürek denizi İrmakİar taşınca Kollarım mı? Savurup göğe açılan şu kürekler. Binbir hû ile almış da yükünü Şükür ekler, Günü. Rîhu reyhân! Ân armağan ol san/dal'a bir Çiçeklerim göğ(e)ersinler Göğercinler, Saldığım suna'lar döndü içime Mânâ'sı aşk olan Manas'ı Pağan papağân okur Açıklar Şehirler ölür dirilir şehirler! Anladım ki bırakıp ta gidermiş kendini âşıklar

Toprağın, bağrına kabul ettiği nice hakikate karşın asıl mezar kendi bedenimiz değil midir? Acılarımızı, dertlerimizi bir eşelesek nice kemikleşmiş ıstıraplar, nice fosilleşmiş hatıralar ve nice toz zerreciğine dönüşüp berhebâ olmuş mutluluk kırıntıları çıkarırız gün yüzüne... Yüzleşmeye cesaret edebilsek, nice güzelliklerin gözünü oymuşuz, nice iyiliğin yüzünü çizmişiz, nice bereketin belini kırmışız çok daha iyi anlarız. Nice gönül köprülerini hodgam bir selin önünde tayfuna tuttuğunuzu insaflıca hatırlay

Şamar atılmış suratıma sanki! Tepemden bir balyoz yemiş gibi, bardağı kıran suçlu çocuk, öğretmeninden disiplin cezası almış öğrenci, ev sahibine küstahlık yapan misafir. Boşuna yola çıkmaya, arpanın hesabını yapmaya kalkma! Arpa boyu bile boyunu aştı. Içsel yolculuğa çıkmaya kalkma! Kırk fırın ekmek yemen, hatta bir kırk daha yemen gerek, adam olmaya. Tövbe estağfurullah deyip, sözde deli den dersimi aldım. Ben deli olmaya bir arpa boyu yol alamadım vesselam.

Yaşamımın içinden pek çok hikâye geçmişti. Hepsinin de tek kahramanı bendim. Aslında kendilerine yazılmış gibi görünen kişilerin bu kutsiyetten hiç haberleri olmamıştı. Evet, biraz ucundan kıyısından onların kalbine dokunan tarafları da olmuş olabilirdi. Ancak bu dokunuşun benim yazılarımın yanındaki kıymeti, Roma'nın yanışını duyan Venediklilerdeki sigara dumanının kıymeti kadardı. Giden su bendim, seyreden de. Köprü benim hayatımdı, küpeşteleri okşayan el de. Yerin derinlerine giden toprak da bendim, çiçe

eylüldür, dökülür saçları dünyanın toprağa karışır ne varsa yaşamın kıyısında heves ve gülüşten öte bir hazla ölüm, bir müjde gibi tepinir durur kapımda eşiğini yoklar da durur ne kadar yalnız varsa ve kalabalıksa gidenleri biten bir yaz kadar yalnızdır aşkın kıyısında sahiller ve boşalan yazlıklar kullanılmış biletler kampanya çekilişleri dökülür perdesi her eylül dünyamızın her akşamüstü biraz daha erken solan gökyüzü ve erken uçan kuşlar yuvalarına

Bana Müslümanların ilki olmam emredildi. (Zümer, 39/12) Kur'an büyük düşünmeyi öğütler ve öğretir insana. Sığ sularda bocalamak yerine, ummanların sonuna dikerek gözünü, dalmalıdır insan. Kendine Kur'an'ı kılavuz seçen, evet, büyük düşünmeli. Hem değil mi ki Yaradan ödüllerin en büyüğü olan rızayı ve cenneti hayallerin çok üstünde var etmiştir. O hâlde söyler misin sıradanlığın pençesinde ezilmiş bir yaşamla nasıl ulaşılır o zirveler zirvesine? Bu sebeple, bu ayet sana, bana, bize emredildi inan buna! Â

bir annenin göğsünde bir mevsim daha yaşayacaktık cennet kokusundan süzülüp gerdanından akacaktık küçük pabuçlarından öpüp büyük adımlar atacak belki bir tutam insan yaratacaktık dalgaların göğsünde üşüyor şimdi öpülesi elleri annesinin uzağına akmış kundak tutan soğuk bedeni bir el kadar kırmızı kefen teneşirde kum ve sübyan bir ölüm şimdi hangi ideoloji tarif eder ırkın rengini hangi anne, nasıl tarif eder suriyeli küçük aylan'ın sahile vuran küçük bedenini -edemez