Ali Kılıçlı; Dizelerinde yaşadıklarını, bulunmuş olduğu ortamlarda haksızlığa karşı cesaretle nasıl bir karşı duruş sergilediğini, insan sevgisinin ne denli saygıya değer olduğunu ve hayallerini öne çıkarmıştır. Böylelikle hayallerini yaşanabileceği yere kadar yaşatmak için mücadele eder Ali Kılıçlı. "Hayaller hayatın çiçekleridir" diyor Goethe. "Meyve vereni pek azdır" diye de devam ediyor. Ali Kılıçlı’nın düşünen, üreten, meyvesi bol bir insan olarak deneyimlerinden öğrenecek çok şeyimiz var. Yeni eserler

Wie konnten sie nicht weinen? Deniz’ dunkle Augen, lockiges, rabenschwarzes Haar, sein großer, hoher und symmetrischer Wuchs, mit einer aufrechten Haltung, seine beherzte, ergreifende Art zu sprechen, sein entschlossener Marsch in die Freiheit und sein zähes und lebhaftes Wesen flößte ihnen Angst ein. Sie versammelten sich mit dem Vorsatz ihn im Keim zu ersticken, ein Beschluss wurde gefasst, Befehle wurden erteilt, und sie fielen mit einem riesigen Heer über ihn her, sie fielen über ihn her wie eine schwar

“Yeni, yepyeni kendisiyle baktı gökyüzüne. Mavilik sardı içini, bulutları kucağına aldı, başı arşa yükseldi. Cennet serinliği sardı bedenini. Uçan kuşun, kanadında duyduğu hazzı duydu bedeninde. Güneşin sıcaklığı her bir yanını ayrı ısıttı. Teni güneşin sıcaklığında ilk kez ürperdi. Bir kızın gözlerinin bu denli güzel olduğunu, orada mesken tutmasının acemiliği sardı. İlk kez bir kız karşısında tüm dilleri unuttu. Dimağında cümle şöyle dursun, sözcük bulamadı. Yalnızca kendinde saklı kalacak sözlerin ilkini

Şairlerin vazgeçemeyecekleri tek şey sözcüklerdir. Çünkü sözcükler onların hamallarıdır. O hamallara istediklerini yüklerler ve onlar da yüklenenleri taşırlar. Sözcükler de bana göre kuma benzer. Şimdi, kum: sezonunda deniz ve güneşle öyle bütünlük oluşturur ki ondan vazgeçmek, onsuz tatili düşünmek neredeyse olanaksızdır. Ama aynı kumdan bir avuç kadarı bile halılarımız üstünde kirliliktir. Düşünmek bile istemeyiz. Ama okyanusların derinliklerinde bir tek kum tanesi istiridye tarafından albenili bir inc

Titreyen bedenimizle, kızarmış al yanaklarımızla tarifi olmayan bir yaşam serüveni içine girerken ömrümüz, gittiğimiz yollar bizi çok uzaklara götürürken, hücrelerimiz kanar durur.Yaşanılan eylemler insanın ruhunu okşamıyorsa, fazla söze gerek kalmadan, kelimeler kifayetsizleşir. Birçok cümlenin arasında sıkışan hüzün gözyaşlarının akmasıyla, huzur kapısının erimesi kaçınılmaz olur.Tan vakti, yaşlı umutsuz gözlerle güne uyanırken, adeta yüreğimizden bir parça kopar, sarsılır bedenimiz. Hayallerimiz hançer d

Gözlerimdeki ışığımdan vurup, nefesimi yedi bucağa sattın, takas ettin ömrümü kara duvarlara. Bana öyle bir ömür yakıştırdın ki, hayatın tüm kurallarını çiğnettin, asılı kaldı gülüşlerim sırlı sokaklarda, hediye ettiğin hayatla boyun eğdirttin birçok olguya... *Kimseyi suçlamıyorum, incinen bir hayat hikayesine bürünmüş ömrüm, yeniden yaşamayı ve yaşatmayı becerebilir mi?* Bedenim, dışarıda dolaşan yalancı yüreklerin acısını tatmış, uykularıma paslı hançerler saplanmış, şimdi bana neden böylesin diye kız

Tê gotin kû: Nerm bûn ji hişk bûnê, av ji kevir, hezkirin ji zorê zeximtire, çêtire… Ji xwe jîyan bê hezkirin nabe. Dê û bav, her tim dixwazin zarokên wan bi çîk bin, serkeftî bin. Lê gereke mebesteke (Hedef) meriv jî hebe, wek: Doktorî, Mûhendizî, Parêzerî, Dozgerî û wekî dinê... Kû her tim di deste we de pênûs, pirtûk, an jî kovar hebe, jîyana we jî, wê gelek baş, pir xweş be. Hûnê nêzî mebesta xwe bin û serkeftinê bi dest bixin. Bixwînin û binifsînin; xwandin pewîste. Hûn jî zanin, meriv bi xwandi

Kutsal Kitaplar Arasındaki İlişkiler ve Çelişkiler Kitap Açıklaması Aslında kutsal kitaplar arasında mükemmel bir ilişki vardır. Yazılış tarzı, ayetlerin birbirine olan paralelliği, geçmişte gerçekleşen olayların aktarımındaki anlatımla, gelecekte olacakların anlatımındaki uyuma kadar her şey mükemmedir. Gerçekten böyle bir uyum varken, yapılan tahrifatlar sonucu kutsal kitaplarda büyük çelişkiler oluşmuştur. Bu çalışma; bu ilişkiler ile çelişkileri ortaya çıkarmayı amaçlamaktadır. Ancak şunu belirt

Bir Yanım İsyandı Kısa Özet Ali Gümüş’ ün bu çalışmasında sınıfsal şiirin önemli örneklerini bulacaksınız. Şair; “Oy balam canımın içi bir tanem” ya da “Kızım benim” derken, toplumsal sorunların sadece sadece siyaset diliyle değil, şiir diliyle de anlatılabileceğini görecek ve bu türün en güzel örneklerine bu çalışmada bulabileceksiniz. Özlem ve sevda kelimeleriyle yoğrulmuş bu şiirler her dilde, her toplumda karşılık bulacaktır. Şiirin evrenselliği de budur zaten.

Bekleyeceğim Kısa Özet Sandalın pancar motorunu sabahın sessizliğinde duyduğunda, başını kaldırıp gülümsedi. İhtiyar Balıkçı dönüyordu. “Neredeyse görürüm.” diye birkaç dakika sonra ayağa kalktı. İhtiyar Balıkçı motoru durdurmuş, sandal otelin hemen yan tarafında bulunan derme çatma bir iskeleye doğru, gölün üzerinde sessizce süzülüyordu. Yavaşça iskeleye yanaşıp sandalını bağladı. Son dakikaya kadar yine kadına bakmayacaktı İhtiyar balıkçı. Ağır hareketlerle iskeleye çıktı. Elindeki torbada günün ganimet

“Sen, baraka gibi bir evde yaşadın mı hiç? Kışın ısı nedir bilmez, alabildiğine soğuk, yazın ise bunaltıcı sıcaklıkla birlikte arı kadar büyük, çarşaf çarşaf karasineklerin vızıltıları arasında ve çoğu geceler aç yattın mı hiç? Babanın ayak sesleri avluda duyulduğunda, annen telaşla kundaktaki bebeğini kucağına verip iptidai (Şömine-Qûçik) ocakta bir şeyler pişirmeye kalktı mı hiç? Ve açılan kapıyla birlikte start alan tartışma, giderek alevlenip tekme tokat bir kavgaya dönüştü mü hiç? Sen, henüz küçücük bi

Cemil, o çakır, sert bakışlarıyla; yüzünden bir şeyler arayarak bakıyordu, derinden, uzun uzun. Bu uğursuz sessizliği bozmaya can atar gibiydi, lakin, bir felaket duyacak diye de korkmuyor değildi. İçinden besmele çekerek cesaret devşiriyordu, tekmil bedeninden, ruhundan, kasvetle. Elbette Zînê de. Zaten o renkten renge giriyordu... “Çok kötü bir şey yoktur inşallah," dedi içinden. Biraz toparlanmıştı, o çakır, sert bakışları yumuşamıştı. Artık, umar gözlerle yumuşacık bakmaya başladı ve hemen de merakına y

1950’li yıllardan bu yana, ülkemizde yaşanan köyden kente göçün; kırsaldaki tek düzey yaşam biçiminden, şehirdeki çok çeşitliliğin getirmiş olduğu sosyal aktiviteler yaşamı renklendirirken, sosyal imkanlara erişim, istihdam imkanları ve kentli olma özentisi, köyden kente göçün bilinen cazibeleri olmuştur. Kavramsal olarak, insanlar bir yerden bir başka yere taşınmak istese de göç ile beraber kültürünü, sosyal ve siyasal yapısını tetikleyen yeni unsurlar da oluşmuştur. Bu unsurlar toplum üzerinde olumlu, olu

Bir karanlık dönem yaşadı güzel yurdum. Kardeşin kardeşe pusu kurduğu, hiçbir neden olmadan birbirini vurduğu , halkı gıda kuyruklarında çile çekerken gencecik fidanların kırıldığı karanlık bir dönem. İzm’lerin ezdiği emekçi, global sermayenin saldırısına uğrayan ekonomi ve siyası akımların girdabına tutulan ülke gençliği öylesi bir karanlığa itildi ki haklı kim, haksız kim. Ölen belli öldüren kim. Öyle bir oyun oynandı ki yetmişli yıllarda bu güzel yurdumda. Toplumun her kesimi figüran oyuncu edildi ama

Okuruz, yazarız, çizeriz, her şeyi biz yaparız. Geçmişte ve gelecekte insan eliyle yapılan her şey kuşatıcı olur. Çare de çaresizlik de anlamları başkalaştırmak da insana özgüdür. Düşünmenin kaynağı insandır ve doğası gereği merak da eder. İnsan yüzyıllar boyu doğaya bir anlam katmak için çok çaba harcamıştır, ama aslında öncelikle yapması gereken kendisini anlamasıdır. Kendisini anlamadan doğanın gerçeğini anlamaya çalışan insan benliğinin dışına çıkar. Yazar Meral Kahraman, insanın kendisini anlama mücade

Bir karanlık dönem yaşadı güzel yurdum. Kardeşin kardeşe pusu kurduğu, hiçbir neden olmadan birbirini vurduğu , halkı gıda kuyruklarında çile çekerken gencecik fidanların kırıldığı karanlık bir dönem. İzm'lerin ezdiği emekçi, global sermayenin saldırısına uğrayan ekonomi ve siyası akımların girdabına tutulan ülke gençliği öylesi bir karanlığa itildi ki haklı kim, haksız kim. Ölen belli öldüren kim. Öyle bir oyun oynandı ki yetmişli yıllarda bu güzel yurdumda. Toplumun her kesimi figüran oyuncu edildi ama

Acaba kara kedi gibi kara köpek de uğursuz sayılır mıydı? Çünkü önünden bir kara kedi geçtiğinde geri dönüp giden adamlar duymuştum. Kara olmaya kapkara ama o kadar samimi, o kadar içten ve güvenilir ki... Keşke akşamları bizimle eve gelse de gece birlikte uyusak ama evde iki nemrut kadın var. Bazen beni bile eve almaz, sokağa atarlardı. Bu yüzden hayvanların saman yediği yalakta yattığım çok olmuştur.