Kitabın ana fikrini tek cümleyle özetlemek gerekirse; Marx'ın öngörüsünün aksine rakipsiz olmayan, güçlü bir kapitalizmle birlikte yaşamak zorunda kalan ve kalacak olan, sosyalizmin bağımsız iç yasaları olamaz; sosyalizmin evrimi kapitalizmin mevcut durumuyla bağlantı içinde şekillenecektir. Kitap, bu evrimin nasıl olabileceği konusunda genel bir çerçeve sunmaya çalışıyor.

İrfan Dayıoğlu; 1954 yılında Malatya ili Akçadağ ilçesi, Kürecik Nahiyesi, Harunuşağı Köyü'nde dünyaya geldi. İlkokulu köyünde okuduktan sonra, ortaokul ve lise öğrenimini Gaziantep'te yaptı. 1974-1978 yılları arasında İstanbul Boğaziçi Üniversitesi'nde Matematik okurken siyasi faaliyetlerinden dolayı aranır duruma düştü ve devamsızlık nedeniyle üniversiteden atıldı. 12 Eylül'den bir yıl önce yurtdışına çıktı. 1982'den beri Fransa'da politik mülteci olarak yaşamaktadır. Evlidir ve bir kız babasıdır. Cephe,

MİZAH; kimi düşünceleri nükte, şaka ve takılmalarla söyleyip anlatan bir yazı çeşididir. Bir başka deyiş ile sanat ürünleri, dolayısıyla da mizah toplumsal ilişkilerden doğar. Her toplumun kendine özgü acıları, sevinçleri, umutları, özlemleri, kısacası kendine özgü bir ruh dünyası vardır. Bu iç dünyanın birikimleri sanat ürünlerine yansır. Bu bağlamda mizah, toplumun gülen ve güldüren yanı, onun m uzip halleridir. Mizah aynı zamanda halkların, despotlara, diktatörlere karşı direnişinde her zaman bir tür sil

Hey rüzgâr! Havalandır uçurtmamı, Dağıt saçımı istediğin kadar, Ama şapkamı alıp kaçma.

Batarken güneş Hüzün doğuyor gecelerime Sensizlik çalıyor kapımı Dışarıda dalga sesleri Sahile iniyorum Senin kokun sarıyor tenimi Bir mum yakıyorum Antalya gecelerine Yıldızları seyrediyorum kumsalda Kadehimi senin için kaldırıyorum Dalgalar ismini haykırıyor Şerefine sevgilim, bitimine hasret Elâ gözlerini hayal ederek Bir daha ayrılmamak üzere sevgilim Beraberce nice Antalya gecelerine.

Bir sevdadır bu topraklar Ne aşklar büyüttün ne kavgalar Anayurt oldun birçok kavime Besledin insanları, tarihler boyunca Sevginin ve sevmenin ne olduğunu Öğrettiler Yunus Emre, Hacı Bektaş, Mevlana İnsan olmanın ve onurlu durmanın Kaynağını sundular, tüm insanlığa Umudun, üretmenin ve emeğin Kavgasıdır insanca yaşamanın Budur anlayacağınız gayesi yaşamın Bereketli topraklarında büyürler Aşık Veysel, Mahsuni, Neşet Ertaş'lar Sevdaları, aşkları ve de insanlığı Türkü türkü dillendirirler yüreklerinde Kardeşli

12 Eylül benzeri toplumsal travmalarda, oradan oraya savrulan insanların kesintiye uğramış yaşamlarını yalın bir gerçeklikle okura sunan 14 öykü, Anadolu'nun hemen her köşesinden Evliya Çelebi misali beslenir. Sürgünler, ayrılıklar, ihanetler, çatırdayan evlilikler, sevgiden ayrı düşen çocuklar, umutsuz ve imkânsız ilişkiler, kendini yenileyebilen aşklar, emek ve insanlık onuru uğruna verilen mücadele bu savrulmaların odağına yerleşir. Yaşamın izdüşümünde saklı olan hüzün ve acının, aynı zamanda öğretici ve

Yakın geçmişe tanıklık eden bu kitaptaki 14 öykü, geniş bir coğrafyada keyifli ve düşsel bir yolculuğun kapısını aralıyor. Metropollerden Güneydoğu'ya, buradan Arjantin'e, oradan da Britanya'daki Clyde Nehri'nin kıyısına kadar uzanan ilginç yaşam yolculukları... Öykülere kimlik kazandıran bireyler kendi hayatlarının arka koltuk yolcusu olmak istemeyen, bu yüzden de özgürlüğün peşinden koşturan inatçı kişilerdir. Bu tercih, aynı zamanda ağır bedellerin ödenmesi anlamına da gelecektir. Bazen ödenen bedel, kül

Ay yok oldu Güneş yok oldu Okyanussa zaten yoktu Sana yazayım dedim kalem yok oldu Şiir yok oldu Güfte beste zaten yoktu Kuş yok oldu ağaç yok oldu Deniz yakamoz zaten yoktu Aç yok oldu Tok yok oldu Çocuk karaya vurunca İnsanlıkta yok oldu...

Birileri, ağacınızı, bahçenizi, tarlanızı ortadan ayırsa; birileri, duvarınızı yıksa, evinizi bölse, ne hissedersiniz? Ya da fırtına gibi gelip kapınıza dayansa... O birileri, milyon kere çoğaltsa hüzünleri ve sizi perişan etse... Her şeyi kötülese, yüreğinizi avuçlayıp sizi yarala sa... Siz ne düşünürsünüz, ne yaparsınız, nasıl karşı koyarsınız? Üstelik bir çocuksanız, olanlar karşısında... Ve o birileri yılan hikâyesine dönüşecek bir toprak/miras davasıysa hele... İşte zor sorulardan birkaçı bunlar olur,

Türküm ben, Altaylardan Tuna'ya Bazen oğuz, bazen Kürşat'ım Meydan savaşlarında Alparslan Niğbolu'da yıldırım. Bağdat'ta yavuz Türküm ben tarih yazmış ırkım Efsaneyim tarih sayfalarında Vatan için atan yüreklerde Sevda dolu duyguyum belleklerde Türküm, bilimde imzası olan Kuşçu Ali, Mimar Sinan, lokman Bazen Fatih, bazen Genç Osman

Bu kitap; Orhan Koçak'ın dördüncü şiir kitabıdır... Koçak; kendi yaşam yürüyüşünün pratik soyutlaması olarak karşımıza çıkan şiirlerinde, insan odaklıdır. Sözcükler kimi zaman yüreğinin titremesinde aşk dizelerine dönüşüp şiir olur, kimi zaman günlük yaşamın velvelesi içinde duyumsadığı acının ve ağrının sözcükleridir, onun şiir atı... Ülke realitesinin içinde gezinir ve sosyo-politik denklemdeki kepazelikleri de hicvetmeyi unutmaz... Dolayısıyla, Orhan Koçak'ın; her dizesi insan odaklı şiirlerinde, günlük

Artık Ne beklenen bir çift göz Ne arzu kalmış Ne de yangından artan Küllenen bir avuç köz Sayılmayan devirler Karanlıklar gündüzler Tadı damağımı yakan acılar Geniz etlerimde kurumuş kanım Çok acıyor yüreğim Çok yanar canım

Bu kitap, kamuoyunda Acilciler olarak bilinen hareketin önemli yazılarını bir araya getiriyor. Adları gerçekte bu değildi ama Tür- kiye Devriminin Acil Sorunları adlı broşürün adı kısaltılarak onlara takıldı. A'nın ömrü dönemin benzeri yapılar gibi uzun olmadı. İlker Akman, Yüksel Eriş ve Engin Erkiner tarafından 1974 yılında kuruldu. İlker 1976 başında Beylerderesi'nde, Yüksel ise 1977 başında Trabzon'da hayatını kaybetti. 77'ye kadar hızlı bir yükselme dönemi yaşandı, sonra yavaşlandı ve 1980'li yılların

Bir Koltukta Üç Karpuz Kimde var böyle mide, kim bu kadar götürür Bir koltukta üç karpuz, üç koltukta bir arsız Bu ülkeye yenilik başka kimler getirir (!) Bir koltukta üç karpuz, üç koltuk da günahsız Ne eşi ne benzeri vardır koca ulusta (!) Üstüne başka lider tanımam bu hususta (!) Bu işin tek erbabı gerçekten büyük usta (!) Bir koltukta üç karpuz, üç koltuk da günahsız Kolay mı sanırsınız bir padişah olmayı Kolay mı sanırsınız yemeye her dolmayı Büyük marifet ister her nağmeden çalmayı Bir koltukta üç

Umut Kapısı Bundan böyle yüzüm gülecek artık Umut kapısına bir güneş doğdu Bütün kederimi silecek artık Umut kapısına bir güneş doğdu Denizlere attım derdi sonunda Gönül muradına erdi sonunda Kader anahtarı verdi sonunda Umut kapısına bir güneş doğdu Çabuk imdadıma yetişti Hızır Gönlümün sarayı sevgiye nazır Şimdi evimizde huzur var huzur Umut kapısına bir güneş doğdu Tecelli edince ilahi hukuk Sonunda hayalim etti tahakkuk Öyle bir gözüktü gözüme ufuk Umut kapısına bir güneş doğdu Soruklu'yum şükür

?...Davut sustu. Hırsını içine hapsedercesine derin bir nefes çekti. Khalil'in söylediklerini gayet iyi anlıyordu aslında, Ama yine de bu gidişata sessiz kalabilmeyi yediremiyordu kendisine. Bütün dinlere, inançlara saygılıydı o. Sahiden de kim, neye inanıyorsa inansın doğru dürüst inanan kimselerin ibadetlerine son derece saygılı olduğunu her fırsatta söylüyordu. Ancak, piyasadaki din öğretisine ve kutsal kitapların yanlış tercümesine ve hatta yanlış icrasına tahammül edemiyordu. Fakat anlatamıyordu kimsel

Şiir sözcüklerle yazılır. Sözcükleri dil bilinciyle işlemek, ritimle tartmak, ustalıkla dizmek, toplumsal duyarlılıkla kotarmak, insan sevgisiyle sunmak gerekir. Bunları başarabilecek şairin çok iyi bir gözlem gücünün olması gerektiği de herkesçe bilinir. Mustafa Dilki, bu özelliklere ve becerilere sahip olduğunu önceki şiirleriyle kanıtlamıştı. Bu şiirleriyle kendini daha da güçlendirdiğini, halkın sesi olduğunu görüyorum. Beyazıt Kahraman YTÜ E. öğretim görevlisi, Yazar / Eleştirmen