SON SÖZ Ben şair ya da yazar değilim. Öyle bir had sahibi de değilim. Vatanını seven, naçizane bir şeyler yapmak isteyen sade bir vatandaşım. Şiirleri kaleme alırken ekstra mükemmel satırlar yazamadım, yazamam da. Sadece hatıra yâd etmek niyetim. Lütfen sizler de okurken ekstra güzel şiirler beklemeyiniz, sadece bu vatan için can verenleri yâd etmenizi ve bir Fatiha okumanızı rica ederim. Kitapta istemeden, farkında olmadan herhangi bir bilgi yanlışlığı ya da eksikliği olmuşsa öncelikle şehit aileleri olm

Her insan doğduğunda senaryosuyla birlikte Dünya`ya gelir. Doğumundan ölümüne kadar gün gün yaşadıkları, zaman geçtikçe anılara bırakır yerini. Anılar, aslında yaşananların bir anlamda , tortusudur artık. Ben de payıma düşen senaryomun tortularını Sen Mavi şiir kitabımda dile getirmek istedim. Şiir kitabımı sevgili oğlum Utku Saraloğlu`na ve kıymetli aileme hediye ediyorum.

Görmüyor musun yüreğimde bağdaş kurmuş hüzünleri? Gözyaşlarım sel olmuş, akıyor gecenin karanlığına; gündüzlerim zindan, kapatıyor yolumu; gençliğim avuçlarımdan akıp gidiyor. Dostluklar, sevgiler, düşlediğim tüm gelecek hayal oldu. Çıkıp gel, kapla hülyalarımı rengârenk, kon yüreğimin sıcak köşelerine, aydınlat dünyamı güneş gibi, gülümse yüzüme, sevgi ol, yağ susuz tarlama, sevindir beni can sevgilim.

Ardahan ili, Dedegül köyünde 29.11.1945`te dünyaya geldim. Babam Esbender, annem Fatma COŞKUN`un 7 çocuğundan ikincisiydim. Köyde 18 yaşıma kadar yaşadım. 18 yaşında Ardahan`ın Çetinsu köyünden Fahrettin GÜRBULAK ile evlendim. Eşimin devlet memuru olmasından olayı memleketin çeşitli yerlerinde bulundum. Benim bir erkek, dört kız olmak üzere toplamda beş çocuğum var. Çocuklarımın hepsini, en büyük özlemim okumak olduğu için okuttum. Eşim 1995 yılında emekli olunca İzmir`in Menemen ilçesine yerleştik. Eşim 20

Özlemim sevdaya harmanlıyor yüreğimi gün geceye kıvrılırken karşı dağlardaki seyrin izini arıyorum kokunun kaldığı buram buram yalnızlığın iliklerime kadar sindiği bu kötü şehrin güzel bahçesinde, düşlüyorken o gözleri anımsadığım kalbin can yollarında, kalbimden yollarıma sürüyorum bakışlarının son kaldığı izi.

Senden öte şehir yok sanırdım. Şehirler arası bir yolculuk gibiydi seni sevmek. İlk görüşte heyecan verirdi. Mutlu ederdi. Mevsim geçişleri gibi, güzel gelirdi. Havası, kokusu. Sonra anlamaya başladım zamanla. Aslında özlediğim şehrin, kendi şehrim olduğunu. Burada sadece misafir olduğumu. Farklı şehrin gelip geçici bir heves olup, tat vermediğini. Çünkü; insanın sadece tek bir şehre aşık olabileceğini.. Anlayalı tam 42 saat, 13 dakika, 21 saniye oldu...

1977 yılında Malatya`da doğan şair. Marmara Üniversitesi Teknik Eğitim Fakültesi Elektronik ve Bilgisayar Eğitimi (İngilizce) mezunudur. Bu kitap şairin; üniversite yıllarından beri yazdığı ve çeşitli dergiler de yayımlanmış olanlar ile birlikte tüm şiirlerini içermektedir. Şair `in ayrıca yayımlanmış; Web Tasarımı ve Programlama, Programlama Temelleri - C#, Nesne Tabanlı Programlama, Mesleki Gelişim, Ofis Uygulamaları, Bilişim Teknik Resmi (10. Sınıflar için), Bilgisayar Destekli Uygulamalar (9. Sınıflar

Bir saklambaç oyununda öğrendim kendimi saklamayı ve öğrenmiştim son ana kadar beklemeyi değerli bulmayı. Saklanmak, saklamak beklemekti. Beklemiştim. Yarım kalan hikayemin tamamlanacağı inancıyla tek bir ana tutunmuştum. Hayır, kendisi hiç gelmemişti; fakat gölgesinin gücü, beni o büyülü anı bir kez daha yaşayacağımıza inandırmıştı.

Bilirim ilk kitap alındığında hemen arkasına bakıp yazar hakkında ve kitap hakkında bilgi almak istemenizin duygusunu. Acaba bir şair olarak ne diyorum, değil mi? Ben de sizin gibiyim. Şair sıfatına uygunluğum elbet tartışılır. Sizin gibiyim çünkü bilirim: Siz de duyguları isterseniz benim gibi derin yaşayabilirsiniz. Bilirim sevginin, hüznün, acının, terk edilmişliğin ne demek olduğunu; sevilemeyecek olmanın korkusunu ya da daha derin korkuları yaşamayı. Ben de sizin gibiyim: Sıradan ama bir o kadar duygu

En derin mevzuum kadınlar... Doğduğum gün tanıştım kadınlarla. Beni insan görünümünde şekillendiren anneme o zaman taşındım. Öldürdüğüm spermler, ilk cinayetlerimdi. Bazıları kurtuldu, et ve kemiğe büründüm. Bu gezegene ait olmadığı, o anda anladım. Çıkmak istemedim evimden, zorla çekip aldılar. İlk düşmanımı, o zaman edindim; ebem. Büyüdüm. Büyüdükçe, kadınlar girdi hayatıma. Hayat veren, ızdırap çektiren, nefes kesen, sevdikçe büyüyen, nefret ettikçe küçülen kadınlar... Hayatımın her anında eksik olmayan

Kitap Tanıtım Yazısı : Sevgi, eski bir şarkının içinde saklı kalmış olabilir mi? Ondan mıdır o şarkılarda gözlerin o dalmaları...Sahiden kabul etmeli ki bu zamanlar yavan, çok daha zahmetsiz seviyoruz sevdaları.İlmek ilmek işlenen acıları, bir saati dahi uykusuz geçmeyen geceler aldı. Fakat yine de sevgiden hala bahsedebiliyor olmak güzel. Ortada seven bir kalp varsa eğer, sen de varsın. Herkesin gökyüzünün rengi farklı! Ne tuhaf... Ondan olsa gerek, denizin şeffaf rengi kimisine mor gelir...

Bir yanım diyor ki bırak her bir şeyleri Sabahına yenildiğin mücadeleni Alevlendirme her bir gece yeni baştan Kurtar kendini, kendinle kanlı savaştan Zaten gömülmüşsün, çek yorganı üstüne Aklın da üşümesin kalbinin üstüne Çocuk, delireceksin, dur, daha düşünme Yastığı kemireceksin kanlı dişinle

Bircan Mirza; 1972 Ankara`da doğdu. 1995 yılında Atatürk Üniversitesi, Ziraat Fakültesinden mezun oldu. 2001 yılından bu yana Tarım Bakanlığında ziraat mühendisi olarak çalışıyor. Başıboş meydanların cahil cüretkârlarıydı fırtınalar Ve Mikail hastaydı Ben o zamanlar aradım Meleklerin mavice mürekkebini Koordinatları belirsiz bir yerde tasvir edemem coğrafyasını Zincirleme mutlulukların Herkes en az İyi kadar iyi olmalıydı Ben yine de Zincirleme mutluluklar aradım

Damağımda o acı kahvenin kederi Burnumda sızlatan keskin hasretin kokusu 'Gözlerinde depremler ve susmak 'Ve çarpışınca kaçamak, ürkek gözbebeklerimiz seninkilerle; İnsan kalabalığının içinde sessizliğinin gürültüsü boy gösterdi Ve susmasına karşılık susmak 'Sessizliğin uğultusuyla ve cesaretiyle kalktık masadan Hava ayazdan bir Ankara yalnızlığı Aylardan yarım kalan şubat, Günlerden ayrılık Saat gideni beş geçiyordu Yürüdük yan yana, Kalpleri birbirinden kilometrelerce uzakta Omuzlarında binlerce hatıra'

Hayat çok güzel ona eşlik etmeyi bilene... Varlığımın kendime hizmet ettiğini hissettiğim ve bunu hissettirmeyi başardığım an ne mutlu bana... Şu ana kadar var olan potansiyelimi kendime armağan edip, hayatla harmanlıyorum. Tüm yetenek, duygu ve düşüncelerim benimle dans halinde. Başkaları üzerinden prim yapma hikâyesinin modası çoktan geçti. Kanatlarımı geri aldım ben. Uzun bir yolculuğa çıkıyorum heyecanla... Geliyor musun?