Çocukluk anılarında kaybolmuş bir adam Michael... Amerika'da satanist gruplara girmiş ve Şeytan'a, kendini sevgilisiyle birlikte kurban etmek istemiş ama kader onu ölümün çok yakınından yaşama tekrar döndürmüştür. Ölümden kurtulmasıyla birlikte öğrendiği gerçekler ona ilginç bir şekilde Türkiye'nin yolunu tutturacaktır... Michael, Türkiye'de çok geçmeden kendisiyle ilgili sarsıcı gerçeklerle yüzleşecektir. Karanlıkta kalan ve düğümlenmiş sırlarını ilmek ilmek çözmeye çalışırken, hiç hesapta olmayarak Bediüz

Geçmişi unutturulan genç adam, kendini ölümcül bir oyunun içinde bulur. Yaşamak için öldürmek zorundadır artık... Ailesini kaybetmiş bir din adamı, bir gizli polis, yaşama tutunmaya çalışan genç bir kız ve bir şekilde kesişen hayatlar... Kaybetmedikleri ve unutmadıkları tek şey; insanlıkları... ?... ?Bak evlat, yaşam bir tiyatro oyunu gibidir, sana verilen rolü oynarsın, söylemen gereken repliği unutursan doğaçlama yaparak durumu kurtarırsın ve oyunu yine bitirmen gerektiği gibi bitirirsin. Yaşam sah

Bu kitap, dünyanın en büyüleyici şehirlerinden birisi olan İstanbul'un hikâyesini, sislerin arkasında kalmış başlangıcını anlatıyor. Tarihin, efsanelerin ama hepsinden fazla da hayal gücünün yeniden canlandırıldığı bir başlangıç bu... Cumhuriyet'ten, Osmanlı'dan, Konstantinopolis'ten ve Roma'dan önce; Mısır firavunlarının, Babil'in, Lidya'nın hüküm sürdüğü çağda başlayan bir hikâye... Bugünkü dünyanın çok uzağında, ama yine de yolu İstanbul'dan geçmiş olan birçok insan için çok da yabancı olmayan bir hikâ

Doğumuma ve ölümüme işaret düşen o iki rakamın arasında yaşadığım güzellikleri anlatabilecek bir mezar taşı yok. Ve ben aslında, Ruhuna Fatiha değil, ruhuma tebessüm isterim insanlardan. Sen her ne kadar ruhuma yalnızlık bağışlayıp gitmiş olsan da Çivi çakarken çekiçle parmağına vurmuş birisinin acısı ile aşk acısı birbirine benzer. İlk anda çok acı verir. Sonrasında biraz daha az. Sonrasında ise çekiç görene dek hiç hatırlanmaz. Sen benim papatya bahçem oldun. Senin göğsüne yaslanıp gözlerimi kapattığımda,

Aşk, sabrın ta kendisidir. Bununla birlikte aşk, onun için yollara düşmeyi, maşuk için çalışmayı ister. Matluba ulaşmak, hazırlop gerçekleşmez. Onun yolunda, ayağın tozlanacak, yorulacak; sabır ve sebatla yılmadan sevgiliye koşacaksın. Sabır, sevgili uğruna başa gelenleri kucaklayarak kabul etmek ama olduğu yerde beklemeden, başına gelen her bir şeyi birer ders, birer tecrübe ve olgunlaşma fırsatı olarak bilip, aşk yolunda yürümeye devam etmektir. Âşık, maşuk için yollara düşer, bu yola düşüşler sevgiliye

Aşk bir kez yüreğe düşünce değişir her şey birden. Birden bir milat başlar. Artık hiçbir şey eskisi gibi değildir. Şiirler, şarkılar, türküler, ağaçlar, kuşlar her şey değişmiştir. Düşler daha bir canlı, umutlar daha bir varsıl ve hayat daha bir renklidir. Coşku dolu, anlam dolu bir yolculuk başlamıştır. Sevenin sevdiğine doğru bir keşif yolculuğu Bir aşk yolculuğu Bu roman, aşkı anlamanın, aşka hazırlanmanın ve aşkı yaşatmanın özgün, ödünsüz ve evrensel rehberidir. Bu roman gerçek aşkı bütün bir boyutlarıy

Hep üstün varlıklara özenmişizdir. Periler, melekler, X-menler, vampirler ve daha niceleri. Peki, ilahi irade için çalışan üstün bir varlık insana dönüşse ne olurdu? Üstün olmak kolaydır ama insan olmak çok zordur. Uçamazsın, yavaşsındır, enerjinle eşyaları hareket ettiremez, insanları yönetemezsin. En fenası ölümlüsündür. Hastalanırsın, yaraların anında iyileşmez, üzülürsün, kalp yaraların ruhunu örseler. Ölümsüz bir varlık yaratıcının ol emriyle insanoğluna yardım etmek için ölümlü olsa neler yaşanırdı?

Eğitimin asıl amacı, insana kendi biricikliğini, benzersizliğini fark ettirmektir. Çünkü bu dünyada hiçbir şey bir diğerinin tıpkısının aynısı değildir. Nasıl ki her insanın göz bebekleri, parmak uçları, saçlarındaki teller farklıysa; sesleri, yürekleri, akılları da farklıdır. Aslında bu sadece insanlarda değil, ağaçlardaki yapraklarda, döne döne düşen kar tanelerinde, uçuşan kuşlarda, yürüyen karıncalarda, sürünen sürüngenlerde de böyledir. İşte bu hacmi küçük ama mesajı büyük romanda, yok yoksul, küçük bi

Sessizce izliyordu, izlemek güzeldi Her avcı avını uğursuz bir gölge gibi takip etmeliydi. Zehirli bir kan gibi dolaşmalıydı damarlarında Ta ki onu eritip yok edene kadar Zehiri taşıyan kadeh, kadehi sunan el, intikam ateşiyle yanıp kavrulan kömür karası bir yürek Yıldız tozuyla kaplı, gümüş rengi tenleri Arenlerin hayatını aydınlatmaya yetecek miydi? Yoksa kadehi süsleyen zehir, damla damla içilmiş miydi?