Sahakian oldukça kalabalık bir Felsefe Tarihi ile Birleşik Devletler`e özgü felsefe anlayışının tipik bir örneğini sunar. Çağdaş Batı felsefesinin başat eğilimi ile uyum içinde, özsel olarak kurgul olan felsefeyi henüz yeni başlayan öğrencinin bile kolayca anlayabileceği görgül bir düzlemde yorumlar, ve böylece Akademik Felsefeciliğin sınırını da çizer-felsefe tarihi ile felsefecilerin (ve görgücülerin) dizgelerinin yapılarını özetleme düzleminde ilk tanışıklığı sağlamak. Ve tam bu yanındadır ki akademik fe

Yararcılık olarak bilinen dünya görüşü Fransız Aydınlanmasının ve İngiliz Görgücülüğünün izdekçi düşüncelerinin ahlak ve törellik alanında uygulanışıdır. Yararcılığın temel varsayımı insan doğasında haz ve acının belirleyiciliği ve evrensel bencilliktir. Birey davranışında özgür değil ama tutkularının kölesidir. Ahlak felsefesi ya da törebilim buna göre Bentham tarafından insanların eylemlerini çıkarları söz konusu olanlar payına olanaklı en büyük mutluluk niceliğini üretmeye yönlendirme sanatı olarak tanım

?Us dünyada en iyi paylaştırılan şeydir, çünkü herkes onunla öylesine iyi donatılı olduğunu düşünür ki, tüm başka şeylerde hoşnut edilmeleri çok güç olanlar bile genellikle ondan şimdiden ellerinde bulunandan daha çoğunu istemezler. Bunda tümünün aldanması olası değildir; tersine, bu sağlam yargıda bulunma ve doğruyu yanlıştan ayırdetme gücünün ? ki sözcüğün asıl anlamıyla ?sağ duyu? ya da ?us? [le bon sens ou la raison] denilen şey budur ? tüm insanlarda doğal olarak eşit olduğuna, ve böylece görüşlerimizi

Ama daha dikkatli bir düşünme bize özel görelilik kuramının bizi etheri yadsımaya zorlamadığını öğretir. Bir etherin varoluşunu kabul edebiliriz; ancak ona belli bir devim durumu yüklemekten vazgeçmeliyiz, e.d. soyutlama yoluyla ondan Lorentz`in henüz ona bıraktığı son mekanik özelliği uzaklaştırmalıyız. Genel görelilik kuramının etheri kendisi tüm mekanik ve kinematik niteliklerden yoksun olan, ama mekanik (ve elektromanyetik) olayları belirlemeye yardım eden bir ortamdır. Toparlarsak, diyebiliriz ki gen

Hobbes büyük İngiliz `felsefecisi`dir. Şu nedenlerle: 1. Avrupa`da düşünen her insanın despotizme başkaldırmaya başladığı bir dönemde, Kralların Saltık Yetkeciliğini savunmayı sürdürmüştür. 2. Yalnızca cisimsel/özdeksel şeylerin varlığını kabul ederek ve aynı zamanda Tanrının varlığını da kabul ederek, Tanrının da cisimsel olduğunu ileri sürmüştür. 3. Yine, insan ruhu da `doğal bir cisim` olduğuna göre, insan tutkularından doğan sonuçların irdelenişini, `törebilim` dediği şeyi, `fiziğin` bir alt dalı olara

Kuşkucu David 1748`de `Ulusal Karakterler` konusunda yazarken şunları belirtir: Negroların ve genel olarak tüm insan türlerinin (çünkü dört ya da beş ayrı tür vardır) doğal olarak beyazlardan aşağı olduklarından kuşku duyma eğilimindeyim. Hiçbir zaman beyazdan başka herhangi bir tende uygar bir ulus olmamış, ne de giderek eylemde ya da kuramsal düşüncede seçkin herhangi bir birey olmuştur. Aralarında hiçbir becerikli üretici yoktur, hiçbir sanat ve hiçbir bilim yoktur. Öte yandan, beyazların en kaba ve en b

Nietzscheye göre Avrupa bilinci bütün değerleri yalnızca Hıristiyan değerler olarak, aslında dinsel değerler olarak tanıdığından, Tanrının ölümü tüm değerlerin de ölümü anlamına geldi. Nietzsche bu değerlerin gerçek değerler olmayabileceğini düşünmedi. Gerçekten de Hıristiyanlık ya da daha doğrusu Protestanlık Avrupanın değerler dizgesinden başka birşey değildi, ve düşüncenin onuruna Nietzschenin bunları sorgulaması gerekiyordu. Ve Protestan değerlerin kendi içlerinde nihilizmi barındırdıklarını bulmalıydı.

Sanatın evrenselliği tikel bir sınıfın dünyasında ve dünya görüşünde temellendirilemez, çünkü sanat somut bir evrenseli, insanlığı (Menschlichkeit) öngörür ki, hiçbir tikel sınıf, giderek proletarya, Marx`ın `evrensel sınıfı` bile ona katılamaz. Sevinç ve üzüntünün, kutlama ve umutsuzluğun, Eros ve Thanatos`un acımasızca içiçe geçişleri sınıf savaşımının sorunlarına çözündürülemez. Tek-Boyutlu İnsan ve Eros ve Uygarlık başlıklı kitaplarıyla tanınan Herbert Marcuse (1896-1979) Frankfurt Okulu`nun kurucuları

Tek-Boyutlu İnsan tarihin ödünç değerleri üzerine kurulu Protestan ya da Batı uygarlığının özdeksel gönenci ile bağdaşmayan törel yoksulluğunu, uygarlaşmayan uygarlığını sergileyen bir duyunç başyapıtıdır. Tek-boyutlu insan bir soyutlama değil ama düşüncesiz-değersiz imgesi ile hergün karşılaştığımız Protestan Amerikalıdır: Zencileri, Katolikleri ve Azınlıkları arı ekininden dışlayan özgür yurttaş: Sorumluluğunu kaldıramadığı bir özdeksel güç ve gönenç üretmiş, yalnızca kendi dünyasını değil ama bütün dünya

İnsanın güzel olana yönelme ve çirkin olandan uzaklaşma, iyi olanı isteme ve kötü olandan kaçınma, gerçek olanı doğrulama ve yanlış olanı yadsıma gibi bir eğilimi vardır. Ya da, insan bir bütün olarak duyu, yürek ve ustur, duyum, duygu ve düşüncedir. Felsefe Usun bilgisidir. Eğer bilginin aracı olarak, gerçekliğin aracı olarak duyum ya da algı, ya da duygu, sezgi, esin vb. ileri sürülüyorsa, bu yetilerin doğal olarak düşünmedikleri, sundukları izlenimlerin, tasarımların, duyum ya da duyguların düşünceye day