Metruk bir bina bu Hüneri bir köşede durmak Başka bir baharda başka başka filizlenmiş ve çoktan solmuş sarmaşıklar duvarlarında Kahvenin rengi, toprakla bir. Görmese gözlerim daha mı az korkardım boşluktan Külümü savurun uçurumdan ama yakmayın beni Sövüp saydıkça çoğalan içimdeki benlerin cümlesi korkar yalnızlıktan Gözü burnuma değmiş burnum gözüne çok mu Gök gürlesin her açtığımda çadırımın önünü Güneş başka bedenlerle dostlukta Suyuma gidemeyen her öznenin bende bir yansıması da vardır elbet Gözlerim g

Hey Tu! Ewê dînemêr Ewê şêr Ewê Dimokrat Û Ewê netitişt Ewê Tirsonek Ewê qehp Tu, Tu ewê di neynikê de; Ji xeynî te kî heye Li ba min .

Bêjeya Kurdî da Îlonek Nû Payîz, ji her demsalekê parekê dinizilîne nav zemanekî kehrîbar û vî zemanê kehrîbar ji hemû zemanên din diqetîne. Lê tew wext Îlona payîzê be, di vî zemanê kehrîbarê nizilandî da hê xweşiktir dibe xweza di her kirasê guhertinê da. Li hev dikele ronkayîya hîvê, hewşên qonaxên vala yên bi xem, bêhna xwelîyê,mirmira çeman, siya darên kehrîbar û kulamên bayê. Xweza hew dibe wek livek bêdawî, ji payîzê heta payîzekê.. Di bêjeyê da lêgêrîna tiştekî nû bi qasî guherîna demsalan xweşik û

KÜÇÜK Işıklar Uzak diyarların şarabı mayalanınca hislerin deryasında Geleceğim Yetim akşamlar uyumadan hiçbir adres sormadan Rüzgârın hükmüne katacağım bedenimi Ruhumu Dalına asacağım gelgitlerin Sana kavuşmak yalanına kanmak için Ay tepemde Dikilmiş Hükmünü sürmekte geceye Ben ise yorgun düşlerin sağanağında üşüyorum Mayhoş akşamların deltası sanat sokağı Küçük ışıklar Geçici kıldığım yurt Ve gözlerim sokağın dilber yurdunda geziniyor Bakakalıyorum çiçek açan baharlara Uzaktan öpülen güller kucağımda beşi

Sana geliyorum desen, Hiç unutmam bu iyiliğini, Narin. Hatta seni çok seviyorum desen Keyfimi de bağışlarım. Bir gülüşünle; Kefene sarılı yüreğimi çekip alan, Narin. Nedir bu halin? Bedeninin yüzde kaçı sevgi, Bana onu anlat. Hiç mi kimse var Sükuti mekanında, Nefesini merhametle öpüp, Başıma koyduğum, Narin. Yarışı terk edip, Finalde sevda şerbeti içilmez ki! Sana rüyalarımı emanet etmiştim, Aşka dair ne varsa gör, diye. Demedim mi Narin? Beni yavaş yavaş sev, Yetişirim ardından. 12 Nakdi ömrün bitmediği

Her sözcük sabah kalkınca, akşama kadar şiir olacağını zannedermiş... Kıssası hissesinden, hissesi kıssasından meraklı bu cüm-leyi söylemekten dilimde tüh bitti. Bu iması yoğun cümle, heves içerdiği oranda kıymetli, işin kolayına kaç-ma açısından ise dertli bir cümledir... Şiir heves işidir. Heves ise nefes ile birleşip heves nefes bir anlam yolculuğu ile birleştikçe heveskâr ol-mak mümkündür... Heves işi şiirler bunlar... Selim Avni, hevesi içine gizlediği yaralarını, yaraları i-çine gizlediği hevesini

Canan etme ey minnet On iki imamı dinlemem elbet Varsın eller desin dediğini yar Kâbe'm sen ol Zeynep Kıblem ol ey canan Yeter ki bu cana etme ey minnet Uzansam kabrime istemem cennet Tatlı gülüşlerin canıma minnet Kıyma garibanım ağırdır vebalim Boynum kıldan ince Hançer sendedir Asla incinmem yar sen vursan beni Garip kulum Acım büyüktür ey Rab Uyku haram oldu yaşam ızdırap Çifte gamzelerden buse dermanım Asla incinmem yar sen vursan beni.

Evel zaman içinde kalbur eledi beni Hoş vakit olsun diye dinliyordum ninemi Tüm kardeşler yatardık yerdeki bir yatakta Ninem sultanlar gibi kurulurdu ortaya Bize her gece değişik masallar anlatırdı Her karakterin sesini apayrı çıkarırdı Serüvene başlayınca o sevecen sesiyle Egzotik bir yolculuğa çıkardık kendisiyle Uyku basınca başımız dizlerine düşerdi Rüyamızla beraber masal akıp giderdi Uçan halı üstüne bindirir uçururdu Devlerin canavarın ülkesinde dururdu Haydutların kaçırdığı keybanu'nun izinde Kahram

Aşk bütün sınırları aşmaya kadirdir. Her tarafa tehditler savuran feodaliteye dize getiren AŞK'a selam olsun

Yaşam, bir ayrıntıdan öteye gidememekse eğer, bir buluta benzetiyor o zaman hayatın rengini Şair, dizelerinde göçebe... Geleneksel koşuk ya da lirist ve yahut hiçbir günübirlik hesap gütmeden, Şiirin ezberlenmiş gölgesine sığınmadan, acıya körleşmenin, ağıda dilsizleşmenin, umuda hissizleşmenin kefaretini ödetiyor adeta bize Şair. Zerdeşti öğretinin, modern zamanın vurgusuyla satır aralıklarından taşırıyor sanki Dünü, bu günü, yarını, sözün özünü ve özün sözünü mısralarından taşırarak... Davetkâr tanrıçala

HAKKINDA Di Şiverêkê de hunê xwe bigîhînin welatekî ji êşê. Êş dibe helbest,helbest dibe hesret û careke dinê xwe bi şaêr dide nivisandin... TENÊTÎ Tariya şevê, Ronîheyv, Bîrewerên tolaz, Qedeheke tijî, Û li ber Çemê Dîjleyê Min tenêtiya xwe berda Çû... Çû mîna kelekekê Her tişt bi nîvî ma Li binê dara biyê Qedeh giriyan Û ez giriyam...

nasıl da acemiydik; her seferinde ortalığı birbirine katardık,  oysa bilinirdi, aşka giden belki de son katardık. yıkıldı yapılar, düştü önümüze; üç ağladık birgüldük, oysa zaten evsizdik, her bahçede bir güldük. sevdalı gönüller taşırdık, aşkın fidanını dikendik, ve başkalarına gül; sadece birbirimize dikendik. kırk satırla ayrıldık birbirimizden, diştik, tırnaktık, ettik, oysa satırı tutan eldik, ne ettikse kendimize ettik.

were çavreşa min, were ezê çawa te ji bîr bikim? bazinê katjimêrê, xilxala zemên; tu dikare li min vegerîne?

UYANMA VAKTİ Hayatın alarmı çalıyor Uyanma vakti şu an Gecesi gündüzünden farkı Sadece hava kararması olan Başkalarının derdini dert bilip uyuyamayan Ey insan! Hayatın alarmı çalıyor Uyan. ES-RAA

ez îşev li gundê elkurnayê benda cotê keziyên te me nahêlim ew biherikin tengava şatulereb ez ê îşev bi biskên keziyên te di kevnargeha dilê xwe de tevnekê darbixim neynûkên xwe bikim kergît pêçiyên xwe bikim bevş milekî xwe bikim dargur milê din bikim darpişt bedena xwe bikim sing li ser ax'a kurdistanê ala sorbelek biçikînim...

ez îşev li gundê elkurnayê benda cotê keziyên te me nahêlim ew biherikin tengava şatulereb ez ê îşev bi biskên keziyên te di kevnargeha dilê xwe de tevnekê darbixim neynûkên xwe bikim kergît pêçiyên xwe bikim bevş milekî xwe bikim dargur milê din bikim darpişt bedena xwe bikim sing li ser ax'a kurdistanê ala sorbelek biçikînim...

Kabul Ne dedik te şimdi kalkıp gidiyorsun. Yaptığın sevene yakışır mı? Tamam ulan tamam kabul. Sen deniz ol, Ben göl. Sen ülke ol, Ben eyalet. Sen zengin ol, Ben fakir. Sen özgür ol, Ben mülteci. Sen gerçek ol, Ben hayal. Ama eğer yine de gidersen, Denizini kuruturum. Ülkeni isgal ederim. Zenginligini alt ederim. Özgürlüğünü tutsak alırım. Gerçekliğini yalan ederim senin.