1940'lı yılların sonu... Bir taraftan Portekiz halkı ve sömürgeleri Salazar liderliğindeki faşist diktatörlük altında ezilirken, diğer taraftan da Portekiz Komünist Partisi PCP'nin başını çektiği antifaşist güçler yeraltında diktatörlüğe karşı zorlu şartlarda mücadele vermektedirler. Bu koşullarda, partinin pek çok yöneticisi ve üyesi gizlice yurt dışına kaçmak zorunda kalır. Eserlerini Manuel Tiago mahlası ile kalem alan ve PCP'nin 1961-1992 yılları arasında genel sekreterliğini yapmış olan Alvaro Cunhal d

oturma odasında bekliyorum elleri yağmur saçları siyah kadını semtimize sağanak aşk lazım suretinde kırık tarak lekesi kaldırımda küçük göl suyun aynasında ayakları bir masal gibi biner dolmuşa kucağında üşüyen annesi içimden söküp attım gölgemi gizlenmekten usanmış tenhada günlük yanılgılar zamanında sildim karanlık gözlüklerimi

Ne dendiği hiç önemli değil, biri onunla konuşsun da. O zaman dünyada başka insanların da olduğu ve insanların birbiriyle konuştukları hatırlanıyor. Ve belki bir gün ekmek ve kıtlıktan, açlık ve hastalıklardan başka şeyler de konuşulabileceğine dair bir umut doğuyor. Marja, Finlandiya'daki kıtlıktan ve çok sert geçmekte olan kıştan kaçan binlerce insandan biridir. Ancak iki küçük çocuğu vardır ve kar insan hayatını gittikçe zorlaştırmaktadır. St. Petersburg'a ulaşmaya çalışırken yolda yaşadıkları şeylerle

"Ceplerim yeniden dolana kadar hiç kimse bana saygı duymayacaktı. Zengin bir kötürüm ile fakir olan arasında çok esaslı bir fark vardı." İş aramaya geldiği Galway'de trafik kazası geçirip sakat kalan Michael hayatta kalabilmek için pek çok şey dener. Kolunu ve bacağını kaybetmiş, yüzü de deforme olmuş korkunç bir yaratık, bir ucube olarak gezici bir sirkte çalışmaya başlar. Patronuyla yaşadığı anlaşmazlığın ardından adamın bütün foyasını ortaya çıkarır ve asıl hikâye de burada başlar. İrlanda'nın zengin e

Ataol Behramoğlu'nun Amerika Birleşik Devletleri'nde yayınlanan kitabına edebiyat düşünürü ve akademisyen Laurent Mignon'un yazdığı kapsamlı giriş yazısının başlığını elinizdeki monografi çalışmasına da başlık olarak seçmekle genç araştırmacı Figen Yılmaz doğru bir şey yapmış. Çünkü yaşam ve sanatsal yaratı, şairler başta olmak üzere kuşkusuz bütün sanatçılar bakımından az ya da çok özdeşlik taşısa da Ataol Behramoğlu'nun kişisel yaşamı, toplumsal eylemliliği ve şiiri, eşine kolay rastlanmayacak bir bütünl

1950'lerin Türkiye'si... Halkçılarla Demokratlar karşı karşıya geldiklerinde, zorlukla ayakta duruyor -henüz- bebek demokrasi. Vatan Cephesi, Tahkikat Komisyonları, korkular, bölünen halk... Bir yanlış birçok doğruyu götürüyor. Ege kasabalarından birinde, henüz gelecek düşleri olgunlaşmamış İstanbullu bir yabancı... Yaşadığı yere dâhil olma savaşı veren bir kaçak, kendine sürgün... Bu kasabada zamanın iplerini ağır ağır dokuyarak, arkasında bıraktığı hayatın tam ortasında yuvalanan karanlık ve kirli boş

Bergama bu kez kesin olarak işgal edilmişti. Bu habere, Dikili'ye çıkan birliklerin de İzmir'den gelenlerle orada birleştiği haberi eklenince, havayı saran karamsar bulutlar adam akıllı yoğunlaşmıştı. Bir teselli gibi kulaklara ulaşan, daha gerilerde, Soma'ya doğru bir cephe kurulduğuydu. Bizimkiler orada tutunmuşlardı. Söylenenlere bakılırsa, Yunan ordusu adım atamıyordu. Subaylar, siviller, efeler, zeybekler müfreze müfreze kilitlenmişler; onlara geçit vermiyorlardı. Kurtuluş Savaşı'nın en şiddetli günle

Gençliğimizde büyüdüğümüz dünyaya ikimiz de isyan ettik. Ben asiliğimden dolayı ödüllendirilirken, o cezalandırıldı. Yaşadığım toplum bana yer açtı, onunki ise onu gitgide kendi içine kapattı. Onun yerinde olsaydım ben ne yapardım diye kendime sormayı asla bırakmadım. Ya da o benim yerimde olsaydı. Avrupa'da yaşayan Lieve Suriye'ye, yıllar önce Bağdat'ta tanıştığı Hala'nın yanına kalmaya gider. Bu esnada Doğu'da, ona ait olmayan ve ait olmadığı bir yerde yaşananları yakından izleme imkânı bulur. Hala ile d

Her sabah masumdur. Kimse onun akşama kadar nasıl kir¬leneceğini bilemez. Geceler de öyle. Kara örtüsünü kim aralar, kim ışıkları yakar, ecel nerde gizlenir, kime uğrar? İnsanı al¬datan alışkanlıkları ve umutlarıdır. Alışkanlıklarımız, dün ya¬şadıklarımızın çoğunu yarın da yaşayacağımızı fısıldar. Sürp¬rizlerden söz etmez. Umut ise parçalandığı yerde en büyük mutsuzluğumuzdur. Arife Kalender, gündelik hayatın içinde görmezden gelinen, ayrıntılarda kaybolan, yok sayılan hayatlardan süzerek yıllardır biriktir

"Soytariçe", Aziz Nesin'in tabiriyle ‘Ruhu Bedenine Bedeni Kendisine Sığmayan Coşkular Prensesi' Dilek Tütker'in yaşam öyküsü ekseninde, 1940'lardan bugüne siyasal ve toplumsal dönüşümün de paralelinde bir kadının olgunlaşmasının, bir sanatçının gelişiminin, bir muhalifin doğuşunun, henüz toplumsal cinsiyetten söz edilmeyen bir ortamda bir bireyin varoluşunun ve bitmek tükenmek bilmeyen savaşımının hikâyesini anlatıyor. Romanda siyaset, sanat ve sosyal yaşamın tanınan isimlerinin de birer parçası olduğu ol

"Mektupları okuyacak zamanınız ve keyfiniz var mı şu sıralar? Olacağını umarım." - Stefan Zweig Stefan Zweig, kişilikleri birbirinden çok farklı Rilke, Schnitzler, Bahr, Freud, Gorki ve Hesse gibi ünlü isimlerle uzun yıllar mektuplaşmış, onlarla yakın dostluklar sürdürmüştür. Rainer Maria Rilke ile nazik ve gerçekçi görüş alışverişlerinde bulunmuş, Arthur Schnitzler ile dostça bir baba oğul ilişkisi kurmuş, aralarındaki tüm karşıtlıklara ve eleştirilere karşın Hermann Bahr ona hep yakın bir meslektaşı gö

Mujica ile yirmi yıldır kesintisiz bir ilişki içinde olan Andres Danza ve Ernesto Tulbovitz, kendini hep 'Kara Koyun' gibi hissetmiş bir adamın, 'Pepe' Mujica'nın Başkanlık yolculuğunu, iktidarı anlayış ve idare tarzını, Obama, Fidel Castro, Putin, Chávez, Cristina Fernandez de Kirchner gibi liderlerle yaptığı görüşmeleri, Mujica'nın evinde ya da makamında yaptıkları yüz saati aşkın sohbet ve röportajın ürünü olan akıcı bir anlatımla aktarıyor. Mujica, çiftlik evinin bahçesinde, üzerinde hırkası, yanında k