Cumhuriyet döneminin ilk güdümlü muhalefet deneylerinden biri olan Serbest Cumhuriyet Fırkası üzerine yazılmış eserlerin azlığı, yeni yetişen kuşakların, yakın tarihin bu yapay demokrasi girişiminin ilginç serüveni hakkında yeterli bilgi edinmesini engellemektedir. Serbest Cumhuriyet Fırkası´nın (SCF) başkanı Ali Fethi Okyar´ın Serbest Cumhuriyet Fırkası Nasıl Doğdu? Nasıl Feshedildi? adlı anılarının yanısıra, Ahmet Ağaoğlu´unun partinin kuruluşu ve çok kısa süren ömrü hakkında bilgileri içeren Serbest Fırk

Uzun yolculuklarda içinden geçilen, tepelere kurulmuş, upuzun, ipince, garip bir kenttir İzmit. Yolların, yolculukların kentidir. Bütün yolların Roma'ya çıktığı vakitler, Roma İmparatorluğu'nun doğudaki başkenti ve en önemli kentlerinden biri değil miydi zaten? İzmit bir geçiş coğrafyasının üzerinde kuruludur. (...) İzmit gurbetin şehridir... İzmit'te İzmitliler bile gurbette gibi yaşar... Yolların üzerinde bir kapıdır İzmit... İstanbul'a açılan kapıdır, İstanbul'dan Anadolu'ya açılan kapıdır... En çok da

Naçar, yorgun, hapsedilmiş bir kabına sığmazlık... Bunun için en çok geceleri çöreklenir yüreğine insanın, tüm gerçekliğiyle ve en yoğun bir yaşamak ağrısı... (...) Geceler, elle tutulacak denli somut ve yoğun yaşam zamanlarıdır, tutsakken ve şiirini, şarkılarını, yitik duygularını aramaktayken nafile bir çabayla yüreğinin derin boşluklarında. (...) Gecelerle birlikte bir ömürdür akıp giden, ömürlerdir, güneşli mavi gelecekler aşkına yaşanmış ömürler... Cafer Solgun, 12 Eylül dönemindeki uzun mahpusluğunun

Ankara'nın geçirdiği fiziksel ve söylemsel inşa süreçlerini kurumların ve insanların hikâyelerine eşlik ederek anlatan İcad Edilmiş Şehir: Ankara bozkırın ortasındaki şehre farklı ilgi alanlarından, disiplinlerden ve açılardan bakan araştırmacıların, yazarların katkılarıyla oluşturulmuş çok sesli ve renkli bir çalışma. Yazılarda ev içlerine de giriliyor, okullara da... Kâh tribünlerde bağırılıyor, kâh türbelerde mum yakılıyor, kâh sinema sinema geziliyor... Eski zamanlardan günümüze Ankara kurumları, iklim

Sinema işine girmeyi hiç ama hiç düşünmemiştim, böyle bir iş de yoktu aslında. Sinemayı tiyatrocular ek bir iş olarak yapıyorlardı. Diyeceğim meslek değildi. Aslına bakılırsa hiçbir zaman da meslek olmamıştır. Olsa olsa bir tutkudur sinema. Akıllı uslu insan işi değildir; tutkulu insan işidir. Işıkla Karanlık Arasında Türkiye sinemasının ustasız ustası Lütfi Ö. Akad'ın anıları, aynı zamanda sinemaya duyulan tutkunun kitabı... Akad'ın yapım yönetmenliği ile adım attığı sinema dünyasında yavaş yavaş sinemanı

Oysa toplumun politik güçlerinden önemli bir bölümü, biz istemesek de Avrupa'ya çıkmışlardı. Onların derli toplu bir hale getirilip yeniden örgütlendirilmesi önemli bir görevdi. Ama o böyle bakmayıp, yurtdışında bulunan herkesi ?mücadele kaçkını, korkaklar, yılgın ve yorgunlar, mülteciler' şeklinde eleştiriyor, düpedüz aşağılıyordu. (...) Bu düşünceleri faşizme karşı mücadelede arkasına bakmadan kaçan, daha ilk günlerde tek kurşun patlatmadan geri çekilip, mücadeleyi tasfiye ederek, paçasını kurtarmaya çalı

Halil Erhan doğup büyüdüğü toprakları anlatıyor: Karadeniz'i. Yeme içme alışkanlıklarını, ekonomik faaliyetleri, ulaşımı, evleri, yaylaları, yoksulluğu, yaşamları... Ama neredeyse hiçbiri sıradan anlatımlar değil. Zira Erhan, resmî tarihte olmayan ama aslında tarihin ta kendisi olan şeylerden bahsederek zenginleştiriyor anılarını: Karadeniz'deki Ermenilerden, onların ekonomik faaliyetlerinden söz ediyor; harabeye dönüşen, yıktırılan, talan edilen kiliselerden bahsediyor; kıyımdan kurtulmak için kimliklerini

?Nihayet kış gelmiş, okulda sobalar yanmaya başlamıştı. Bahçedeki oyun saatlerimiz bitince koşarak sobanın başında toplanıyorduk. Dersler ve etütler bittiği zaman da bahçede oyun yeri kapmak için yarış başlıyordu. Bezden imal ettiğimiz toplarla maç yapıyorduk, fakat üst sınıflardan öğrendiğimiz bilgiler sayesinde bu bez topları öyle güzel yapıyorduk ki, hakiki toptan farkı kalmıyordu. Önce bize verilen çorapları söküp rulo yapıyor, sonra yataklardan kopardığımız pamukları top gibi yuvarlıyor, söktüğümüz ipl

Şairin bir biyolojik evlatları vardır, bir de kelimelerden, harflerden yapılmış çocukları. Şair ikisine de aynı gözle baksa, eşit davranmak istese bile, bölüşülmesi, bölüştürülmesi gereken bir zaman süresi vardır, sınırlı bir ömür: haksızlık nerdeyse kaçınılmazdır. Gerilimi daha da artıran bir şey daha var. Şair sadece baba değildir, çocuktur da: Kendi şiirlerinin çocuğu, kendi yazdıklarının ürünü. Çocuk büyür, değişir; her kitapla, her şiir evresiyle ortaya farklı bir kişi çıkar - biyolojik çocukların baba

Niyazi Berkes, 1940lı yıllarda Türkiyede kaynatılan cadı kazanı sırasında ırkçı-turancı saldırılara hedef olmuş, Behice Boran ve Pertev Naili Boratav ile birlikte Ankara Üniversitesinde yürütülen tasfiye sonucunda kürsüsü elinden alınmış bilim adamlarımızdan biridir. Daha sonra Kanadaya giderek akademik hayatını McGill Üniversitesinde sürdüren Berkes, Unutulan Yıllar adını verdiği anılarında yaşadığı olayları çocukluk yıllarından başlayarak dile getiriyor. Bunu yaparken, dönemin toplumsal ve siyasal panoram

1999 Ağustosu'ndaki Marmara depremi, Türkiye'de arama-kurtarma faaliyetinin bilinir, konuşulur hale gelmesini sağladı. AKUT, popülarite kazandı. Ama bu olayı aslında gerçekten ne kadar biliyoruz? Nasıl bir deneyimdir, nelerle karşılaşırlar, başlarından neler geçer? Tecrübeli bir arama-kurtarmacı, Yılmaz Sevgül, arama-kurtarma faaliyetinin heyecanlı dünyasını olanca canlılığıyla anlatıyor. Depremde, enkazda, dağ başlarında, kaya duvarlarında, kanyon labirentlerinde, kabaran sellerde, yangınlarda, mağaralarda

Murat Belge, seyahatnamesinin 4. cildine dünyanın güneyiyle başlıyor. Önce Latin Amerika'ya, Brezilya'ya götürüyor okuyucularını, bin bir çeşitlilikle göz kamaştıran doğa, insan ve ruh iklimini aktarıyor; politik tarihin girintili çıkıntılı patikalarını takip ediyor. Yolculuğa yine güneyden devam ederek bu kez Afrika'ya Tanzanya ve Sudan'a uzanıyor Bu iki ülkenin merceğinden, Afrika'nın kaderinin nasıl çizildiğini, bu kaderin bugün nelerle cebelleşmek zorunda olduğunu anlatıyor. Sonra seyahatte keskin bir m

Zeki Müren`in yeni yeni ünlendiği, çocukların yaz tatillerinde esnafın yanında zanaat öğrendiği, akşamları kadınlı erkekli komşuların kapı önlerinde çay içtiği ellili yıllar fonunda bir çoculuk. Peşinden dervişlerden neyzenlerden oluşan aile ocağının mistik havasıyla İtalyan Lisesi`nin Batılı atmosferi arasında bocalayan ilk gençlik yılları. Ve nihayet uluslararası bir müzik kariyerine açılan Avrupa günleri... Kudsi Erguner samimi ve tevazu dolu anlatımıyla bir yanda bugün artık kaybolan tekke ve tasavvuf g

Bu kitapta Türkan Şoray, Filiz Akın, Fatma Girik, İzzet Günay, Ediz Hun yok. Yeşilçam´ın altın yıllarından, siyah-beyaz sahnelerden, film setlerinden de sözedilmiyor. Veya, çok dolaylı olarak sözediliyor. Mesela, bir çekim sırasında sete kavuncu gelmesi sayesinde kavun seçmeyi öğrendiğini anlatıyor Nubar Terziyan. Ve eşi Katrin´le nasıl tanıştığını, eski İstanbul´u, deniz sefalarını, çapkınlıklarını, yarı amatör bir Ermeni tiyatrosunun maceralarını, Hamlet oyunu için mezarlıktan kurukafa çalma hikayesini, a

Gülerek çantamdan bildirileri çıkartıp arkadaşlara dağıttım. 'Yoluna canımı koyduğum TİP'e âşık oldum. Onun için köy köy dolaşıyorum. Karımı, çocuklarımı bırakmış sabah akşam adam bulmak için çırpınıyorum. Buna aşk denmez de ne denir? Beni bir gün bu yolda öldürürler bunu böyle bilin.' Seyfettin Çavuş: 'Senin dinin, Allah'ın var mı? Biz de bu adam kudurmuş mu da âşık olduğunu anlatıyor, diye kafamız allak bullak oldu. Kendini biraz frenle, bu kadar kaptırma,' diye çıkıştı. Hamdi Doğan diye kimse bilmez onu

Sonunda uyumuşum. Ne kadar zaman geçti bilmiyorum, bir ses ile uyandığımda, bir de baktım ki etrafım insanlarla dolu. Epey kişi yan yana oturmuş, sessizce bekliyor. Birbirimize bakıyoruz ama, ne onlar bir şey söylüyorlar ne de ben. O şekilde sabaha kadar bekledim. Şafak söker sökmez de, bir film kopar gibi, o insanlar oradan kaybolup gittiler. Neyin nesiydi, kimdi gördüklerim, nerden gelmiş nereye gitmişlerdi bilmiyorum. Ama o zaman yaptığım bir tahmin vardı, onu aktarayım: Ben onları iyilik yapan cinler ya

Tarık Ziya Ekinci, 1925te Licede başlayan yaşamında, Türkiyenin yakın tarihinin tanığı ve öznesi oldu. Öncelikle Kürtlerin tarihinin... 1940lar ve 1950lerin gergin atmosferinde, Kürt uyanışı veya Kürt aydınlanması denen süreci yaşadı. 1960larda ise bir Kürt aydını olarak, bu sürecin devamının aktörlerindendi. Türkiye İşçi Partisi (TİP) milletvekili ve yöneticisi olarak aynı zamanda 1960lar solunun yükseliş devrinin bir parçası oldu. İkinci TİPin kurucuları arasında yer alarak 1970lerin sert siyasal mücadele

Diyarbakır, tarihi üç bin yıla dayanan bir kadim şehir. Defalarca işgal edilmiş, yıkılmış, tekrar kurulmuş... Son yüzyılda ise Diyarbakır, büyük siyasi olayların ve hükümet politikalarının yanısıra, modernliğin ve kapitalizmin bu coğrafyadaki ilerleyişiyle de altüst olmuş. Şehrin olağanüstü incelmiş zenaat kültürünün, musiki zevkinin, edeb ve erkanının yitişinin sebebi, şehrin zengin etnik mozayiğinin dökülüp saçılması değil sadece. Bu da var, ama genel bir `hoyratlaşma`da var. Sırrını Surlarına Fısıldayan

Kayserinin Everek (Develi) kazasında doğan Yüzbaşı Sarkis Torosyan 1914 yılında Harbiye Topçu Okulunu bitirdi. Önce, Osmanlı Ordusu tarafından Almanyada Krupp fabrikasında staja yollandı. Daha sonra, Çanakkale Cephesindeki Ertuğrul Tabyasına komutan olarak atandı. Düşman donanmasının 19 ve 25 Şubat 1915 tarihlerindeki saldırılarına karşı askerleriyle birlikte kahramanca direnen Torosyan, 18 Mart 1915 günü Rumeli Hamidiye Tabyasında savaştı ve ağır yaralandı. Harbiye Nazırı Enver Paşa tarafından takdirname

Bu büyükçe parklarda, işsiz siyahlara olduğu gibi, bizim Türkiyeli sığınmacılara da rastlardınız. Sokaklarda ya da parklarda, kafasında köylü kasketi, üstüne bol gelen ceketi ve pantolonu, uzun sarkık bıyıklı, yaşlı Alevi köylülerine rastlamak insana hüzün verirdi. Kim bilir hangi rüzgâr savurmuştu onu köyünden alıp bu yabancısı olduğu diyarlara. Elleri arkasında, parmaklarına tespihini dolamış, başı havalarda, öylece, tek başına dolaşırdı. Belki de konuşacak birilerini arardı... Sığınamamış sığınmacının he