Günümüzde şiir üzerine poetik çalışmalar ve bununla doğrudan bağlantılı şiir eleştirisi, büyük ölçüde şairler tarafından yapılıyor. Çağdaş Türk şiirindeki konu ve söyleyiş zenginliği dikkate alındığında, antolojiyle hesaplaşarak ilerleyen bir eleştirinin önemi tartışılmaz.

Şiire varlık ve süreklilik kazandıran çağdaş öğe 'İmge'dir. İmgelem gizilgücünden ve duyarlığından kaynaklı bir duyusal/düşünsel anafor! Dilin maddileşerek doğrudan kendine yoğunlaşması ve şair / şiir / okur bireşimi içinde müthiş bir olanak... Metin Cengiz, usta şairliğini dış dünyanın nesnel bilgileriyle sınayarak kura gelmiş, şiir-kuramsal alandaki veriminde de epistemolojik, etik ve kuşatıcı bir tavrı öne almıştır. 'İmge' çalışması konuyu, bütün çağdaş bilgi düzeylerinden geçirerek ve sağlam konferansl

Tanrıtanımazlar Orkestrası Mithat Paşa'nın yeşillikli çocukları! İstiklal Marşı kelamdır okul bahçelerinde, Mülkiyet gazete ilanlarında paçavradır. İntihar süresiz grevdir Militan ve hasta ruhların nihai pratiğinde. Köprüleri ve militanları severiz. Eskiyi mi yoksa yeniyi mi daha çok severiz? Militanlar, eski militanlar, pop sanatçılar... Kafamız karışıktır şehrin darboğazlarında Şiirin nerede çiçek açtığını biliyoruz, şiir kültürünün bir birikim olarak hayatımıza girdiği her yer toprağıdır şiirin. Yusuf

Yaşadığı coğrafyanın sorunlarını dil sorunu halinde şiirleştirmek Uğur Karaca'nın başlıca uğraşı olmuş bu kitapta. Hem kelime, harf, dil üzerinden benzersiz imgeler yaratmaya çalışarak betimlemeye çalışmış bu sorunları, hem şahsileştirerek bir varolma mücadelesi olarak. Böylece farklı ve özgün bir mecrası yaratıyor kendine. Metin Cengiz bir merhabayla kurulur mu dünyakaç merhaba bir elveda eder

Aydın Uysal aşkın ve devrimin temel izlek olduğu bir şiir yazıyor. Yaşadığımız günler, bu günlere damgasını vuran baskı ve ölümler, çocukluk aşkları, çocukluk günleri ve yaşantılarıyla aşk ve devrim izleklerini zenginleştiriyor. Kendine özgü, açık ve duru bir şiir yazıyor.

Halim Yazıcı yıllardır kendi ördüğü kozasında sessizce çalıştı şiirine; iddiasız, dingin, yüreğinin attığını duyumsadığı bir dünyayı yazdı hep; ve şiirini yine bu alanda yaptığı, İzmir'i bir şiir kenti yapma doğrultusunda ilerleyen etkinlerle bir arada sürdürdü. Deliceler Aşkına onun şiir dünyasının hem doruğu, hem de kimliğini en çok gösteren kitabı. İşte gümüş deniz, işte sardunyalar, kediler, işte sevgilisi, ebemkuşağı ve aydınlık dünya. Onu okurken küçük şeylerin verdiği mutlulukları duyacak, belki haya

Düştü denize Yüzünün /yarısı Öbür yarısını martılar içti Bir akşamüstü bir hamal Paydos ediyordu Yorgun lodoslar

Köksal Erdenoğlu tanrı, din, inanç, şeytan, varlık, matematik, oluş, söylenceler.. sorunsallarını, birbirleriyle bağıntı içinde sorguluyor, şiirsel bir cevap arıyor. Varlık, sevgi, aşk, akıl, sonsuzluk, hakikat, .. üzerinden bu cevaplar derinleşiyor. İronik bir dille şiirin olanakları içinden düşünce üretiyor. Şaşırtıcı sorularla bizi de düşünmeye davet ediyor. Bütün bu izleklerin üstünde yeni bir söylence kurguluyor. Alışılmış temalara uzak, ortada dönen şiirlerin dışında özgün bir şiir Erdenoğlu'nuki. -M

Onur Akyıl'ın yazdığı şiir düşünsel, ancak lirik bir şiirdir. Düşüncenin poetikası ağır basar. Toplumsal olan bireysel olanla aynı yoğunlukta hissettirilir Zor olanın ardındadır, karmaşık ve karanlık olanı şaşırtıcı bir söyleyiş, değiştirilmiş bir dille göstermek amacındadır. Dil oyunlarıyla, sözüm ona yüksek bir üsluba ulaşmayı amaçlayan, albenili ama imge avcılığına dayalı, bir karşılık yaratmayan eğilim yerine sahici bir şiir yazma amacındadır. Şiirde önemli bir yerde durmaktadır Onur Akyıl. Komün'de in

Çayan Okuduci insana dokunan duyarlığı, edinmiş olduğu şiirsel deneyimiyle ülkemizde yaşanan gerçekliği şiirleştirdi: Şiiri gerçekliğin şiirselleştirilmesi (poétisation) olarak kavrayan bir poetik bakışın ürünü Ecmain. Şiire, saf imgelem ürünü olarak ve gerçeğe sırtını dönen bir anlayışla değil, yaşadıklarımızın modern şiirin dili ve olanakları içinden anlatılması olarak bakan şairin bu şiirlerini okuduğumuzda biz de onunla aynı duyguları yaşayacak, dünyaya aynı duyarlıkla bakacağız. Bu bakışın, bu peotik s

Şiir yazmak yalnızca bir yetenek işi değildir. Doğuştan gelen donanım ancak bu donanım bir mücevher gibi işlendiğinde mümkün oluyor. Şiir yazıyorsanız başta kendi ülkenizin şiiri olmak üzere dünya şiirini de bilmeniz gerek. Zira geleneği zemin edinerek şiir yazmanın tek yolu budur. Elbette felsefe, toplumbilim, psikoloji, tarih... ve kültürel hayatımızı ve hayatları derinliğine bilmek de gerekiyor. S. Emre Özcan'da bunu rahatlıkla görüyoruz. Ülkesinin sorunlarını sorguluyor ve dile getiriyor. Bunu yaparken

Vasiyetname ağzı açılmasın diye diktiler yuvarlak iğneler ve balmumundan örgülü ipliklerle ölüyü doğ'caklar içersinde işi ne öl'ceklerin doğ'cakların gözleri öl'ceklerin üzerinde

Şiirden Dergisi çevresinden Zeynel Çok, olgunluk dönemi verimleriyle adını duyuran bir şair... Kültürel alan başta olmak üzere, hayatı içerden deneyimleyen bir şiire çalışıyor; öte yandan bu deneyimi, içgörü dolayında yer yer metafizik kapanışlarla, dolayısıyla Dil'in verili anlamlandırma kodlarını bozarak ilerliyor. Şiirlerin yalın, sahici, duru imge örgüsü dolayında minimal bir kurgusu var; dışarıya kayıtlı olgular içsel olanla diyalektik bir etkileşim içinde işaretleniyor. Okura ulaşan bu son şiirlerd

Alımlama Estetiği bağlamında, Modern Şiirin yaratım sürecinin okurda tamamlandığını , her okurun kendi okumasıyla şiiri farklı anlam düzeylerine yerleştirdiğini biliyoruz. Böylesi okurluğun da poetik bir kavrayışa, dilbilim ve anlambilim başta olmak üzere şiirin kurucu öğeleri konusunda asgari bilgiye sahip olması gerekir. Dil, bir iletişim aracı olmanın çok ötesinde, anlam kurucudur; bu yönüyle de öznenin kuruluşunda etkindir; kendilik bilincimiz dahi dilsel bir kurgudur. Anlam dünyamız, anlamlandırma dü

uykumda öğreniyorum payıma düşen soğuğu kaç kişinin uykusuzluğu benim koynumda, tanrı bilir mi? -bizler- iyi biliriz zeytinin tarihini şimdilerde şehirleri göç yolları üzerine kurup yığınsal öfkeleri paylaşıyoruz böyle başlar sütün etten dökülüşü biz görmeyiz intihar eden kuşları, düşerken yüksekten, ölüyü biliriz ve kuruyan kanı asfaltta

Aşk.. doğa.. ölüm.. ayrılık.. gibi 'klasik izlekler'in yanına, her kitabında hayatı, o hayatın içindeki insanı küçük insanı- sözün kısası, 'toplumsal olan'ı koymayı ihmal etmedi Oğuz Tümbaş. Hayli ilginç ve üstünde önemle durulması gerektiğine inandığım bir nokta daha: Kimi şairlerimizin hemen hiç kullanmadığı bazı kelimeler onun pek çok şiirinde ala-bildiğine yakışıklı ve alımlı bir biçimde geçtiğine göre, kendine özgü bir şiir 'sözlükçesi'ne ulaşmayı da başardı Tümbaş, öyle anlaşılıyor; bunun açık ve seçi

Cafer Yıldırım'ın ilk dikkat çeken özelliği şiirdeki dili. Sözcükleri genellikle gündelik kullanım anlamlarına yakın kullanıyor, ancak şiirin bütünü okunduğunda mesajın, şiirin bütünüyle kurulan bir imge aracılığıyla üretildiğini görüyoruz. İçten ve yalın söyleyişi, şiirin bütünüyle elde edilen imgeyi daha ilginç kılıyor. Mesaj böyle bir imgede daha verimli oluyor ister istemez. Şiirin yapısı da dingin bir havaya sahip. İnişli çıkışlı değil. Ancak beklemediğimiz sonuçlar elde etmesi dikkatimizin yoğunlaşmas