Hicaz Yaprakları Seneler sonra bile bu anı hatırlayacak. Dağlar, ovalar, çöller, asırlar, yıldızlar aşacaklar. Durdurulamazlar, duramazlar. İn, cin, şeytan, nefis, dağ her kimse, ne olursa olsun bentleri yıkacaklar. Önlenemez bir hızla mesafeleri deviriyorlar. Yürümeyecek, koşacaklar. Bir yerden davullar, kösler çalınıyor. Neyler üfleniyor. Gök ordularının sesleri, cengaverlerin avazeleri duyuluyor. Bir soluk aldılar belli. Nefes'lendiler. Sema'nın göğsü, bahtiyarlıkla kabarıyor. Bahtiyarlık işte

Ben sana mecbûrum Sevdana ma'zûrum İnsafa gel nûrum Rahm et gülüm mâhım Lutf u nezâket zevkini nâdân ne bilsin ey zarîf Mümkün müdür reng-i gülü a'mâya tefhîm eylemek Ayşe İsmet Teymûrî Şiirleri ile Dîvân edebiyatının Mısır'daki sesi olan Ayşe İsmet Teymûrî, Dîvân edebiyatındaki nadir hanım şairlerdendir. 1840 yılında Kahire'de dünyaya gelip 1902 yılında vefat eden şairin edebî yönünü ortaya koyan Türkçe Dîvânı ülkemizde bugüne kadar yayımlanmamıştır. Ayşe İsmet Hanım, hayatıyla da eğitim ve kültür açısı

Beni candan usandırdı cefadan yar usanmaz mı Felekler yandı ahımdan muradım şem'i yanmaz mı? Fuzuli hiç istemedi belki de, muradının olmasını, muradı olduğunda Fuzuli aşkla yanmayacaktı. Aşk aramak ve bu arayışı sevmek olmadını, kusursuzu, sonsuzu bulmak arzusu olmasaydı ağlar mıydı ki Leyla, Mecnun'u şikayet ederken.

Kar Musikileri Bin yıldan uzun bir gecenin bestesidir bu; Bin yıl sürecek zannedilen kar sesidir bu; Bir kuytu manastırda dualar gibi gamlı, Yüzlerce ağızdan koro halinde devamlı, Bir erganun ahengi yayılmakta derinden... Duydumsa da zevk almadım İslav kederinden. -Yahya Kemal Beyatlı-

ÇÖPÇÜLER ATEŞ YAKMIŞ Kaldırımlar alev alev sabaha karşı, Şehre bir Türkmen obası mı gelmiş? Birden içimde sığınılmış vadi sıcaklığı, Çobanlı çileli hasretli dağlar, Meğer bu şehirden daha güzelmiş.

SAFAHAT, görünüşte 7 ayrı kitaptan oluşmaktadır. Ama o, bir bütündür. SAFAHAT´a bütünlük kazandıran ise, bizi biz kılan, ciddi anlamda imandan beslenen idealizmin terbiyesinde oluşmuş değerler ile çözülüşün girdabında yaşanan hayat karmaşasının karşı karşıya gelmesi, daha yerinde bir ifadeyle, çatışmasıdır. SAFAHAT´taki her manzume, hatta uzun manzumelerde dahi kendi içinde bir bütünlük manzarası arz eden her parça bu çatışmanın bir yönünü ifade eder. Bu bakımdan SAFAHAT, ne manzum hikâyelerden oluşan bi

Attila ordularında ozan olarak karşımıza çıkan bugünkü saz şairlerimizin Anadolu'daki bilinebilen ilk temsilcisi Baykan'dır. Türk milleti Anadolu'da, 14. yüzyıldan günümüze kadar yüzlerce aşık yetiştirmiştir. Bunlardan bazıları unutulmuş, bazılarının ise sadece adları ve birkaç şiiri kalmıştır. Günümüz insanı hayat şartlarının zorluğu sebebiyle her biri için ayrı ayrı hazırlanan yüzlerce aşığın kitabını alamamaktadır. Derli toplu hazırlanan ve sahasında ilk olan Türk Saz Şiiri Antolojisi isimli bu kitapta,

Selçuklu hükümdarı Alp Arslan (1063-1072)'in Malazgirt'te 1071 yılında Bizanslıları bozguna uğratması neticesinde Anadolu baştan başa istilaya ve sürekli yerleşime açılmış, Anadolu'nun Türkleşmesi ve İslamlaşmasının uzun süreci başlamıştır. Burada kurulan ve Selçuklu Devleti'nin bir devamı olan anadolu Selçuklu Devleti döneminde Anadolu, iktisadî refahın, düşünve özgürlüğünün ve düzenli devlet idaresinin hakim olduğu, güzel sanatların geliştiği bir saha olması ve Anadolu Selçuklu sultanlarının şairlere ve a

Cumhuriyet dönemi şairlerinin pek çoğu anneye ilişkin şiirler yazmışlardır. Ne ki, bu şiirler başlı başına bir kitap hacminde değildir. Bu alanda henüz derlenmiş anne şiirleri antolojisi de mevcut değildir. Yavuz Bülent Bakiler'in dar kapsamlı, 'Şiirlerimizde Ana' antolojisi bu alanda yapılan tek derlemedir. Ahmet Kutsi Tecer, Cahit Sıtkı Tarancı, Faruk Nafiz Çamlıbel, Ziya Osman Saba, şiirlerinde; annelerin çocuklarına karşı sevgisini, onların üzerlerine titreyişlerini, onlar üzerindeki beklentilerini dile

Hakikat için can verme arzusu varsa bir kalpte Önce toprak bedeninde can peyda etsin. Yakıp yok etsin bu geçici yer ve gökyüzünü Ve külünden kendisi için cihan peyda etsin. Yaşamın gizli gücünü etsin aşikar; Ta ki o kıvılcım, ölümsüz ışın peyda etsin. Doğu ülkeleri semalarında parlasın güneş gibi; Bedahşan, değerli yakutu yeniden peyda etsin. Gece boyu ettiği feryatları göndere göklere sefir Gece yıldızlarından kendine razdan peyda etsin. İşte mahşer anı, sen meydan-ı mahşerde! Sun ey gafil amelini, v

Meclisimizin daima üst katlarında bulunan, yapıcılığı ve mantık üstünlüğü ile tanınan Yasin Hatiboğlu´nun, bazı şiirleriyle beraber seçkin manzumelerini de okumuştum. Takdir ettiğim bu gönül adamının bana göndermek lütfunda bulunduğu derin anlamlı yüzlerce rubaisini Sözdeki Füsun adlı kitabında bir arada görmek ise beni hem şaşırttı, hemde sevindirdi. Şaşırdım, çünkü ömrünü politikaya, ister istemez eleştirici vatan hizmetine vermiş olan muhterem bir dost´tan büyük hayat düsturları taşıyan rubailer bekl

Bana bir resim getirdiler, şimdi yad elde, doğduğum yerden, Besbelli Cindilli Bayırı´ndan çekilmiş buğulu biraz akşamı. Bu resimde yakaladığım göz yordamiyle bizim Camiiatik mahallesini, İşte Dörtyolağzı Çeşmesi, bilek kalınlığında suyu bilmez hala akar mı? Olsa olsa şurdadır evimiz, Çelenklioğlu Halil´in yaşlı konağı; Ben Kasım´a kırk güven kala, bir sabah ezanı bu konakta doğmuşum. Dedem dikmiş bahçeye İstanbul dudunu, Şam kaysısını, latinleri ninem, Bu konakta sipahilerin, müderrislerin, beyler

Artık yıldızlara bakabilirsiniz; gözleriniz dinlenir. Şu lacivert havayı içinize çekin; kanınız temizlenir. Biraz düş kurun; belleğiniz güçlenir... (Aynam düştü yerlere: baktım yüzüm kapkara; karanlık gecede doremifasolasido.) Kentin ortasındayım: önemli, İyi geceler Baylar, Bayanlar; sabahı bekliyorsunuz değil mi? Bekleyin bakalım. Saat yirmi dört, yarına az kaldı. (Arka Kapak)