Özgecan'a Bir değil, yüz değil, bu kaçıncısı Yürekte diner mi yavru sancısı Katili kışkırtan yurdun dincisi Can gider canımdan, Özgecan gider Ahlaksızlar başköşeye kurulmuş Namus denen örtülere sarılmış Kadınız ya; hüküm baştan verilmiş Kan gider yürekten, Özgecan gider Günümüzde yaşanan adaletsizliklere karşı bir ozan tavrıyla karşı çıkmakla kalmıyor, ruhunun derinliklerinde duygularını yoğurarak yazdığı şiirlerde öfke, isyan, acı ve yaşanmış veya yaşanması muhtemel sevdaları anlatıyor. Her okuyanın kendi

Kitabın ilk bölümünü oluşturan Kelebek Vadisi bir yüzleşmenin anlatısı. Öyküde bir ressam kendi yaptığı tablonun içinde kaybolurken, onunla birlikte siz de kayboluyorsunuz. Gençlik yıllarının devrim coşkusu, doğayı hayranlıkla hissetme ve kendini keşfetme coşkusuna dönüşmüş. Yazar, hayatı oluşturan her renk, her çiçek, her börtü böcek üzerinde, taşlar, kumlar, çakıllar, dalgalar, rüzgarlar üzerinde sabırla çalışmış. Yalın, akıcı, şiirsel bir anlatımla sizi gizemli bir vadiye götürüyor. O vadinin içine, hiçb

Kitabın birinci bölümünü oluşturan Yarım Kalan Türküde, yetmişli yılların siyasi çatışmalarını ve yaşanan acıları ayrıntılarıyla anlatan yazar, Kapı Kapı adlı ikinci bölümde, dürüst, temiz bir kasaba delikanlısının yaşam mücadelesini mizahi ögelerle aktarı-yor. Usta yazar Fakir Baykurt'un deyimiyle, fırtınalı denizler ortasında zavallı bir varil gibi ordan oraya yalpalayıp duran bu gencin, güldüren ve acı acı düşündüren durumunu okurken, dünya çapın-da bir edebiyat kahramanı ile karşı karşıya olduğunuzu düş

Malazgirt Savaşı'ndan 159 yıl sonra, Ankara Savaşı'ndan 172 yıl önce (1230) YASSIÇEMEN Savaşı'nda; kim kiminle savaştı? Harizimşah Celaleddin'in ordusunda Maveraünnehir kökenli Türk askerleri ve Erzurum Selçukluları askerleri... Diğer orduda Alaaddin Keykubad'ın Türk askerleri, Hıristiyan, Ermeni ve Frank askerleri, Eyyübi'lerin Arap askerleri ve Artuklu'nun Türk askerleri. Bu savaşı da daha önceden Maveraünnehir'den Anadolu'ya gelen Türk askerleri ve Araplar kazandı ve Harizimşahlar kaybetti diyoruz. Öyl

Zorlu geçen süreçte yeni hayatıma alışmaya çalışsam da gurbet ve hasretlik gitgide ağırlaşıyordu. Onları zorunlu olarak bırakıp gittiğimde Eylem on altısında, Ezgi on üçündeydi daha. İki-iki buçuk yıl sonra oturum aldığımda Eylem'in yaşı çoktan on sekizi geçmişti. Ezgi annesiyle yanıma gelebildi ama Eylem İzmir'de bir başına kalmıştı. Bu nasıl bir acıydı, tarif edilemezdi. Bir yarım yanımda, diğer yarım İzmir'de. İki yarım bir türlü bir bütün olamamıştı. Benden uzakta geçen koskoca sekiz yıl bir anda onu k

Zafer Albayrak; gözlemlerine yaslanarak kurguladığı öykülerinde Artvin'i anlatmanın yanı sıra seçtiği ilginç portreler üzerinden de hikâyeleri tatlandırıyor... Her öykü, Artvin'in anılar üzerinden dününde gezerken, bugüne de ayak izi bırakmayı unutmuyor... Kâh komik bir hikâye ile çıkıyor karşınıza, kâh Artvin-Gürcistan sınırının yarattığı parçalanmış bir aile dramıyla... Dolayısıyla; Artvin'in doğasını, insanını ve sosyolojik dokusunu hissederek okuyacağınız keyifli bir kitap Artvin Artvin.

Denize atılmış şişe misali zamanın dalgalarına bırakılmış bir büyüdür belki de aşk. O her devirde hemen her yürekte kendine yer edinebilmiştir. Büyüklüğüyle savaşlar başlatmış, savaşlar bitirmiş de olsa onun dilinden anlayan aslında her devran değiştiğinde aynı nakaratların tekrar edildiğini görür, anlar. Buna rağmen sevmesini bilen hiçbir yürek bu gizli iksirin büyüsüne kapılmaktan kendini alıkoyamaz.

Anadolu'da ve Türkiye Cumhuriyeti'nde yaşayan her Türk vatandaşı gibi; kendimi tanımaya başladığım günden beri Kıbrıs'taki soydaşlarımıza karşı içimde doyumsuz bir sevgi olmuştur. Yaşım büyüdükçe, Kıbrıs politikası ile devlet büyüklerimizin söylevlerinden başlayarak; duyduklarım, okuduklarım ve öğrendiklerim yolumu aydınlattı. Kıbrıs'ı, Kıbrıs Türklerini daha yakından ve daha çok tanıma olanağı buldum. Kıbrıs kökenli arkadaşlarım oldu. Onlardan Kıbrıs'ın geçmişi hakkında bilgiler edindim. Lise yıllarına gel

Kitap; Maraş'ın, Kayseri'nin, Adana'nın, Gaziantep'in, Adıyaman'ın, Malatya'nın merkez, kaza ve köylerinden gelen yurttaşlarımızın çocukları bugün avukat, doktor, mühendis veya iyi meslek sahibi kişiler olarak karşımıza çıkmış bulunmaktalar. Bu hareketi sağlayan yani bu ülkeye gelen ilticacılara bu memleketin kapısını açan sade vatandaşı olarak gurur duymaktayız... diyen Ali Şakar'ın otobiyografik sinema geçmişini içermesinin yanısıra, Londra'ya yerleşmesinin ardından, çalışmak için İngiltere'ye giden gurbe

Bağır Dağı'nın eteklerinden eriyen karların bir kısmı, köyün alt tarafından nane kokulu Küllü Deresi ile birleşerek taşarcasına çağıldayarak akıyordu. Derenin çığıltısı, buram buram yayılan ıtır kokusu, dağların ipiltisiyle bütünleşerek müthiş huzur veriyordu insanlara. Bu baş döndürücü ihtişamdaki doğa güzelliği bi nebze olsun insanlara dertlerini, tasalarını, yoksulluklarını ve umutsuzluklarını unutturuyordu. Bundan ötürü buralarda doğaya büyük minnet duyulurdu. Doğanın Şölensi nimetini minnetle izlerdi

Bu hayatta her şey olabilir. Bir Hilmi Gülsüm bile gülebilmişse, her şey olabilir. Ben o sabahki o kısacık anın içinden, zihnimde yıllarca taşıdığım bir saplantıyı kazıyıp attım. Hayatımızın pek az şey için olur verdiğini düşünürdüm. Ama o sabah, asık suratlılığı yıllardır şanla-şerefle taşıyan, insanlara yok muamelesi yapmayı, dünya üzerinde, hele ki milyonluk nüfusu olan İstanbul'un göbeğinde bozkırdaki kurt gibi yalnız gezmeyi bilen, yıllardır yanında sohbet ettiği birine rastlamadığım Hilmi Gülsüm'ün

Olağanüstü kurgusu ve akıcı diliyle bir solukta okuyacağınız bir roman. Polisiye denebilir mi bilmiyorum. Merak duygunuzu sürekli ayakta tutan, bir gerilim romanı demek daha doğru sanıyorum. Farklı bakış açıları ile yazmanın zorluğunun bir anlatım zenginliğine çevrildiğini görüyorsunuz. Birbirini ustaca izleyen bölümlerin sarmalından oluşan muhteşem bir zaman örgüsü değişik gözlerin ışığında sizi gerçeğe yaklaştırıyor. Tadına doyulmaz bir yolculuğa çıkıyorsunuz, her bölümde bir başka soru kapısından geçer

Zil çalınca, uyku mahmurluğunun da etkisiyle şaşkın bir hâlde yatağımdan doğruldum... Gecenin bu saatinde kapımı çalan kimdi acaba? Sol ayağımı sürüyerek zorlukla kapıya doğru yöneldim... Kim o? dedim usulca... Benim! dedi bir erkek sesi. O an hayretler içinde kaldım. İnsanın birkaç saniye içinde ne kadar çok şey düşünebildiğinin farkına vardım kim olabilirdi bu sesin sahibi? Kimsiniz?'' dedim tekrardan, ''Kimsiniz? Bir şarkı tutturmuştu inceden inceye kapının ardındaki adam:

Hani ilim, irade, kudret diye ayırıyorlar ya... Öyle bir ayrım yok efendim. Bunların hepsi de tek şeydir. Sen yalnızlıktan patlayacak hale gelmiş bir yumurta ile yüzbinlerce kardeşini geride bırakmış bir dölün çocuğusun; bense senin sevinç ve kederlerinin, umut ve korkularının çocuğuyum. Sen benim hem arkadaşım hem de efendimsin. Öyle bir kölenim ki, seni benden daha iyi tanıyan yoktur...

Yaşam kaygısı olan insanların bir de yaşam kavgası vardır. Bu kaygı ve kavga kentin bütün sokaklarına ayak izi bırakan Toplayıcılar için daha da bir çetrefillidir. Bu; hayatta kalma mücadelesi kadar, toplumun değer yargılarına karşı da verilen bir mücadeledir. İş edindikleri Toplayıcılık nasıl ortak paydaları ise sistemin önlerine çıkardığı açmazlar da verdikleri mücadele de ortak paydalarıdır. Yani bu kitap; toplayıcıları, baktığınız ama göremediğiniz, bildiğiniz ama anlayamad

?Ey güneş / İçimi ısıtırken /Yok et şu mereti / Ey evren /Alma mememi bedenimden Hep önyargılarımızın alışkanlıklarımızın kurbanıyız. Güç sadece erkeklerde olur değil mi? Öyle sanın siz! Asıl güç-kuvvet kadınların yüreğindedir yüreğinde! Okurken yaşamın anlamını ve önemini her satırında duyumsayacağınız, meme kanseri ile mücadele eden güçlü bir kadının gerçek öyküsü... - Op. Dr. Ali Özlük Genel Cerrahi Uzmanı, Meme Cerrahisi Biz birkaç senedir yaptığımız gönül işinde anladık ki, gönülden gelen, kalpte

Hüznü şairler yazmış Acıyı Tanrı Biri adına Şiir demiş Diğeri Kader Biri buluttan Diğeri gözünden akıtmış yaşlarını Biri yoksulluğu şükürden sayın demiş Diğeri şiir okuyun demiş İkisi de ayrılığı ölümden saymış...

Celladın salladığı süngü amacı ıskalayınca, bir daha hiç kapanmayacak o yaradan bir hayat ağacı cana gelmiş. O yaradan armağan bir hayata doğmanın şaşkınlığında kaç diyara yol düşürmüş, kaç uğrakta durak vermişse dinmemiştir ağrısı. Dinmemiştir dönüp yaralandığı yere gitme isteği. Bir takma isme saklanmış bir ömür, bir ömre sığmayan iç uğultular, hâlâ yolunu aramakta dönüp hayata armağan edildiği yere gidebilmek için. Bütün batıya da sığmayan bir sürgünün yurduna dönme özlemidir yazılanlar. O yaranın hürmet

...bildiğim!.. sonsuz uzunluktaki bir kumsalda tek bir kum tanesinden daha çok değil, ama söyleyecek sözlerim var yine de... kimi zaman derin derin söküldüğüm bir netlikle, kimi zaman hayat kadar karışık bir depremle, kimi zaman telaşlı bir yürek yangından kurtardığım bir sözle, bir anlamı olsun için değil, yok olmasınlar diye yazdığım oldu, gerisi sadece kelimeler... kelimeler... kelimeler...

Siz Cüneyt Korhan Oral'ı bir Hekim hatta bir Şair olarak tanıyorsanız, doğru ama eksik biliyorsunuz, derim ben. Çünkü hekimliğinin de şairliğinin de, görünenden fazlası var; sanki dünyamızda icra ettiği mesleği ve sanat dalı, bir yüksek katta tasarlanmış gibi. Sanki o, herhangi bir doktor değil, bir Lokman Hekim, bir şifacı; ellerinde maharet, yüreğinde hikmet gizli. Ve sanırım işte bu yüzden şiirleri, okurları görünenin ötesine çağırıyor. İlk şiir kitabında, aradığı şifreyi çözmüş, bizlere sevgi ve umutta