Neylersin, güneş herkesi iyi ısıtmaz. Her insanın tuttuğu bir yol, o yolda da yığınla taş olur. Umudu tükenmeyen için taşları temizlemek bir işten sayılmaz. Esas umutsuz olan için zor, her taş koca bir dağa dönüşür o vakit. Mücadele, başarının sihirli gücüdür. Umut ile mücadele bir araya geldi mi hayatı vazgeçilmez ve anlamlı kılar. Hele umut, umudu olmayan bir hayattan daha değersiz ne olabilir?

Özgürlüğün Elli Tonu’nun şehvetini, romantizmini ve dramını Christian Grey’in derin düşünceleri, duyguları ve hayalleriyle yeniden yaşayın. E L James, dünya çapında milyonlarca okuru büyüleyen aşk hikâyesine, Elli Ton’un dünyasını yeniden ziyaret ederek daha derin ve daha karanlık bir bakış açısı getiriyor. Christian Grey’in Anastasia Steele ile evleneceği on yılın düğününe davetlisiniz. Ama Christian gerçekten koca olmak için doğru kişi mi? Babasının bu konuda şüpheleri varken erkek kardeşi bekârlığa veda

Mavrato köyünün hayalperest çocuğu Süleyman’ın en çok istediği şey küçüklüğünden beri sevdiği Melek’le evlenmektir. Geç olur, güç olur ve sonunda muradına erer. Süleyman gündüz tarlasında çalışacak, geceleri Melek’i sevecek ve kocaman bir aile kuracaktır. Hiç hesapta yokken askerlik kapıyı çalar. Meşrutiyet’in ilanıyla birlikte köylünün alıştığı, bildiği düzen değişmektedir. “Üç yıl geçer” deyip askere gider ve Balkan Harbi’nin tam göbeğine düşer. Neye uğradığını şaşıran Süleyman, mucize kabilinden hayatta

“Her şeye rağmen ıslak gözleri insana ıstırap verecek kadar umutla doluydu. Hâlâ hayattaydı, bedeni hâlâ sıcaktı, inancı hâlâ şu kötülüklerle dolu dünyada çiçekler açtıracak güçteydi. Kırmızı onun için kan, ölüm, savaş demek değildi hiçbir zaman. Kırmızı onun için sevdiği kızın güzel saçlarına taktığı güller demekti, aşk demekti.” KENDI GÜCÜNÜN FARKINA VARAN BİR ADAMIN YENİDEN DOĞUŞ MANİFESTOSU! Sabrin İsmetli ilk romanı Yeniden Doğuş’ta, uçuruma delicesine bir tutkuyla koşanların hikâyesini anlatıyor. Varo

… Rüyamda yüzünü göremediğim bir kadının sesini duyuyordum. Bembeyaz bir odada yankılanıyordu sesi. “Sen çağırdın beni!” diyordu. “Düşler ülkesinden senin için gönderildim. Varlığım saf aşktır benim…” İçine atıldığımız dünyada, siz de sıkıştığınızı hisseder misiniz? Bir karanlıktan çıkmak istercesine başka ruhların varlığını duyumsamaya ihtiyaç duyar mısınız? “Her ruh, birbirine bağlı; ruhumu ancak bir başkasında görebilirim” diyen bir ses var her satırda. Ruhlarımızın “düzen” arzusu ile “dağınık” varoluşu

1950 Doğumluyum. İlk ve orta öğrenimimi babamın memuriyeti dolayısıyla güzel Türkiye’mizin çeşitli illerinde tamamladım. 1971 Yılında Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi’ni bitirdim. Yazma aşkı içimde hep vardı. 2019’da başlayan pandemi rüzgârı, için için yanmakta olan külleri alevlendirdi ve sokağa çıkma yasağı döneminde bu kısa romanı kaleme aldım. Yazarken yanlış ellerin fırça darbeleriyle bozulan tablolar gibi yitip giden hayatları, yitip giden değerleri yudum yudum yaşadım. Kant’ın dediği gibi, “Herk

“Osman Cemal’in Çingeneler’i muhakkak bir şaheserdir. Osman Cemal şimdiden sonra bir tek yazı yazmasa Türk edebiyatına kazandırdığı bu şaheserle gene mahzun ve gene yarı meçhul aramızda dolaşsa, bu, hiçbir zaman değeri birdenbire, bir çığlık halinde meydana çıkarmayı unutmayan edebiyat denilen şey ona bu şaheserinin layık olduğu mevkii vermekte gecikmeyecektir. Okudukça şaşırıyorum. Sayfaları çevirdikçe içim hüzün, sevinç ile dolu karmakarışık bir âleme giriyor. Gâvur Etem kitaptan fırlıyor, karşımda Apukur

“Osman Cemal’in Çingeneler’i muhakkak bir şaheserdir. Osman Cemal şimdiden sonra bir tek yazı yazmasa Türk edebiyatına kazandırdığı bu şaheserle gene mahzun ve gene yarı meçhul aramızda dolaşsa, bu, hiçbir zaman değeri birdenbire, bir çığlık halinde meydana çıkarmayı unutmayan edebiyat denilen şey ona bu şaheserinin layık olduğu mevkii vermekte gecikmeyecektir. Okudukça şaşırıyorum. Sayfaları çevirdikçe içim hüzün, sevinç ile dolu karmakarışık bir âleme giriyor. Gâvur Etem kitaptan fırlıyor, karşımda Apukur

Bir sevdaydı İzmir, Sancar için. Sadece “İzmir’i çok seviyorum,” demek yeterli değildi ona göre. İzmir’e gerçekten gönül verenler, bu şehre sevgisini, bağlılığını göstermeli, sahip de çıkmalıydı aynı zamanda. Nitekim onu bir sivil toplum lideri, kanaat önderi yapan ve “İzmir Baba” olarak anılmasını sağlayan, bu düşünce idi. Şehre emeği geçen değerleri anıyor, garibanlara yardım elini uzatıyor, gönüllü bir arabulucu olarak, İzmirlilerin sesini yöneticilere duyuruyordu. Sakıp Sabancı’nın dediği gibi, “İzmir’i

Bastonundan güç alarak eğildi, nasırlı elleri ile yolun kenarından bir tutam sarı, sapsarı kuru ot kopardı. Avucunu açmadan Tahsin Öğretmen'e doğru uzatarak ota bakıyordu. ''İşte...'' dedi sustu. Derin bir nefes aldı, ''İşte biz tam da bu kuru ot gibi olduk. Elimi açsam avucumun içerisinden rüzgar her parçasını bir dağa alıp götürecek.'' Anası öldüğünde on iki yaşına gireli bir kaç ay olmuştu. Önce Hüseyin görmüştü urganın ucunda sallanan anasının bedenini. Gördükleri karşısında nutku durmuştu. Hiçbir şey d

Zöhre, yarattığım ilk kadın karakter. Onun ruhuna bürünürken, onun dilini çözerken çok fazla zorlanmadım. Öylesine sabırlıdır ki hiç şikâyet etmez, saftır, şefkatlidir, masumdur, uysaldır ve sadece kendini düşünen bencil biri değildir. Kırılgandır. Hemen ağlayabilir. Her şeyin iyi yanını görmeye hazırdır. Durumları derinlemesine ele aldığı için sonunda güçlenmeyi becerir. Kendinden ve sorunlardan asla kaçmaz, üstelik bunu iyi bir direniş ve metanet dozuyla yapar. Zöhre hayatın içinden hüznün anlamını haykır

Gece, karların üzerine düşen ağaç gölgelerini dev heyulalara dönüştürmüştü. Tuhaf bir his kıpırdandı içimde. Ayağımın altındaki zemin miydi yoksa kıpırdanan? Ya her şey etrafımda dönüyordu ya da yorgunluk ve uykusuzluk bana oyun oynuyordu. Gizemli bir yerdi burası.

Gözlerinde bir boşluk Belli ki yorgunsun yollar kadar Herkes gibi senin de var bir yokun. Sessizce bekliyorsun Yollar gibi yorgun besliyorsun Bir varmış bir yokmuş gibi zamanları Herkes kendi yolunun yolcusudur ve her insan kendi yolunun yorgunudur. Aslında hayatın ta kendisidir yol yorgunluğu. Yaşlısı genci, yoksulu varsılı, kadını erkeği hep aynı şeyi söyler: Hayat acımasızdır. Acımasız olan hayat değildir; aklın yasalarıdır. Katıdır aklın yasaları. İnançlarla, alışkanlıklarla, ideolojilerle, kü

Tüm insanların empati kurma becerisi bir gecede esrarengiz bir şekilde yok olur. Toplum psikolojik bir yıkımın eşiğindeyken, Buhran geçici olarak empati kurmayı sağlayan, bağlayıcı adında bir ilaçla kontrol altına alınır. Artık empati kurmanın bir tercih haline geldiği bu post-apokaliptik dünyada, İstanbullu bir psikiyatrist olan Oktay, bağlayıcılar sayesinde başkalarının duygularını deneyimlemekten büyük heyecan duyan bir empati savunucusudur. Öte yandan, bağlayıcılar tehlikesiz olmaktan uzaktır. Bağımlılı

Sadece bir aşıyla dünyayı hastalıklardan kurtaracağını söyleyen Dr. Kraeuter herkesin dikkatini çekmiştir. Eşsiz bir kongre düzenler ve ilk aşılar için gönüllü olan yüz kişiyle gazetecilerin önünde büyük bir felaket yaşanır. Aşılanan herkes ölmektedir. Bir anda mucizevi cankurtarandan katliamcıya dönüşen doktor da son nefesini suçlulukla verir. Ardında kalan evlatlığı Saniye, evlatlığının eşi Max, asistanı Yavuz hem suçlamalardan kaçmak hem de gerçekleri ortaya çıkarmak zorundadır. Kısa olacağını düşündükle

AŞİYAN 1 – VİRANE İnsan bir ölüme bir de sevdaya böylesine yenik düşüyormuş. Bir ateş ancak başka bir ateşle bütünleşince büyüyormuş. Bir tan vaktinde gece ile gün birbirinden ayrılırken sardı yangını. Şafak söktü, gün aydı, yabancısı olduğum barut kokusu ruhuma bulaştı. “Sen benim evimsin Gülfem,” dedi bir yemin gibi. “Şu tenin, her karışını ezbere bildiğim, başkasının el sürmesine dahi izin vermeyeceğim vatanım. Benim tüm savaşlarım sana, senin uğruna. Sen buraya girdiğinden beri...” dedi elimi kalbinin ü

TÜNEL – İS SERİSİ 1 İs Tanyel başarılı bir konservatuvar öğrencisidir. Sahnedeki başarısının devamlılığını sağlayabilmek uğruna adının önüne yerleştirilen birçok kötü sıfatı umursamaz. Henüz daha lise yıllarındayken, adının karıştığı kötü dedikodular geçmişine ait bir canavar gibi onu bugününe kadar takip etse de dimdik durarak, aşk olarak gördüğü tiyatro için her türlü dedikodu ve iftiraya kulak tıkar. İs'i diğerlerinden ayıran yaşadıkları, onun kendini kötü bir insan olarak kabul edip, kötü bir insan olar

Asım Eraydın, postmodern edebiyatın tüm imkânlarından faydalanarak kaleme aldığı romanında kimlik, varoluş, boşluk, hiçlik, zihin ve hafıza gibi birçok meseleyi oyunun parçası hâline getiriyor; kendisini de üstkurmacanın merkezine yerleştiriyor. Romanın, bir roman yazmak isteyen –ve işte yazıyor görünen– başkişisiyle birlikte okuru geçmişe yolculuğa dahil ederken, bu yolculuğun karanlık olacağının sinyallerini en başta veriyor. Eraydın’ın romanı, bir anılar toplamı. İnsan yaşadıklarını elbette unutur – a

“İnsan yavrusunun doğumu için mucize diyorlar, bir de psikolojik doğumuna şahitlik etseler acaba ne derler?” Uzman Psikolog Okan Günay Işık Denizden Yansır kitabında, genç bir kadın danışanının, Mana’nın çarpıcı öyküsüyle buluşturuyor bizleri. Uzun yıllara dayalı bu terapi yolculuğunda Mana’nın çevresini kuşatan umutsuzluk duvarlarını yıkma mücadelesine, inançlarını sorgulayışına, ruhsal çatışmalarına tanık olacaksınız. Mana’nın aile içi şiddetle, sevgisizlikle kuşatılmış hayatında, kurtuluş olarak görüp ye

“Tarihler 1935’i gösterirken, Mustafa Kemal Atatürk’ün de izniyle, Türk Tarihi Araştırma Cemiyeti’nden üç uzman Mimar Sinan’ın mezarını açıp kafatasını incelemek ve ölçülerini tespit edip Mimar Sinan’ın Türk olduğunu ispatlamak için türbenin önünde bir araya gelmişti. Yüzyıllar önce kapanan bu mezar bilimsel bir araştırma için açılacaktı; ama bundan daha heyecan verici olan şeyse dünya mimarlığına damga vuran, Osmanlı’nın en önemli şahsiyetlerinden birisinin kafatasının gün yüzüne çıkması olacaktı.” Dönem g