1815´te Avrupa´da eski Rejim´le 1789´un ideolojisi araşındaki uyuşmazlık sona ermiş plmasa da yeni bir yüzyılın XIX. Yüzyılın ana çizgileri yavaş yavaş belirir:Tarımda çalışma biçimleri , teknik üretim ve ulaşım gitgide değişir . Gerçi , yemişlerini veren XVIII. Yüzyılın buluşlarıdır; ne var ki , yeni bir bulış, Kent burjuvazisi iktidara gelir: Sınai ve liberal ekonominin yararlarını fark etmiştir; bunlara dayanıp kentsel çevrede zenginliklerin yaratılması ve dağılımını yönlendirir. Yüzü önce geriye , sonra

Aydınlıklar Yüzyılı : XVIII. Yüzyıl deyince akla gelen bu; Aydınlıklar deyince de, başta bilimin ve aklın egemenliği geliyor. Ne var ki, XVIII. Yüzyıl, bu nitelikleriyle Avrupalıdır. Gerçekten, o yüzyıllardır ki sanayi devrimi uç verir ve modern teknik çağ başlar. Düşüncenin, akla ve bilime dayanarak, eski düzene, yani feodaliteye ve onun değerlerine, başta da dine, silahlarını -amansızca- doğrultup saldırıya geçişi de, başta İngiltere ile Fransa´dır. Belki yalnız Doğu´dur. Bunun dışında kalan. Ne bilimsel

Nedir XVI.ve XVII. Yüzyılların anlamı tarihte ? Batı için , başta kapitalizmin doğuşu ve ilk sömürge fetihlerinin yanı sıra, Hümanizma ile Rönesans´ın doruğuna çıkışı; Reform; belki hepsinden de önemli olarak , kör imana karşı aklın başkaldırısı ve onun sonucu , bilimin ilk büyük açıklamalarını ortaya koyuşu.Batı, yeni kıtalar bulur ve eskilerini kolaçan edip dünya ticaret yollarını değiştiriken , bilimde bir devrim yapmış,başta gökkubbenin sırlarınıçözmüş ve bütün bunlara denk düşecek biçimde, düşünmede y

Türkler ve Moğollar Pers ve Çin uygarlıkları aracı oldular. Öz varlıklarından kalıcı hiçbir şey çıkarmadılar. Kurdukları özgün toplumlar ne dehalarının türünü gösterecek kadar özümsenmiş bir felsefi doktrin, ne bir sanat eseri ne de bir edebi eser üretmedi. Savaştan doğmuş ve fethetmek için organize edilmiş bu halkların, komşu toplumların entelektüel birikimi içinde erimeleri yavaşça olmadı, ona derhal, adeta bir ganimete sahip olmak ister gibi, aceleyle sarıldılar. Türk ve Moğolların fikir ve kurumları böy

Körfez Savaşı'nı izleyen zamanlarda dünyamız yoğun bir "Yeni Dünya Düzeni" söyleminin bombardımanı altına girdi. Bu bombardıman birçok entelektüel veya popüler ilgiyi harekete geçirdi. İlk bakışta bu söylemin en önemli işlevi ABD'nin dünya egemenliğini pekiştirmekten başka bir şey olarak görünmemekle birlikte kendisine eşlik eden tartışmalar, bazen en derin entelektüel mevzuların bile iktidar ideolojisi açısından ne kadar işlevsel kılınabileceğinin en önemli gösterisini sönüyorlardı. Nitekim, doğrudan ABD

Dünya Düzdür: Yirmi Birinci Yüzyılın Kısa Tarihi New York Times gazetesinin ünlü köşe yazarlarından Thomas L. Friedman ın ABD, İngiltere ve dünyanın pek çok ülkesinde en çok satanlar listesinden aylardır düşmeyen kitabı... Yazar kitabında, 2000 yılında internetin tüm dünyada hızla yayılmaya başlaması ve diğer güçlerin de etkisi sonucu yepyeni bir çağa girildiğini, küreselleşmeyi farklı boyuta taşıyan bu yeni çağda dünyanın çok küçük bir yer haline gelip oyun sahasının düzleştiğini ve bu gelişmeyle birlikte

"Sosyalizmin tarihi, demokrasi sorununun da tarihi olmuştur. Sosyalizmin geleceği, demokrasi sorunu olarak kalmayı sürdürmektedir.... Bu inceleme, birkaç noktadan katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. İlk ve en önemli nokta, Rus Devrimi'nin ilk yıllarında devrimci halk demokrasisinin olanaklarını araştırmak ve bunun en önemli iki kurumsal açıklaması olan fabrika komiteleri ile sovyetleri incelemektir. Bunların ortaya çıkışı, gelişmesi, işlevselliği ve yazgısı, devrimci değişimin geniş bağlamında analiz edilmişt