Çocukluğumdan, beri geçtiğim patikadan ilerlemeye çalışıyorum. Soluk soluğa kaldım. Ben yolu değil yol beni takip ediyor. Küçükken babamın ağaç kesişi geçiyor geçiyor, gözlerimin önünden. Çatırtıyla alıyor akçam babamın bedenini altına! Kesim motoru akçamın gövdesindeki budakta takılıp kalıyor.**Bana kâğıttan gül yaptı, kıvırdı kıvırdı, altından sıkıştırdı. Kırmızı gül açacaktı sanki. “en sırrımı kimseye söylemem, benden güzel gül yapan yok ”dedi. Her şeyimiz kâğıttandı sanki. Sevda gibi, para gibi, ev gibi uçup giden.