Ece Altınok Schneider ilk kitabında farklı diyarların sesini bir araya getiriyor. Öykülerinde göçmen olmak, yalnızlık, aşk ve aşksızlıkla örülü bir evren çiziyor. Kimi zaman hüzünlü kimi zaman ironik ama ruhu hep konargöçer öyküler anlatıyor okura.Gün yüzüne çıksa da aydınlanmayan karanlıkların, doldurulamayan boşlukların, her şeye hazırken yüze kapanan kapıların, yurdundan göçenlerle sürgün edilenlerin, yurduna dönüp de hiç gidememişlerin, depresyona çare olmaya çalışanların, delilik pelerinine sığınanların, zamanda gezinenlerle yerine yerleşemeyenlerin öyküleri var Başka Diyarlar’da.“Babaanneme verdiğim sözü sonsuza kadar tutamayacağımı daha o sözü verirken adım gibi biliyordum. Benim bir parçam karanlık olana aitti ve ben en başından beri bunun farkındaydım. İnsanoğlunun çocukluk yılları özünü en iyi bildiği zamanlardır. Sonraları belki unutur veyahut unutmuş gibi yapar. Ben unutmak yerine doğru zamanın gelmesini bekledim.”