Düğüne davetli çalgıcıların, varlığına bir türlü
ikna olmadığı bir dağ köyü orası; gitmeseler de
yolu curcunalı.
Hakikatin, bir gün ortaya çıkması için tanığa
ihtiyaç duymadığı; bir polenin bile gerçeği döllediği
sınır boyu orası, cinayetlerin gözden ırak olduğu.
Ağaların, marabaları koştuğu kanlı ekin toprağı;
düzenbazlıklarının, hilekârlıklarının, fesatlıklarının
pınarı.
Günahların işitilmediği bir sessizlik kuyusudur
itiraf odaları.
Bir sihirbazın köy köy dolaşıp meziyetlerini
sergilediği, kadınların falını üflediği; güneşin
yeryüzünde insanla buluştuğu, insanın yedi
musibetten geçtiği; erenlerin, bilgelerin
masallarıyla dolu bir anlatı dünyası.
Bir söylenceler dünyası burası. Burası Antakya.
İyiliğin mesellerle benimsetildiği, kötülüğün
mesele olduğu diyar. Reenkarnasyonun yabana
atılmadığı, hikâyeleri bol bir âlem.
Yönetmen ve senarist Semir Aslanyürek bu kez
karşımıza gerçek bir hikâye anlatıcısı olarak
çıkıyor. Çocukluğundan beridir iyi bir hikâye
dinleyicisi olarak memleketinden, atalarından
anlatılagelenleri kurcalamadan kurgulayarak
anlatıyor.
* * *
“İnsanlar zalim kardeş, insanlar... Velâkin kendi
zulümlerini gizlemek için başka hayatı suçlarlar.”