Orta Doğu coğrafi konum, dinler ve zengin yeraltı
kaynakları olmak üzere üç unsur büyük bir önem arz
etmektedir. Bölgenin sahip olduğu bu zenginlik sömürgeci
devletler tarafından kendi çıkar ve menfaatlerine göre
farklı isimlendirilmiştir.
Petrolün keşfedilmesiyle yönünü bu coğrafyaya çeviren
sömürgeci devletler bu bölgeye hâkim olmak için dini, ırkı,
siyasi ve etnik yapı üzerinden planlar yaptılar. Bu planları
yapan dönemin devletleri İngiltere, Fransa, Rusya,
Almanya, İtalya ve ABD'dir.
Bu devletler Osmanlı Devleti'nin Orta Doğu topraklarını
kendi aralarında paylaşmak için İstanbul, Londra, Sykes-
Picot ve Saint Jean De Maurienne Antlaşmaları yaptılar.
İngilizler Orta Doğu'da hâkimiyetini artırmak için Winston
Churchill, Thomas Edward Lawrence, Topal Molla lakaplı
ajanlarını ve Osmanlı Devleti'nin Mekke Emiri olan Şerif
Hüseyin'i, Yahudiler Müslüman kılığına girmiş ajanlarını,
ABD ise misyonerlerini harekete geçirdiler.