Daha bu yakınlarda, önceki hafta mıydı yoksa, eski
limanın üstündeki ıssız sokakların birinde, sarıldığı
koca bir ağacın gövdesini usul usul seven, irice
gözlü, güzel, olgunluğuyla da güzel bir kadına
rastlamadım mı? Yoktur, o türden kötü huylarım
yoktur; askıntı olmak amacıyla falan değil,
sadece görüntü(sü)nün güzelliğiyle, Ne kadar
candan seviyordunuz hanımefendi! dediğimde,
Ayak seslerinizi duyunca durdum, aslında
öpecektim de! demedi mi? (...) Bir yanım kıpır
kıpır bir heyecanla kendilerini adaya atanlarda... bir
yanım o koca ağacı seven güzel kadında... bir yanım
adada benim neler aradığım ve neler bulduğumda...
bir yanım kokularla dolu ılık bahar yelinde...
bir yanım martı bağırtılarında...
bir yanım acımasız ölümde... Daha sayayım mı?
Oğlak Yayınları, usta yazar Adil İzci'nin,
Canım Ada kitabını yayımlamaktan
gurur duyar...