Günümüzde cinsel içerikli suç sayısı gittikçe artmaktadır. Cinsel özgürlüğe yönelik bu suç tipleri ceza yasamızda yaptırıma bağlanmıştır. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun “Cinsel Dokunulmazlığa Karşı Suçlar” başlıklı bölümünde, cinsel saldırı (TCK m.102), çocukların cinsel istismarı (TCK m.103), reşit olmayanla cinsel ilişki (TCK m.104) ve cinsel taciz (TCK m.105) suçları hüküm altına alınmıştır.
Cinsel suçların yargılama özellikleri ve delillerin değerlendirilmesi açısından diğer suç tiplerinde ayrıldığı görülmektedir. Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda bazen mağdurun beyanı tek başına mahkûmiyet hükmü açısından yeterli görülebilmektedir. Bu tür suçların hem cezası çoktur hem de infazı diğer suçlardan farklıdır. Uygulamada ve doktrinde mağdurun beyanının tek başına mahkûmiyet için yeterli görülüp görülmeyeceği hususu tartışmalıdır.
Uygulamada cinsel suçlarda mahkûmiyet için mağdur beyanının denetlenmesini içeren bir takım ölçütler geliştirilmiştir. Bu çalışmada bu ölçütlere mümkün mertebe değinilmiş ve örneklerle konu açıklanmaya çalışılmıştır.
Bu çalışmada daha çok beraat kararı üzerinde durulmuştur. Neden beraat kararı verilmesi gerektiğine ilişkin ölçütler yüksek mahkeme kararları ile açıklanmaya çalışılmıştır. Bu ölçütlerin kapsamı, içeriği, ne ile ilgili oldukları, nasıl değerlendirilmeleri gerekeceği gibi hususlar örneklerle izah edilmiştir. Bu bakımdan bu çalışmanın bir tür savunma rehberi olduğu söylenebilir. Bu çalışmada cinsel dokunulmazlığa karşı suçlar yanında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçuna da yer verilmiştir. Bu suç türleri, özellikleri, oluşum şekilleri, unsurları ve kapsamları itibariyle örnek olaylar ışığında açıklanmaya çalışılmıştır.
Cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda en önemli sorunlardan biri de suça ilişkin delillerin nasıl değerlendirilmesi gerektiği ile ilgilidir. Bu yüzden çalışma içeriğinde cinsel suçlarda delillerin ne şekilde değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin ölçütlere yer verilmiş ve konu detaylı bir şekilde örnekler ışığında açıklanmaya çalışılmıştır.
Çalışmanın son bölümünde cinsel suçlarda beraat kararı ve mahkûmiyet kararının hangi hallerde söz konusu olabileceğine ilişkin örnek yüksek mahkeme kararları değerlendirilmiştir. Bu kararlar ışığında yargılama konusu olan somut olayların hangi ölçütler çerçevesinde ne şekilde değerlendirilmesi gerektiğine ilişkin değerlendirme yapma ve bu pratiği geliştirme imkânı sunulmaya çalışılmıştır.