Bu kitapta, bir eskici dükkânına uğrayan eşyaların yaşanmışlıkları,
hatırlattıkları, tarihe iz vurmuşlukları çıkıyor karşınıza. Bazen bir eşya bazen
bir müşteri, hayatın gerçeklerini vuruyor yüzünüze. Eşyaların hissettirdikleri,
müşterilerin hayatları, insan ilişkilerindeki ilk ve son izlenimler… Hancı-yolcu
benzeri gelir geçer iletişimler, müşteri-satıcı kimlikleri içine sığdırılarak
yazılmış. Hayat, kesit kesit anlatılırken, açılan pencerelerden bütünü
görebilmemiz sağlanmış. Konuşma cümlelerinin çokluğu, okuyucuyu sıkmadan
akışa dahil ederken, dükkânın hareketliliğini de bize, oradaymışız gibi
hissettirmiş. Nurcan Ören’in, duru, sade dili, akıcı üslûbu abartıya ve mecaza
kaçmayan açık ve net anlatıcılığı okuyucuyu konunun içine çekiveriyor. Bir
ortak mekân içinde gelişen değişik hikâyeler, süreklilik hissi verdiğinden
roman türüne de küçük bir göz kırpıyor. İsviçre’de yaşayan bir yazar olarakvatana ve çocukluğunun geçtiği zamana özlemini her hikâyesinde fark etmek
mümkün… Eskici Dükkânı hikâyelerinde eşyaların anlattıklarını duyacak,
hatıraların saf ve temiz duyguları canlandırmasına şahit olacaksınız.