Giovan Maria Angiolello 1468 yılında, Eğriboz Adasının II. Mehmetin hedeflerinden biri olmasından korkan Venediklilerin ordusuna kardeşi ile birlikte gönüllü olarak katılır. Savaşta kardeşi hayatını kaybeder ve Angiolello Sultanın savaş esirlerinden biri olmak şartıyla hayatta kalmayı başarır. Esir alındıktan birkaç gün sonra, kara yolu ile İstanbula dönen II. Mehmetin ordu bölüğünde yer alan Angiolello, İstanbula varıldığında, II. Mehmetin en sevdiği oğlu Şehzade Mustafanın sarayında hizmete verilir. 1472 yılında Şehzade Mustafaya Uzun Hasan ve Akkoyunlular ile yaptığı savaşlarda eşlik eder. Bu sırada Türk dilini çok iyi derecede öğrenir. Mustafanın 1474 yılında ölümünden sonra, II. Mehmetin sarayında hizmetine girer. Doğuştan sahip olduğu kabiliyetleri sayesinde kısa süre içinde Sultanın güvendiği kişilerden biri olur ve Osmanlı Devleti içinde Defterdarlık gibi üst düzey bir göreve getirilir. 1484 yılında II. Mehmetin öldüğü yıl Angiolello halen bir devlet görevlisi olarak çalışmaktadır. II. Mehmetin yerine tahta geçen oğlu II. Beyazıt zamanında Müslüman olmayan birinin devlet işlerinde yer almasının zor olacağını anlayan Angiolello, İstanbuldan kaçmaya karar verir. Doğduğu şehir olan Vicenzaya geri döner. Birçok tarihçi Angiolellonun daha sonra Anadoluya tekrar döndüğünü savunsalar da, Vicenzada öldüğü varsayımı daha kuvvetli sayılmaktadır.

Birçok belgede Historia Turchesca eserinin yazarı olarak anılan Angiolello, Osmanlı Devletinde yaşadığı zamanlarda, imparatorluk ile ilgili çok değerli notlar yazmıştır.