Irak Türkmen edebiyatı, Lozan (1924) ve Ankara (1926) anlaşmalarından sonra Türk dünyası edebiyatından, özellikle de Anadolu edebiyatından farklı olarak kendine özgü bir çizgi oluşturmaya başlamıştır. Türk edebiyatında hikâye türünün yerli ürünleri, Ahmet Mithat Efendi’nin 1870 yılında basılan Kıssadan Hisse ve 1871’den 1895 yılına kadar dizi halinde 25 cüz devam eden Letaif-i Rivayet adlı kitaplarıyla başlamıştır. Ahmet Mithat Efendi (1844-1912), Mithat Paşa ile birlikte Irak’a gelerek Zevra gazetesinin kurucusu ve ilk başyazarlığını yaptığı sıralarda Kıssadan Hisse kitabını Bağdat’ta yazıp yayınlamıştır. 1900’lü yılların başından itibaren özellikle Kerkük’te yayınlanan gazetelerde zaman zaman hikâyeler yayımlandığı görülmektedir. Irak Türkmenleri, edebiyat türleri arasında hikâye türünü hiçbir devirde ihmal etmemişlerdir. Ancak kendi dillerinde eğitim görmedikleri için bu türde zorluklar çekerek, kalem oynatmayı gerektiği gibi becerememişlerdir. Bu durum Kardeşlik dergisi (1961-devam etmektedir) ve daha sonra Yurt gazetesiyle (1970-2003) Birlik Sesi dergisinin (1971-2003) yayın hayatına başlamasıyla, tam olarak değişmiş ve seksenli yıllara gelinince Türkmen hikâye ve romancılığı zirveye varmıştır. Bu üç yayın organında yüzlerce hikâye yayınlanmıştır. Bunların, teknik, dil, üslup, kurgu ve tema bakımından en güzel örneklerini bu kitapta adı geçen yazarlarımız vermiştir.