Osmanlı’da, Takvim-i Vekayi çıkmaya basladıktan sonra, yöneticiler ve aydınlar basının gücünün tahminlerin de ötesinde olduğunu anladılar. İlerleyen yıllarda birçok gazete yayın hayatına basladı. Mizah gazetelerinin yayınlanmaya baslaması Tanzimat devrinin sonlarına rastlar. İroni ve mizahın algı yaratmadaki gücünün kesfedilmesi mizah gazetelerinin sayısının artmasını sağladı. II. Abdülhamid Devri, uygulanan sansür nedeniyle mizah basını tarihimiz açısından pek verimli sayılamaz. Zira mizah kendi yapısı gereği muhalif bir sesin yansımasıdır.

II. Mesrutiyet ilan edildikten sonra sansürün kalkmasının etkisi ile kısa sürede onlarca mizah gazetesi ortaya çıktı. Otuz yıllık suskunluğa tepki; bu alanda, basın patlamasından ziyade bir isteri halini aldı. Mizah gazetelerinin önemli kısmı birkaç sayı sonra kapandı. Fakat içlerinde belirli bir düzeyi tutturup uzun soluklu olanlar da vardı. Sonuç olarak bu devir, mizah basın tarihimizde bir devrimin yasandığı dönem olarak tanımlanır.

II. Mesrutiyet devrinde yayınlanan mizah gazeteleri sayı bakımından olduğu gibi içerik açısından da çok zengindir. Latifeden çok taslama ve elestirel tavrın yer aldığı bu içerik, devrin günlük yasantısına, mizah anlayısına, ekonomik yapısına, siyasetine, insan iliskilerine, modasına vb. ısık tutmaktadır. Elinizdeki bu eser, söz konusu devrin mizah gazetelerini tanıtmanın yanında bu içeriği de size sunmayı amaçlamaktadır.