2007 krizi, bir anlamda kapitalist küreselleşmenin ilk krizi;tüm çoğrafyaları, sektörleri ve toplumsal kesimleri etkileyen topyekûn bir yaygınlıkta. Türkiye de bu krizin ortasında, tasarrufları yetersiz, sürekli dışa açık veren, beklenti yönetimi taktikleri izlemek dışında bir sanayileşme ufkuna, teknoloji geliştirme kapasitesine, sektörel önceliğe dayalı bir planlama paradigmasına sahip olmayan bir ülke olarak bedel ödemeye devam ediyor.
Finansal sistemin 2001deyaşadığı, vergi mükelleflerinin 35-50 milyar dolar arasında bir fatura ödediği bankacılık krizi nedeniyle, bu defa kriz otomotiv, tekstil ve beyaz eşya başta olmak üzere üretim ekonomisinden patlak verdi ve daha da zamana yayılacağı tahmin ediliyor.