Benim gibi mağdur binlerce insan var bu dünyada. Yaşadıkları yerleri terk etmek zorunda
kalanlar. Topraklarında barınamayanlar ya da toprakları yüzünden sömürülenler, bir hiç
uğruna sevdikleri gözlerinin önünde can verenler, çocuklar, kadınlar, adamlar, anneler...
Kılına zarar gelse, üzüntüden harab olduğunuz insanların parçalanmış bedenlerini görmek
zorunda bırakır bu hayat. Vahşetin ve paranın tekelinde bir dünya burası. Masum başlayan
her dava daha sonra iktidar savaşına döner. Ezilen de ezer.
Koltuk artık onundur ve ona yapıldığı gibi onunda yapması gerekir. Bu uğurda insanlar
ölebilir, bu uğurda yanındaki masumları yok edebilirler. İnadıklarını para için satıp, evire
çevire bir canavara dönüştürürler. Ezilenin de gücü bulduğu anda ezdiği bir dünyada adalet
olmaz.
***
Yazar hayata özel bir gözle bakıyor. Iğıl'ın yaşadığı acıları,haksızlıkları, yalnızlığını, hayatla
olan mücadelesini, adalet arayışını ve en önemlisi yaralı halini etkileyici bir dille kaleme
almış.