Yola çıktıklarında yüzlerce kişiydiler... Atalarının fethederek yurt edindikleri topraklardan vuruşa vuruşa çekiliyorlardı... Ne
Kazak’tan ne Tiis’ten, ne de Gence ’den hiçbir takviye gelmedi. Ermenistan topraklarında ilerleyerek Aras Nehri’ne doğru gece
boyu yol aldılar. Ağır kayıp verdirdikleri Ruslar da onları adım adım takip ediyordu. Sonunda Nahcivan topraklarında sabahın
ilk ışıkları ile Sederek üzerinden Aras nehrine ulaşmışlardı. Nehri geçip Türkiye’ye vardıklarında sadece 87 kişi kalmıştı...
Artık, Türkiye Cumhuriyeti topraklarındalardı... İlk karşılaştıkları, Bölgede sevilip sayılan Beylerden Torunlar Aşireti Lideri
Kerem Bey’di, adamlarına emirler verdi. Ateşler yakılıp kazanlar kaynadı. Iğdır Garnizon Komutanı, Kaymakam, Belediye
Reisi, Iğdır’ın kurtuluşunda Kerem Bey’in silah arkadaşlığını yapan Ali Ekber Tufan Bey, Ali Mirza Yiğit Bey, Ali Rıza
Ataman Bey ve Bölge İstihbarat Şefi Hüsnü Bingöl Bey de davet edildi... Ekim Devrimi ile 1 Dünya Savaşı’ndan çekilen
Rusların kışkırttıkları Ermeniler bölgede terör estirip katliamlara giriştiler. Ali Tufan Bey, Kerem Bey, Nesir Bey, Ali
Mirza Bey, Tuzluca’dan Şamil Bey ve Kağızman’dan Ali Rıza Bey’in grupları ile Iğdır ve çevresinde kurulan milis güçleri,
halkla birleşerek Ermenileri bu topraklardan söküp attılar. Devlet tarafından Alkazaklar’a bugün Iğdır’ın en kıymetli
arazilerinden yüzlerce dekar teklif edilmesine rağmen onlar bir gün Kaasya’ya dönecekleri ümidiyle bunu kabul etmediler,
mütevazı evlerde kirayla oturmayı tercih ettiler. İşte bu ülkü peşindeki Terekemeler bugün Amasya’da, Bandırma’da, Tokat’ta,
Sivas’ta, Malatya’da, Erzincan’da, Kars’ta, Ardahan’da, Iğdır’da, Ağrı’da, Muş’ta, Bulanık’ta, hatta Almanya’da... nice
memleket şehirlerinde varlığını sürdürmeye devam etmektedirler...