"Ben en çok burada ben oluyordum. Zaten önemli olan da buydu, insan
benliğindeki beni keşfedebildiği ölçüde özgürdü. Ve orada yaşamaya layıktı.
İster yaşlı ister genç, belki mutlu belki harap..."
Hayatın türlü hengamesine aldırmadan doğru bildiği yola revan olan seyyah
bilgeliğiyle yakınımızda olup da farkında olamadığımız yaşanmışlıklara
dikkatimizi çeken samimi, sıcak insanlar... Sonbaharın kahverengiye meyilli
serinliği, yazın sarı sıcağı, tandırlardan çıkan ekmeğin doğallığıyla bir solukta
okuyacağınız hikayelerden oluşuyor Muhayyile...
Musa AVCI