Kaç dere, kaç ırmak, kaç nehir yatağını mesken tutmuştum. Kaç akıntıya kapılmıştım;
kedere, hüzne, özleme, hasrete, yanık yüreğe sürükleyen.
Soğuk mermeri sımsıkı tutuyordum. Özgürlüğe kavuşmanın hayaliyle suyun yatağını
bulacağı günü bekliyordum. "
Bazen geçmişten süzülüp gelenleri bir duygu selinde geleceğe taşıma isteği kalemin
ucundan hikâye olarak dökülüyor.
Bazen yaşanmışlıkların verdiği hüzün, bazen de hayallerin bıraktığı tat dile gelip Musa
Avcı'nın kalemine konu oluyor. Neticede insanı insana yazıyor, bütün içtenliğiyle ve
insanlığıyla. Boğucu, kuşatıcı, istilacı dünyada iyiyi ve iyiliği önceleyerek billur gibi çağlayan
cümleleriyle, yaşamanın güzelliğine atıfta bulunuyor. İçten ve yalın üslubuyla okura bu
güzellik denizinde yol bulduruyor.
Anadolu insanının kederli ve onurlu hayatından kareler okuyacağınız eser, bizi ve bizden
olanı bizde iz bırakacak şekilde satırlara sığdırıyor.
Her sayfanın araladığı kapıda Anadolu dile geliyor.
Duran ÇETİN
Gün gelip şaşkınlıktan küçük dilini yutmanın, bazen sevincini anlatmaya kelime
bulamamanın kitabı Müzmin.
Kimi zaman hissettiği kederin altında ezilmenin, zehirden acı sabırla beklemenin kitabı
Müzmin.
Geçmişi tekrar tekrar yaşamak isterken hayal kırıklıklarına giden yolların kitabı Müzmin.
Zor tercihler karşısında pişman olmamak adına vicdanla cenk etmenin kitabı Müzmin.
"An" ların, "an"larda mıh gibi çakılı kalmanın, günlerin, saatlerin geçmediği, saniyelerin
topallayarak ilerlediği bir nefesçik hayatların kitabı Müzmin.
Okuru gönül ikliminde seyahate çıkaran Musa Avcı'nın kaleminden...
Fatma Zehra KAHRİMAN