Son yıllarda yapılan tarih, arkeolojik ve dil bilim çalışmaları ve yeni bulgular,
bıraktıkları kültürel izler hâlâ güçlü bir şeklide yaşayan Anadolu’nun sessiz ve
gizemli insanları Luvilere daha da ilgiyle bakmamızı gerektiriyor.
Büyük bir erk’e sahip olmadan yüzyıllarca varlığını ve kültürünü korumuş bu
görkemli halkın bıraktığı kültürel mirasın günümüz Anadolu insanının dilinin,
coğrafyasının, inancının şekillenmesinde çok önemli rolü olduğu artık kesinlikle
fark ediliyor.
1997 yılında yayımlanan Mysia ve Işık İnsanları adlı kitabımızla, o günkü
koşullarda edinebildiğimiz verilerle Luvilerin, özellikle Batı Anadolu’daki,
kendini kuvvetle hissettiren varlığına ve Anadolu kültürü üzerindeki ağırlığına
değinmiştik.Biz onlara “Luvi” sözcüğü içinde, bazı yaklaşımlar bağlamında, var olmuş
olabilecek “ışık” sözcüğüne atıf yaparak, “Işık İnsanları” diyoruz. Yaklaşık
olarak İzmir’in kuzeyi ile Marmara Denizi arasında yayılan topraklar olan,
antik çağın Mysia Ülkesi de Anadolu’nun birçok bölgesi gibi, muhtemelen
“Işık İnsanları” Luvilerin de yaşadığı bir yerleşim çevresidir.
Daha önce yayımlanan Luviya-1 kitabımızda Luvilerin izlerini Batı Anadolu ve
Ege’de, Luviya-2 kitabımızda tüm Anadolu ve Orta Doğu’da sürmüş, Luviya-3
kitabımızda İÖ 2 binyılda Anadolu’daki Luvilerin ve çağdaşı halkların dillerini
İÖ 1 binyıldaki uzantılarıyla birlikte irdelemiş, Luviya-4 kitabımızda da
Luvilerin dinsel inanç ve uygulamalarını var oldukları Hitit Çağı bağlamında
mevcut bilimsel veriler çerçevesinde incelemiştik.
Şimdi de daha önce yayımladığımız Mysia ve Işık İnsanları kitabımızı gözden
geçiriyor, o günkü bilgilerimizi güncelleyerek, yeni veri ve bilgilerle
genişleterek okurlarımıza sunuyoruz.