Bir gece Gülsün gene sisler içinde kaldı. Kucağında bebeği, yerden fışkıran, fırtına ile savrulup her yere dağılan sislerin
ortasında bir başınaydı. Korku ve panik içinde, acaba ortaya ne çıkacak diye beklerken siyah kurt çıkageldi. Alnının
ortasındaki deliklerden kan fışkırıyordu bu kez. Gülsün çığlıklarla kaçtı, ki gerçekte çocuğunu kucağına alarak köyün
dışındaki tarlalarda çılgınlar gibi koşuyordu. Sonra kurt onları yakaladı ve keskin dişlerini bebeğinin ayaklarına
batırarak yutmaya başladı. Gülsün bebeğini başından çekerek kurtarmaya çalışıyordu; ama gerçekte bir zeytin ağacı
altında bebeğinin boğazını sıkıyordu. Kurdun elinden yavrusunu kurtarmıştı. Her yeri kan içinde kalan bebeğini
yıkamak için eve döndü. Onu soydu, yıkadı, kollarına aldı...