Osmanlı Devleti, dünya tarihini siyasi, sosyal ve iktisadi yönleriyle
etkilemiş derin ve tarihi bir sürece sahiptir. Padişahın bizzat ordunun
başında katıldığı seferlerin yapısının bilinmesi, asırlar boyunca üç
kıtada hüküm sürmüş bu devletin tarihsel dinamiklerinin daha iyi
anlaşılabilmesini sağlayacaktır.
Klasik dönemin başlangıcından itibaren uygulanagelen devletin idare
geleneklerinin zamanla değişmesiyle beraber, sefere padişahların
yerlerine serdar-ı ekrem sıfatıyla ordunun başında vezir-i azamlar
katılmaya başlamışlardı. Bu durum, 17 yüzyılın sonlarında, 1695
yılında II. Mustafa'nın tahta çıkışına kadar devam etmiştir. Sultanın Son
Seferleri isimli bu eserde bir Osmanlı padişahının son defalar olarak
ordunun başında bulunduğu 1695 ve 1696 Avusturya Seferlerinin yapısı
ele alınmıştır. IV. Murad'ın 1638 yılında bizzat ordunun başında sefere
çıktığı Revan Seferi'nden sonra genç ve dinamik bir Osmanlı padişahı
olan II. Mustafa'nın ordunun başında sefere katılması ve 1683 Viyana
yenilgisinden sonra ilk ciddi zaferlerin elde edilmesi bakımından, bu
seferlerin Osmanlı ve Avrupa tarihlerinde önemli bir yere sahip
bulunmaktadır.