Bir topluluk düşünün: Türkiye’nin güneydoğusundan Gaziantep’ten başlayıp Kuzey Ege’de
Çanakkale’ye kadar uzanan bir coğrafyanın tüm kıyıları boyunca asırlardır yaşamış; Akdeniz
ve Ege dağlarının eteklerinde… Alevi-Bektaşi inançlı bir zümre, yani Tahtacı Türkmenleri.
Kadim Türk kültürünü en canlı yaşatan kesimdir Tahtacılar. Bunda yerleşik hayata geç
geçmesinin de etkisi büyüktür.
Tahtacılar hakkında ilk araştırma 19 yüzyılda yapılmıştır. Ondan önceki belgeler Osmanlı
kayıtları arasında yer alır. Tahtacıların eski isimleri Ağaçeri’dir. Ormanda ağaçları kereste
haline getirdiklerinden 16 yüzyıldan itibaren bu adla anılmışlardır. Türkçeden başka dil
bilmediler. Kapalı bir hayatları oldu hep.
Osmanlı’nın 19 yüzyıldaki iskan faaliyetleri sonucu yerleşik hayata geçmeye başladılar.
Tahtacılar İttihat ve Terakki’nin çok ilgisini çekti, onları araştırdılar raporlar hazırladılar.
Cumhuriyet döneminde Tahtacılar hakkında ilk defa bir kitap yayınlandı. Son yıllarda da
Tahtacılar en fazla ilgi çeken topluluk haline geldi. Belirgin bir toplamdaki araştırmacı
Tahtacılar hakkında kitaplar yayınladı. Fakat Tahtacıların içinde çıkan araştırmacı sayısı çok
azdı.
İşte bu kitap Edremit Tarihi’nden Sarıkız’a kadar toplamda 12 kitabın yazarı olan Tahtacı
Türkmeni yazar, öğretmen ve araştırmacı Sinan Kahyaoğlu tarafından kaleme alınan pek çok
makale ve araştırma yazısından oluşuyor.