Deylemistan, İran’ın bugünkü Gilan ve Mazenderan eyaletlerinin tarihi adıdır. Hazar denizinin güneyi ile Elburuz dağlarının kuzeyinde kalan bölgedir. Bu eyaletlerde yaşayan halklar (Gilanlar, Amollar, Taberiler), Aryani halklardan çok önce bu bölgeye yerleşmişlerdi. Dilleri Aryani dillerden farklı idi. İpek Yolu’nun üzerinde bulunan bu bölgenin halkları, özgürlüğüne düşkün halklardı. Deylemistan; kuzeyde Hazar denizi, güneyde aşılması zor olan Elburuz dağları ile korunan, zengin tarım topraklarına sahip bir bölgedir. O nedenle tarih boyunca birçok uygarlığın göz diktiği bölge olup, bir-çok kere saldırıya uğradı. Bölge, Sasani İmparatorluğu döneminde bir yan-dan kendi yerli kralları, bir yandan da Sasanilerin görevlendirdikleri prensler tarafından yönetiliyordu. 651 yılında Arap İslam Orduları, Sasani İmparatorluğu’nu yıkıp, bütün İran’ı işgal ettiği halde, Deylemistan bölgesine giremedi. Deylemistan halkları, işgalci Araplara karşı çok zorlu savaşlar verdiler. Deylemistan’ı ilginç kılan, bu direnişleri ve kahramanlıkları değildir. Deylemistan’ı ilginç kılan; yüzlerce yıl önce kendi krallarını çoğu kez seçimle başa getirmiş olmaları ve Devrimci bir devletin burada kurulmuş olmasıdır. Bu devlet, tarihte ilk kez toprak sorununu köylülerden yana çözmüş ve köleliğin hâkim olduğu bir çağda, köleliği yasaklamıştır. Abbasilerin ve doğu komşuları Samanoğulları’nın defalarca saldırılarına rağmen, tarihin bu ilk devrimci devleti 60 yılı aşkın bir süre ayakta kalabilmiştir. Egemen İslam tarihçileri, bu devrimi ve devrimcileri her ne kadar küfürle ansalar bile, biz onların küfürleri arasından süzerek çıkarmaya çalıştığımız Deylem Devrimini sizlere sunuyoruz. Bölgenin önemli kentleri Astance, Eşrefiye, Lehican, Rudbar, Sovmesar, Tenkaban, Fevman, Langrud, Reşt, Bender Enzeli, Ramser ve Rudişar (Havsam) kentleridir. Gilanlılar ayrıca Şahsever, Abbasabad, Ketalem, Saadetmehal, Heştarud, Emlaş, Hesen, Kiyade, Lecay, Komle, Eceragah kentlerinde de otururlar