Ben, Uzağa Yürüdüm Yakını Buldum’da yer alan öykülerle -belki de herkesten önce- Göktepe’nin Hiçliğin Grameri adlı çalışması yayımlandığında tanışmıştım. Dosyanın o zamanki adı Elem İçin Geometri’ydi ve ilk yazdıklarından itibaren çok yakından izlediğim bu genç usta bana bir kez daha şunu hatırlatmıştı: Üslup ya da biçem Seyit Göktepe için çok özel bir dile yönelişti… Öte yandan o, yeni çalışmasında da her zaman olduğu gibi yine olağanüstü öyküler anlatıyordu, ama aynı zamanda sürüp gidecek, yarına kalacak güçlü bir şiiri de geliştiriyordu.

Hiç kuşkusuz, sizler de benim gibi, Uzağa Yürüdüm Yakını Buldum’u gönül gözüyle okuyup kitabın son cümlesi olan “Kalbe doğan sözün büyüsü zamanın köklerine yürüsün” cümlesine ulaştığınızda, has edebiyatla yaptığınız yolculuğun doygunluğu ile kendinizi çok daha iyi hissedeceksiniz…

- İbrahim Yıldırım -