…Ama alın teriyle çalışıp para ka¬zanmanın utanılacak, sıkılacak bir tarafı olabilir mi? Gün gelir insanın önüne ne fırsatlar çıkar, nice kapılar açılır, çekilen sı¬kıntılar bir gün sona ermez mi? Hayatta başarılı olmuş insan¬lar, daha önce ne sıkıntılar çektiklerini, hangi meşakkatli işler¬de çalıştıklarını anlatmıyorlar mı? Hem her zevalin bir kema¬li, her yokuşun bir inişi, her kışın bir baharı, her karanlık gecenin bir sa¬bahı yok mu? Hayatın kanunu bu değil mi? Zorluk da rahat¬lık da devamlı değil, nöbetleşe… Hayatımız böyle gelgitlerle dolu. Zorlukla beraber bir kolaylık da var. Önemli olan azimli, kararlı olmak, zorluklarla mücade¬le etmek, yılmamak, haddi aşmamak, sabretmek, helalinden, alın teriyle kazanmak, nimete şükretmek değil mi? Zira be¬terin de beteri, bizden daha kötü durumda olanı yok mu? Ayakkabımız olmadığı için üzülüyoruz ama sokakta ayakları olmayan adamlar da var…