Bu kitap, Yılmaz Erdoğan’ın şöhret olmadan önceki hayatının hikayesidir. Bir yolculuk hikayesi aslında… Hakkari’den başlayıp Ankara’ya, Ankara’dan başlayıp Hakkari’ye uzanan bir yolculuk… Sonra günün birinde o yolculuğun yönü aniden İstanbul’a döndü. Hikayenin özeti şöyleydi: “Parasızdık. Kimde varsa ondan harcıyorduk. Kirliydik, ter kokuyorduk. Ülke sorunlarını konuşarak sevişmelere yol açıyorduk. Ülkemiziz ve tenlerimiziz seviyorduk. Beyaz çarşafların üzerindeki lekeler, aşklarımızın haritasıydı. Tarihi geçmiş gazetelerin üstüne seriyorduk neyimiz varsa. Kitaplarımızı parasızlığımızı, sevdalarımızız, türkülerimiziz… Sonra söndürdük sigaralarımızı ekonomi sayfasının hiç okumadığımız bir köşesine, ayrıldık. Yürüdü zaman sevdasızlığımızın üstüne. Unuttuk! Şimdi sonunu bildiğimiz sevişmelere başlamıyoruz artık. Koku bizi uzaklaştırıyor, kokularımız birbirine düşman. Hijyene önem veriyoruz ve çarşaflarımız sakız gibi. O güzelim lekeler, yüreklerimizde kaldı.”