Karanlık toplumsal ilişkiler, sahte aydınlar ve yaralı bir aşk hikayesi; Sabahattin Ali'nin adeta içini döktüğü bir roman. Kendimize dair konuşacak hiçbir şey yok mu? diye düşünüyordu. Fakat bu yabancılığın bütün kabahati kendinde olamazdı. İşte, Ömer de deminden beri uzak durmakta devam ediyor ve kendilerine ait olmayan mevzular üzerinde dolaşıyordu. Bunu tespit etmek, zannının aksine olarak, Macide'ye hiç de acı gelmedi... Ömer'in kendinden uzaklaşmaya başladığını görmek bu kadar kolay mıydı? İçimizdeki

Sabahattin Ali'nin taşrada geçen tek romanı. Hayatı olduğu gibi kabul etmeli ve ona ne bir şey ilave etmeli, ne de ondan bir şey eksiltmeli... Bazı şeyler vardır, canımızı sıkar; Bu neden böyle? Böyle şeyleri dünyadan kaldırmalı! deriz. Bazı şeyler de mevcut değildir. İçimizden, bunların olmasını ister, hatta bu uğurda çalışırız. İkisi de saçma ve faydasızdır. İnsan dediğin mahluk hiçbir şeyi değiştiremez. Bunun için, gönlünün rahat olmasını istersen, gördüğün fenalıkların bile bir hikmeti olduğunu düşün ve

Bir ucunu yalnızlıktan alan diğer ucunu aşka bağlayan uzun, ince bir hayat çizgisi. Berlin'de yalnızsınız değil mi? dedi. Ne gibi? Yani... Yalnız işte... Kimsesiz... Ruhen yalnız... Nasıl söyleyeyim... Öyle bir haliniz var ki... Anlıyorum, anlıyorum... Tamamen yalnızım... Ama Berlin'de değil... Bütün dünyada yalnızım... Küçükten beri... Ben de yalnızım... dedi. Bu sefer benim ellerimi kendi avuçlarının içine alarak: Boğulacak kadar yalnızım... diye devam etti, hasta bir köpek kadar yalnız... Kürk Mantolu

Muhakkak ki ruhumun benim gözümden kaçacak kadar uzak köşelerinde bir şeytan saklı... Sabahattin Ali, insanın kendisiyle, başkalarıyla, dışarıdaki dünyayla ve sistemle çatışmasını sadece bir dil ve ifade ustalığıyla anlatmıyor. Onu öyle incelikli açılardan ele alıyor ki yalnızca anlatılan dönemin tipolojisine, entelektüel ve sosyoekonomik ortamına ışık tutmakla kalmıyor hikâye; karakterlerini, yaşandığı zamanı, şehri, ülkeyi aşarak insanın insan olarak var olduğu ve olacağı tüm zamanları ve koşulları kapsı

Dünyanın en basit, en zavallı, hatta en ahmak adamı bile, insanı hayretten hayrete düşürecek ne müthiş ve karışık bir ruha maliktir. Sabahattin Ali eserlerinde yarattığı karakterlerin birey olarak özellikleriyle dönemin edebiyatçılarından ayrılarak edebiyatını evrensel bir konuma taşımıştır. Kürk Mantolu Madonna'da ise zamanın ruhunun çok ötesinde bir hikâye anlatır. Sabahattin Ali bireyin katmanlarını derinleştirirken, her seferinde kimliklerin ötesini gözler önüne serer. Kürk Mantolu Madonna ise, önce y

Bir felakete sükun ve itidalle tahammül edenlerin manzarası, o felaket için ağlayıp çırpınanların manzarasından çok daha korkunç ve ezicidir. Bir yanda zorlu taşra yaşamı ve halkı, bir yanda insanların ve hayatın acımasızlığı ve tüm bunların ortasında sevebildiği az sayıda insana rağmen dünyayı, yaşamı idrak edememiş, kabullenememiş bir karakter: Kuyucaklı Yusuf. Hem birey hem toplum olarak insanı, onun içindeki aydınlığı ve karanlığı, dışarıdaki dünyayla çatışmasını en iyi anlatan yazarlardan Sabahatti

Sabahattin Ali'nin öykülerinde acı çeken köylüler, hor görülen ırgatlar, itilen kakılan işçiler, zenginlerin çıkarları için ölüme gönderilen yoksullar vardır. Öykülerine konu edindiği bir köydeki, bir kasabadaki insanların yaşadıkları eşitsizliği, yoksulluğu, aldatılmışlığı bir elbise gibi onların üzerine giydirerek okurlarına gösterir. Elinizdeki Sabahattin Ali'nin bu eseri; Portakal, Beyaz Bir Gemi, Katil Osman, Böbrek, Cıgara, Millet Yutmuyor, Bahtiyar Köpek, Çilli, Dekolman, Hakkımızı Yedirmeyiz, Cankur

Sabahattin Ali, edebiyata şiirle giriş yapar. İlk önce şiir kitabı yayımlanır. Şiiri, biçim, üslûp ve mısra tekniğine bakıldığında çağında yazılan şiirin etrafında dolandığı, ama hiçbir anlayışta karar kılamadığını gösterir. Şiirleri, halk şiirinin ses ve söyleyiş özelliklerinden, divan şiirinin bazı biçimsel tecrübelerinden, hece şiirinin yeni arayışlarından, Nâzım Hikmet tarzı serbest şiirin mısra tekniklerinden; fabldan, lirikten ve epikten çok hızlı, ama kararsız, istikrarsız ve yüzeysel izler taşır. Şi

Osman bir el işaretiyle sözümü kesti. Kimsenin duymasını istemiyormuş gibi ağzını yüzüme yanaştırarak: Bırak boş konuşmaları, ağabey! dedi. Bu kadar sene hiç yoktan adımız katil diye söylendi, artık önüne gelen be­nimle dalga geçiyordu. Gözüm kızıp birinin üstüne yürüsem, herifin kılı bile kıpırdamıyor, 'Senin gibi lafla adam öldüren­leri çok gördük!' diyordu. Memleketin bir kabadayısının yü­züne bakacak halim kalmamıştı. Allah rahmet etsin, Hüsamettin'le görülecek bir hesabım yoktu ama bu vukuat bana lazım

Sabahattin Ali'nin Yeni Dünya adlı eseri; Asfalt Yol, Hanende Melek, Çaydanlık, Ayran, Isıtmak İçin, Uyku, Selam, Bir Mesleğin Başlangıcı, Bir Konferans, Yeni Dünya, İki Kadın, Sulfata adlı on iki öyküden ve Hasan Boğuldu adlı efsaneden oluşmaktadır. Sabahattin Ali'nin öykülerinin kahramanları; köy hayatının küçük köylüleri, ırgatları, kasaba hayatının eşrafı, öğretmenleri ve şehir hayatının yoksul işçileri, politikacıları, pavyonda çalışan kadınları, hapishaneye düşmüş kader mahkûmlarıdır.

Sabahattin Ali'nin ikinci romanı İçimizdeki Şeytan, Ömer ve Macide arasındaki hüzünlü bir aşk hikâyesi çerçevesinde, birey ve toplumu eleştirmektedir. Sabahattin Ali romanında, Ömer karakteriyle güçsüz, tembel ve sorumsuz bir bireyi; aynı zamanda Ömer'in üniversiteden tanıdığı Nihat ve onun çevresindeki bireyler aracılığıyla kişiliksiz, güce tapan, korkak grupları; Macide'nin öğretmeni Bedri'yle kişilikli, doğru düşünen, toplumcu bir çağdaş aydını anlatır. Roman bu bağlamda Ömer karakteriyle bireyi ve birey

Sabahattin Ali, Kürk Mantolu Madonna'da ön planda içine kapanık bir Türk genci olan Raif Efendi'nin kendisi gibi duygusal yapıdaki bir Yahudi kızı olan Maria Puder'le yaşadığı tutkulu aşk hikâyesini anlatırken, arka planda dönemin Türkiye'sindeki bir taşra kasabasındaki yaşamları ve I. Dünya Savaşı sonrası Almanya'daki kaotik durumu usta bir dille aktarmaktadır. Kürk Mantolu Madonna, Türk edebiyatının en güzel ve en hüzünlü aşk hikâyesidir. Derinliği, tutkusu, naifliği olan; yaşama bağlayıcı ama ölüme yazgı

Sabahattin Ali'nin yazdığı tüm öyküler; Değirmen (1935), Kağnı (1936), Ses (1937), Yeni Dünya (1943) ve Sırça Köşk (1943) adlı kitaplarda toplanmıştır. Öykülerinde konu ettiği Anadolu insanını, toplumsal sorunları gerçekçi ve eleştirel bir bakış açısıyla anlatmıştır. *** Dünyada kendisi için hiçbir şeyi olmayan bir insanın bile başkalarına yardım edecek bir şeyi vardır... Hiç olmazsa bir tek sözü...

Sabahattin Ali'nin yazdığı tüm öyküler; Değirmen (1935), Kağnı (1936), Ses (1937), Yeni Dünya (1943) ve Sırça Köşk (1943) adlı kitaplarda toplanmıştır. Öykülerinde konu ettiği Anadolu insanını, toplumsal sorunları gerçekçi ve eleştirel bir bakış açısıyla anlatmıştır. Karşıdan doğru yeni çıkan serin bir rüzgâr üç etekli entarisini ve şalvarının paçalarını uçuruyor, yırtık yazma başörtüsünü siyah bir bayrak gibi dalgalandırıyordu. Kağnıya yetişemeden tekrar düştü; yüzü, yolun beyaz ve kül gibi ince tozlarına

Kaybedilen en kıymetli eşyanın, servetin, her türlü dünya saadetinin acısı zamanla unutuluyor. Yalnız kaçırılan fırsatlar asla akıldan çıkmıyor ve her hatırlayışta insanın içini sızlatıyor. Bunun sebebi herhalde, Bu öyle olmayabilirdi! düşüncesi, yoksa insan mukadder telakki ettiği şeyleri kabule her zaman hazır.... Sabahattin Ali'nin doyumsuz tasvirlerle, insanı tanıma ve tanımlama gücüne hayran bıraktıran ölümsüz eseri Kürk Mantolu Madonna, Raif Efendi ve Maria Puder'in düş gibi başlayan ve hiç küllenmey

Sabahattin Ali'nin yazdığı tüm öyküler; Değirmen (1935), Kağnı (1936), Ses (1937), Yeni Dünya (1943) ve Sırça Köşk (1943) adlı kitaplarda toplanmıştır. Öykülerinde konu ettiği Anadolu insanını, toplumsal sorunları gerçekçi ve eleştirel bir bakış açısıyla anlatmıştır. *** Genç adamın bütün yeisi, bütün inkisarı, bütün kırılan ümitleri bu ufak ayak hareketlerinde kendini gösteriyordu. Vücudunun her tarafına hâkim olan, yüzünün en ufak bir ürpermesiyle bile içindekileri dışarı vurmayan gözleri, sonsuz bir

Nedense, hayatta bir müddet beraber yürüdüğümüz insanların başına bir felaket geldiğini, herhangi bir sıkıntıya düştüklerini görünce bu belaları kendi başımızdan savmış gibi ferahlık duyar ve o zavallılara, sanki bize de gelebilecek belaları kendi üstlerine çektikleri için alaka ve merhamet göstermek isteriz.

KitapTanıtımYazısı : Sabahattin Ali'nin yazdığı tüm öyküler; Değirmen (1935), Kağnı (1936), Ses (1937), Yeni Dünya (1943) ve Sırça Köşk (1943) adlı kitaplarda toplanmıştır. Öykülerinde konu ettiği Anadolu insanını, toplumsal sorunları gerçekçi ve eleştirel bir bakış açısıyla anlatmıştır. *** Çiçeklerin açtığı mevsimde, senin kollarına yaslanan ve çiçekler kadar güzel kokan bir vücutla uzak su kenarlarında oturmak ve öpüşmek, yoruluncaya kadar öpüşmek hoş şeydir... Seni gördüğü zaman zalimce başını çevi

Bir tek korkusu vardı: Kalabalık bir yerde, mesela bir sokak köşesinde düşüverirse başına üşüşürler; ifade almaya, itip kakalamaya, götürmeye kalkarlar, onu rahat can vermeye bırakmazlardı. Can çekişirken hırpalanmaktan ödü kopuyordu. Kendisine herhangi bir şekilde yardım edilip kurtarılabileceği düşüncesi kafasından o kadar uzaktı ve dünyada kendisiyle meşgul olabilecek bir insan bulunabileceği ihtimali ona öyle yabancı idi ki bu bitip tükenmez yürüyüşte onun kütleşen sinirlerini ne bir ümit ne bir hiddet

Yeni Dünya'nın incecik vücudu ortada, gerilmiş bir yay gibi hareketsiz duruyor ve bekliyordu. Sazın ilk vuruşlarıyla birlikte bu vücut, kendisinden beklenmeyen bir çeviklikle harekete geçti. Boyalı saçlarını savurup yüzüne dökerek ve başını bir göğsüne, bir arkaya atarak, ortada fırıl fırıl dönmeye başladı. Şimdi Deli Emine ona yetişemiyordu. Ellerini başının üstünde birleştirip kaşıkları, dışarıda kalan sapları görünmeyecek kadar hızla birbirine vuran, kısa fakat yine görünmeyecek hızlı adımlar atan Yeni D