Sanat, edebiyat, düşünce ve siyaset alanındaki faaliyetleri, fikriyatı ve eserleri dolayısıyla Namık Kemal'i anlamak Tanzimat'tan bu yana süregelen kültürel ve toplumsal hayatımızı, inişlerini çıkışlarını, doğrularını ve yanlışlarını hakkıyla değerlendirme yolunda önemli bir köşe taşı teşkil ediyor. Editörlüğünü Hüseyin Su'nun yaptığı Bir Roman Kahramanı: Namık Kemal edebiyatçıların ve alanında uzman akademisyenlerin katkılarıyla işte bu amacın peşine düşüyor. Edebiyatçılığından fikir işçiliğine, gazetecili

Türk edebiyatının yaşayan en önemli değerlerinden ödüllü öykücü ve denemeci Hüseyin Su'dan büyük usta Nuri Pakdil'le ilgili bir anıt, bir ölümsüz eser... Nuri Pakdil; hiç kuşkusuz yalnız Türk edebiyatının değil, son bir asırlık tarihimizin ve bütün bir Türkiye serencamının göz ardı edilemez figürlerinden bir dava adamı, bir klas duruş efendisi, bir büyük usta. Edebiyat Eylemi ve Nuri Pakdil'de üstat hakkında düzenlenmiş beş ilmi toplantıda tebliğ edilen bildirilerin derlemesini bulacaksınız. Edebiyat Eylemi

1989'da Kırım'da, mahallî Rus gazetelerinin ek şeklinde verdiği ilk Tatarca süreli yayınlar başlar. Bu gazeteler için müstakil bir bina, yazı işleri ve ayrı bir matbaanın kurulması o günkü Kırım hükümetinin maddî imkânlarının yetersizliğinden dolayı böyle bir yol seçilmişti. Ancak birkaç yıl sonra, 1991 yılından itibaren, bu gazeteler hem ayrı ve müstakil birer neşir olarak çıkmaya devam etti, hem de bunların yanında yeni yayınlar da oluşturuldu. 1993 ve sonraki yıllarda her sene yeni gazete ve dergiler kur

Özbek edebiyatı hem klasiği hem çağdaşı olan büyük bir edebiyattır. Özbek edebiyatının asırlara damgasını vurmuş Alişir Nevâyî, Mevlana Lutfî, Babür, Hüseyin Baykara, Babarahim Meşrep, Agahî gibi daha ismini burada yazmadığımız onlarca klasiği vardır. Doğu edebiyatı içerisinde mümtaz bir yere sahip olan Özbek edebiyatı 20. yüzyıldan itibaren modern edebî türlerde de kendini göstermiştir. Bu dönemde roman, hikâye türlerinde Abdullah Kadiri, Aybek, Çolpan, Ötkir Haşimov, Adil Yakubov, Pirimkul Kadirov gibi de

Öykü türünün gelişmesi için gençler arasında Meras Derneği her yıl Şiir ve Öykü Yarışmaları düzenlemektedir. Tükenmez Umut Kaynaa ve Akar Sel Gücü adlı iki şiir ve öykü seçkisi bastırıldı. Bu kitaplardan da anlaşılacağı gibi öykü türü, şiirden çok geridedir. Kendini şimdi deneyen genç öykücülerden Pelageya Filioğlu, Mariya Köse, Nikolay Esir, Viktor Kopuşçu, Alla Büyük, Anjela Mutkoğlu gibi genç yazarlara umudumuzu bağlıyor, Gagauz öyküsünün gelecekte daha güçlü olacağına inanıyoruz.

Biz, günümüzde edebiyatın esas görevinin 'insan'ı göstermekolduğunu, eserlerde her şeyin insan çevresinde dönmesi gerektiğinidüşünmeye alışmışız. Fakat Türkmen yazarların bu basit hakikatikeşfedinceye kadar birçok menzilden geçmeleri gerekti. Biz Kitab-ıDede Korkutta şahsın bütün hayatının toplumun menfaatine fedaedildiğini görüyoruz. Aşk konulu Türkmen halk hikâyelerininkahramanları da bahtlarına ulaşmak için birçok zorluklara göğüsgermek zorunda kalıyorlar. Bir bakıma bu eserlerde birbirini seveniki kalbi

Günümüzde dikkat çeken usta hikâyeciler Rafig Tağı, Afag Mesud, Ejder Ol, Elçin Hüseynbeyli, Megsed Nur, İmir Memmedli, Etimad Başkeçid, Aslan Guliyev, Şerif Ağayar'dır. Elbette bu yazarlar hem üslup hem dil hem de konu bakımından birbirinden ayrılır.Onların bir ortak yönleri var; o da okunmalarıdır. İşledikleri temalar günümüze ait konulardır. Onların hikâyelerinde insanın bütünyönlerini görmek mümkündür. Tamamen hikâye yazıp başka edebî türlerde eser vermeyen yazarlar da var. Bunların içinde oldukça yeten

1955-1980'li yıllarda Kırgız edebiyatında, SSCB'nin resmîideolojisinin yanında modern konular da ele alınmaya başlanmıştı.Arayışların devam ettiği bu dönemde yazarlar arasında gelenekçimoderntartışması da yaşanmış ve dönem dönem yapılan toplantılarlabu konu da ele alınmıştır. Satkın Sasıkbayev'in 1958 yılındaZavod Baldarı (Fabrika Gençleri) adlı hikâye derlemesi yayımlanmıştır.Bu dönemde yazarlar, savaş kahramanlarının hayatını, kadınlarınhayatı gibi otobiyografik özellikli birçok esere imza atmışlar;önceki

Hüseyin Su, bi hemû kitêbên xwe, dinyaya çîroka xwe hêr diçê dixemilîne, dewlemend dike. Bi vê kitêba xwe ya Her Roj Ji Emir Diçe jî, li pey bedewîyên roj bi roj winda dibin, dewlemendîyên manewî yên ji esmîn diherikin diçin, pêvçûnên tund yên di navbera nifşan de pêk tên, bandora neyînî ya li ser malbat û şexsan ya nûtîyê, hîsên paqij û saf yên zarokatîyê diçe; van hemû tiştan bi tercîha şêweyeke hostatî û bi hûrbînîya psîkolojîkeke kûr tevlî çîrokan dike. Hüseyin Su, di çîrokên xwe de xebatkarîyeke zirav

Yayınladığı her kitabıyla öykü evrenini sürekli çeşitlendiren, zenginleştiren Hüseyin Su, Gülşefdeli Yemenide yitip giden güzellikleri, kaybettiğimiz manevi zenginlikleri, kuşaklar arası çatışmayı, her şeyi değiştiren/bozan yeninin birey ve aile üzerindeki yıkıcı etkisini, çocukluğun saf ve temiz duygularını, derinlikli bir psikolojik tahlil ve ustalıklı bir biçim tercihiyle öyküleştiriyor. Öykülerinde titiz bir dil işçiliği sergileyen Su, sözcüklerin anlam zenginliklerine inerek, ses değerine önem verip d

Bir sanatı, sanatçının kişisel tasavvuru değil, muhteva, sembolizm, üslup ve bunlardan dolayı da objektif unsurlar kutsal kılar. Muhteva kutsal kılar; kâh dini model açısından, kâh daha geniş anlamda, ama daima dini tarzda belirlenen konu işlenirken de böyle olmalıdır, başka türlü değil. Sembolizm kutsal kılar: kutsal kahraman -ya da insan biçimli sembol- belli biçimde giyinmeli veya süslenmelidir, başka biçimde değil, belli jestler yapabilir, başkalarını değil. Üslup kutsal kılar: imaj belirli bir görkemli

Edebiyat teorisine dair genel ifade, teorik açıdan pragmatik bir düşünceyle başlamaktadır. Bu düşünce edebiyat nedir vb. edebiyatın tanımına yönelik sorular kadar, dilin edebî ya da gayri edebî kullanımı arasındaki mevcut farkın sanatın yazılı ve sözlü formları arasındaki fark gibi tartışılmasını açıklayan bir düşüncedir. Bu durumda değişik edebî türlerden ve değişik bakış açılarından ortaya çıkan tasvirî bir taksonomiden (sınıflandırma bilimi) ve böyle bir tasniften çıkan normatif kurallardan hare

Asaf Hâlet Çelebi'nin hayat hikâyesi, yaşıtları olan pek çok aydınınki gibi, aynı medeniyet ve kültür krizinin ortalarında yer alır. Türkiye'nin kabuk değiştirmeğe başladığı on dokuzuncu yüzyıla, milâdî tarih henüz fazla yaygın olmadığından, on üçüncü karn-ı hicrî (veya rumî) demek daha yakışıyordu. Çelebi'nin nüfustaki kaydında ise tevellüdü rumî tarihle 1323 olarak görünse de o artık milâdî yirminci yüzyılın çocuğu olarak doğmuştur. Avrupa'nın Belle Époque dediği, 'yakın Batı'nın son mutlu çağında, ama Tü

Yeni bir yüzyılın başında bile, hala, düşünce, kültür, sanat, edebiyat, siyaset, tarih; uygarlık alanında, hangi toplumsal damarı başında durup da geriye baksak, batı etkisinde bir paradigma kayması , daha doğrusu, paradigma parçalanması sonucunda oluşan bir kamaşma ve kırılmayı başlangıç olarak alma alışkanlığı ve kolaylığı, belki de önyargılı amaçlılığı; zaman zaman tek tük de olsa ayağa kalkıp itiraz etmeler ve yükseltilen seslerle bir dil ve üslup düzeltme çabası içinde olunsa da, egemen yazınsal ve dü

Türk öykücülüğünün aşk öyküleri izleğinde farklı bir duyarlığın yazarıdır Hüseyin Su. Aşkı, mutlak varlık alanına ve varoluşsal nedenlere bağlı olarak ele alır. Aşkı, sadece insani ve bedensel bir yaklaşımla düşünmez. Aşkı, aşkın boyutlarıyla birlikte yazar. Bütün boyutlarıyla ve bu bağlam içinde anlatır. Aşk, her ne kadar bu sınırları zorlayan bir insanilik olsa da, Hüseyin Su öykülerinde mutlaka aşkın bağlamıyla birlikte; gelenek, din, kültür, duyarlık alanlarıyla irtibatı kopmadan anlatılır. Aşkın Halle

Hep böyle oluyor. Döne döne aynı yazgıyı yaşıyoruz: İnsanın, bir türlü ders almayan, uslanmayan, aymazlıktan kurtulamayan, önünü göremeyen, düşmeyince cirmini hatırlamayan, güçsüzlüğünü, dünyada neye tekabül ettiğini bir türlü kavrayamayan insanın yazgısını. Çamurumuz aynı maya ile yoğurulduğundan olacak, o denli benziyoruz ki birbirimize. Karşınızdaki insanların gözlerinde, yüzlerinde dikkatle anlamlar ararken, o denli tanıdık yüzle karşılaşıyorsunuz ki, insan, yanlışları ve doğruları ile birden bir örne