Biliyor musun? Söveceğim bir gün tüm karanlıklara… Tanrıların günahları değirmende öğüttüğü, Sıfatların çarmıha gerildiği, İnsanoğlunun kalbinden perdelerin kalktığı zamana dek... Şiir yazacağım… İşte sen o güne dek! Aşksız kalanlara benden selam uçur… Ama en çok aşk kokan anneme…

Kimi zaman bir sohbet kimi zaman da monolog olarak ilerleyen derin anlatım içeriği ile toplumdaki insanın geldiği son noktayı ve insani değerleri yitirmenin gerçekliğini dile getirmek üzere kaleme alınmıştır. Sohbetimize dahil olan tüm Ariflerin hikayeleri ise gerçektir. Elif, Yaşar, Engin, Aziz, Zühre, Zevcan ve daha niceleri… Aysel Gürel ise birçok sohbetin baş kahramanıdır. Sizi bu kez biraz farklı bir yolculuğa çıkarıyoruz Ariflerle. Hem kavgası hem sevdası bitmeyenlere!

Kuşlar Cinayeti Çabuk Unuttu ve Akrebin Hükmü Yükselmekte kitaplarının devamı… Ve hikâye devam ediyor… Ey büyük efendim! Sen onların binalarını yık. Çocuklarını sür. Çoklarını az et. Evlerini baykuşlara mesken et...

Mücadele içinde geçen zamanın o sonundaki aydınlık var ya, Derya gibi derya hani, İşte paha biçilemez bir ân... Kim ne derse desin! Bana göre dünyanın tadı, Güzel yaşamak için verdiğim emek ve çabanın sonunda aldığım haz, Bunun tarifi olmayan mutluluğu yakaladığım o tinsel ân... Alın teri akıttığım, ilmek ilmek işlediğim, iyiliği huy edindiğim, hatalar yaptığım, düştüğüm, kanattığım dizlerim ve kalbimle ama her daim düştüğüm yerden kalkarak beni ben yapan değerleri unutmadan, azimle ve istekle, kâğıtla, ka

-Yoldaşlarım! Görünmeyenden bilinmeyenden veyahut ta sihirden bahsetmiyorum. Hürriyet, hakikatin idrakidir. Hakikate ihtiyaç olduğu fark edildiği anda insan, hürriyet macerasına girmiş demektir. Bunun bariz manası isyanımızdan okunmalıdır. Şehitlerimiz bunun ispatıdır. Onlar, hürriyetlerine el uzatanların ellerini kırdılar, kendilerine ait olanı katiyen teslim etmediler. Düşmanın kılıçları onların boyunlarına yaslandığında dahi, onlar bu tavırlarından -ölmek pahasına- dönmediler. İnsanın hakiki ölümü, unu

Ayhan Aydın’ın Kendini Anlatma Çabasının Basit Bir Derlemesi Eldeki Kitap. Sıcak Bir Sonbahar Günü Ölsem Hafif Bir Rüzgâr Sallasa Dalları Üstüme Düşse Sararan Yapraklar Neresinde Olursam Olayım Dünyanın Getirseler Cesedimi İstanbul’a Hırpalamadan Vakitlerden Bir Vakit Şahkulu Dergâhı’na Kurulsam Son Kez Sazlar Sözlere, Nefesler Düvazlara Karışsa Darken Son Kez El Sallasa Dostlar, Sevenler, Komşular Bir Yağmur Yağsa Sonra Hani Bir Sonbahar Yağmuru Usuldan Camlara Vursa Damlalar Fesleğ

Kimse kuşku duymasın ki bizim vatanımız, onu müdafaa etmek isteyenlerin kanıyla istilacıların kanının ayırdındadır. İstilacıların kanı bu topraklarda yok olup gider; lakin vatanımızı müdafaa etmek için kendi kanlarını feda edenlerin kanları yok olmaz. O kanlar, vatanımızın damarlarına dolarlar. Böylece vatanımız yaşar. Ölenlerimiz de böylece vatanımızda yaşarlar. Onlar yek olurlar. Bu vatanda yaşayanlar, ölenlerimizin ruhlarıyla müdafaa ederler vatanımızı. Böylece yaşayanlar da onlarla yek olur.

Gizemli ve sihirli bir keşif yolculuğuna çıkıyoruz. Satırlarında birlikte yola çıkacağımız bu keyifli maceramız, Mercan’ın bir gece rüyasında, evlerinin arkasındaki ormanda hazine haritası bulduğunu görmesiyle başlıyor. Bu hikâye, kayıp hazineyi bulabilmek için harekete geçen meraklı çocuklar ve kalbindeki çocuğu özgür bırakmak isteyen tüm cesur yetişkinler içindir. Hep dışarıda bir yerlerde aradığımız hazine ya aslında sandığımızdan çok daha yakınsa bize? Keşif yolculuğunun, yedi tane durağının olması tesa

Uykundasın küçük bilge, belki de hiç uyanmak istemeyeceğin harika rüyanın tam ortasındasın. Harekete geç, suyun uyandı, toprağın uyandı, havan ve arada kalan tüm mekânın uyandı. Sıra kimde mi? Tabi ki sende. Uyannnn… Yeniden doğabilir misin tohumundan? Korkma küçük bilge, sahip olduğun ışıltıyı kimse senden alamaz. Kalbinin haykırışını hissedip, en derininden gelen sesine kulak ver. Kapının önündesin, açıl dersen açılacak o muazzam kapının tam da önünde... Yalnızca iste, öyle bir iste ki tüm kâinat şahit o

1949 yılının Türkiye’sinde yaşamış bir kadının gerçek hayat hikâyesini paylaşmak istedim sizlerle. Bir annenin elli altı yıllık çilesini, çocukları için nelere katlanmak zorunda bırakıldığını anlatmaya çalıştım. Okurken bir çok yerde gözyaşlarınıza hâkim olamayacaksınız; belki yüreğiniz parçalanacak ve “keşke” diyeceksiniz: “keşke o tarihlerde yaşasaydım ve tüm benliğimle Meryem’e yapılan haksızlıkların karşısında dursaydım!” Bazı yerlerde de şaşırıp kalacaksınız; bir köy dolusu insanın bunca işkenceyi, hak

1938`de Pülümür Kısa Özet Tanıkların anlatımlarına göre Otuzsekiz’in ekin biçme zamanıydı. Ekin biçme zamanı dendiğine göre Ağustos ortaları olmalıydı. Köylerden topladıkları insanların ellerini önce tek tek sonra hepsini birbirine bağladılar. Askerlerin nezaretinde ve güneşin yakıcı sıcaklığı altında yürüterek Pülümür’e getirdiler. Pülümür’e getirilen bu insanları atların bağlandığı askeri kışlanın bodrumuna kapattılar. On yedi ağustos bin dokuz yüz otuz sekiz günü sabaha doğru daha gün ağarmadan tek tek

Tek Yönlü Aşk Kitap Açıklaması Tek yönlü bir aşk bu Tek yönlü: Sen savaş ister Ben barış dilerim Tek yönlü bir aşk Rotası belli Devinir toprak Güneştir yüzünü döndüğü.

Anguilla, Amerika'da geçirdiği yirmi yılın sonunda, İtalya'daki dağ köyüne geri döner ve çocukluğunda kendisinin ve eski dostu Nuto'nun bildiklerini bir araya getirerek parçaları birleştirmeye başlar. Moravia ya da diğer İtalyan düşünürler gibi, Cesare Pavese de Daniel Defoe ve diğer Amerikan romancılarından fazlasıyla etkilenmiştir. İtalyan köylüsünün toprağına duyduğu sevgi-nefret ilişkisini, ağır çabalarının karşılığında toprağından geçimini sağlayabilme arzusunu ondan daha iyi anlayan kimse olamaz. Pave

Uzun yıllardan beri Alevilik-Bektaşilik konusunda alanda yaptığı araştırmalar, söyleşiler, organize ettiği toplantılar ve radyo-televizyoncu kimliğiyle de tanınan Ayhan Aydın, Balkanlar’a sevdalı bir gazeteci-yazardır. Birçok kez Balkan (Rumeli) ülkelerindeki Alevi-Bektaşi topluluklara yaptığı geziler, söyleşi ve etkinlikler, inanç merkezi ziyaretleriyle bu konuda da öncü bir gayret gösteren Aydın, bu alana en yoğun emek verenlerden birisidir. Rumeli’nin gözcüsü, inananların kutup yıldızı olan Yunanistan

İnsanoğlu ile başlayan her cümleye mesafeli dururken, bunun bir kitap yazdıracak kadar ileri gidebileceğini hiç düşünmemiştim. Hani hayatın anlamını çözmüş bilmişlerden olmak ise, istediğim en son şeydi fakat bu kadar pervasızca yaşam sınırlarını zorlayan insanoğluna bir taraftan kızarken bir taraftan da ‘yaptı ama neden yaptı’ diye sormadan da edemedim. İnsanoğlunun en büyük erdemi her ne kadar kişiye göre değişse de benim için sorgulamaktı. Ben de gereğini yaptım ve sorguladım. Bu kitabı okurken bazen b