Olanı bulduk Bulanı gördük Gördüğümüzü bildik Bildiğimizi sildik Sildiğimizi var ettik Var ile Yok'u Bir ettik Ne var ne yok Bire sığdırdık Bir Ben ile BEN kaldık Ayrılalım tekrar bulalım dedik Ayrıldık hasret kaldık Yine yola koyulduk Ya nasip ya kısmet dedik...

En asimiz, en dik kafalımız dahi ölümün o orantısız gücü karşısında aciz kalıp boyun eğmiyor muyduk? Güçlünün güçsüzü yok ettiği bu yaşamda merdivenin en üst basamağında olsak bile ölüme kafa tutamıyorduk. Ne kadar güçlü olursak olalım ölüm bizden daha güçlüydü ve bir gün hepimizin kapısını davetsizce çalıyordu. Aslında Tanrı'nın biz insanoğluna verdiği bu en büyük hediye bizi adaletiyle eşitliyordu. Yaşamı anlamlı kılan da zaten onun varlığı değil miydi? Alışmak, duyarsızlaşmaktı. Alışmak, savaşı göre

Ne zaman yazılı bir metin okusam, o metnin zihnimde bir görüntü oluşturmasına önem veririm der Marguerite Duras. Süleyman Kaynak'ın Horus'un Gözü Anı-Deneme kitabı bu sözü kanıtlayan bir yapıt. Kaynak, göz olgusuna hem içeriden hem de dışarıdan bakabilen bir yeteneğe sahip. Bu yeteneğinde göz hekimi olmasının payı büyük elbette. Çok başarılı bir hekim olmasının yanı sıra iyi bakan, iyi gören biri olduğunu kanıtlıyor. Kaynak ve göz olgusu üzerinden mitolojiyi, tarihi, mekânları, kişileri sözcüklerle çiziyor

Annesinin bir tanesi,Babasının terk ettiği,Kocasının güzel kadınıÇocuklarının kızgın padişahıyım.Okulumu bitiremeden;Gelin edildim.Kucağımda çocuğum, yalnızlığımın hüznünden; Oktay'la yeniden doğdum.Sert rüzgârlı, fırtınalı günlerdeGüneşli günleri, sevmeyi, gülmeyi, kaygısızca yaşamayı Düşlerken ...Tanrı'nın bana sunduğu yaşamBambaşkaydı.Oktay babam oldu, hocam oldu, dostum oldu.El ele, kalp kalbe savaştık.Güneşli günlere ulaştık.Şemsiyelerimin altındaBir rüyaydı yaşamak.

Gönül dostlarım sık sık hayatımı yazmamı tavsiye ettiler. Bir türlü niyetlenemedim. Pandemi dönemi bir fırsat oldu. Eve kapanmak kitabı tamamlama imkanı verdi. Kitabın ilk bölümünde özgeçmişimi, aile şeceremi ve bazı hatıralarımı aktardım. Umarım objektif olabilmişimdir. 77 yıllık ömrü özetlemek pek kolay olmadı. 1977 yılından bu yana Rapor, Yeni Asır, Türkiye, Dünya ve Gözlem gazetelerinde binlerce yazım yayımlandı. Kitabın ikinci bölümünde bu yazılarımın bir kısmına yer verdim. İnsan her yazısını çok değe

Tarihin şahit olduğu en büyük göçlerden biridir mübadele. Varlığını, kimliğini, geçmişini, köklerini bırakıp, bilinmeyen yere bilinmeyen geleceği yaşamaya gitmek. Aslında olan gitmek değil gelmekti bir bakıma. Çünkü ilk gelinen yere dönülmüştür. O zaman buna göç denilebilir mi? Denilemez ise Ege'nin iki yakasında ve adalarda yaşanan bunca acıya ne denmeli o zaman? Siyasetin ve nihayetinde savaşın neden olduğu bu göçte insanlar götürebildiklerinden çok götüremediklerine üzüldüler ve zorlandılar. Kimisi arkad

İPEKÇE sevgiyi, dürüstlüğü, samimiyeti, eğitimi, anılardan günümüze içtenlikle ulaştıran bir kitap... İzmir, Mithatpaşa sahilinin apartmanlarla kaplanmadan önceki tarihsel dokusu içinde 1950'li yıllara İpek'in gözüyle bakacak;okuyan, büyüyen bir İpek Atay'ın kariyerindeki adımları görecek; İpek Deniz'in algılarına ve ilkelerine tanık olacaksınız. İPEKÇE, eğitimin evrensel değerleri üzerinde yükselen sevdanın, adanmışlığın, bir matematik öğretmenin hikâyesidir. Bu kitap; eğitimin bir yerinde kendinizi akışa

Göç olgusu dünyanın en önemli sorunlarından birisi. Göçe zorlanan insanlar yurtlarını terk ediyor, göç yollarında hayatlarından oluyor, yaşamayı başaranlar ise kalpleri kırık olsa da umutlarını yeni yerlere, başka diyarlara taşıyorlar. Hüzün Laleleri bir göç ve umut hikayesi. Ekim Devrimi'nden sonra İstanbul'a göç eden Moskovalı Boris (Aziz) ile 1915 Olaylarından sonra devrin hükümeti tarafından göç ettirilen Ermenilerden Ani ve kızı Elis'in İstanbul'da sonlanan yeni yaşam arayışları ... Olağanüstü tesadüfl

Aşk kaybetme korkusuyla başlar... Hayat bazen aşkla, sevdayla sınar, test eder, dener insanı. Kimileri dokunmaya, yanaşmaya dahi korkar hayatın önlerine çıkardığı, kalplerine sunduğu sevdaya. Ama hayat acımasızdır; beklemez. İlkeldir hayat. Kuralsızdır. Zamansızdır. Nedensizdir, hesapsızdır. Kendince kuralları vardır ve o kuralları kendince koyar hep. Aşk da öyledir; aşk da... Nefes alıp vermek kadar doğal bir şeydir aşk da... Bir bardak suyu içmek gibidir; susuzluktan kuruduğunuz bir gece vakti uykunuzun

Az önce yağmur başladı Atina'da. Haber bültenleri İstanbul'un da yağmurlu olduğunu söylüyordu bu hafta için. Canım. Bu yağmurlar tüm üzüntülerimizi yıkayacak. Yeniden yeşerecek bedenlerimiz sevgi ormanımızda. Yeniden doğacağız. Geçmişin tüm kirliliğinden arınacak ruhumuz ve bedenimiz. Sen yeniden geleceksin yanıma, belki ben bile yeniden geleceğim oralara. Ahmet Serkan Tokel'in ilk öykü kitabı için hüznün en deli halleri yakıştırması boşuna değil. İstanbul'dan Ankara'ya; Atina'dan Kapadokya'ya, İzmir'den T

Yükseköğretim sisteminin toplumsal-milli bir politikası olmalıdır. Gençler bu politika kültürü içinde, kültürümüzün ve uygarlığımızın evrensel değerlerini özümseyerek toplumun her kesimiyle iç içe birlikte yaşamalıdır. Siyasi partilerin politikaları üniversite gençliğini şekillendirmemelidir. Öğretim, öğrenim, eğitim bir milletin ayakta kalmasını, yeniden dirilişini, ilerleyişini gerçekleştiren en temel ve en büyük güçtür. Yükseköğretim sistemi ülkeye küresel kulvarda yol aldıran, milletin iç dinamiklerin

Kitap Tanıtım Yazısı: Derin bir tutku, büyük bir aşk; mutlu günler, acılar, kayıplar, göç ve uzun yolculuklar, geride bırakışlar, yeni hayatlar, uzun ve kısa birliktelikler, sevgilinin gittiği yoldan gelen yalnızlıklar, bazen uzakta kalınınca oluşan yakınlıklar, düşler hayaller... Ardından sonraki nesil üzerinden de olsa geriye dönüşler... Yaşamın içinde ne varsa her şey... Evrenin insana sadece bir kez armağan ettiği yaşamı boyunca biriktirdikleridir insanı insan eden. Olanı anlamlı kılan. Acıların ardı

Söylememiş olsan da biliyorum beni sevdiğini. Seni sevdiğimi bildiğin gibi. Ayrılmalarımızda sen yanımda kaldığını biliyorsun ben koluna girip gittiğimi.

Herkes bir hayat yaşarken birden fazla hayat yaşamak zorunda kalan genç bir kız, ölmeyi ve dirilmeyi, sevmeyi ve nefret etmeyi, doğruyu ve yalanı çok acı şekilde öğrenmek zorunda kalır. İnsan ne yaşarsa yaşasın, ne kadar çok acı çekerse çeksin ve ne kadar ağlarsa ağlasın, mutluluk geldiğinde geç kaldın demez.

Sevgili Aytaç Şenel'i, bu kitabı yazarak gelecek kuşaklara çok önemli bir belge bıraktığı için yürekten kutluyorum.Hafızana hayran oldum, çok da güzel yazıyorsun. İyi ki varsın değerli dostum.

Ben özgürlük ve eşitlik türküleri yakarım her zaman Orda biter tüm sınırlar Onda biter tüm ayrılıklar Hindu Budist Müslüman Hıristiyan olmalar Kazi Nazrül İslam 1898 1971 Bangladeş Nazrül İslam'ın yukarıdaki düşüncesini özümsemiş hayatı boyunca uygulamış bir kişiliktir. 1950den bu yana tanıdığım sevdiğim arkadaşım kardeşim K. Özcan Davaz. Çocukluğu gençliği ve meslek hayatı boyunca zekası dikkati gözlem yeteneği ile biriktirdiklerini güçlü hafızasına kaydettiklerini emekli olduğundan bu yana kağıda döküp

Bayramlık Beykoz kitabında K. Özcan Davaz okuyucuyu bir bayram sabahı Bostancı- Küçükyalı'dan alıp Karadeniz kıyısında Poyrazköy'e kadar keyifli bir yolculuğa çıkartıyor. Köhneleşmeye yüz tutmuş körüklü bir belediye otobüsünde beş buçuk kişi ile başlayan yolculuk Anadolu yakasının eski- yeni birçok semtini kat ediyor. Yazar, yol boyunca gördüklerini ve düşündüklerini harmanlayıp zaman zaman içine mizah da katarak ilginç hatta şaşırtıcı tablolar halinde okuyucuya sunuyor. Seçilen sözcükler ve kullanılmış ş

Mehmet Rami Ayas (Gaziantep, D:19 Temmuz 1931) Dayı Ahmet Ağa İlkokulunun üçüncü sınıfında iken öğretmeni Suat Berksoy'un kendisinde bu yeteneği görmesi ve isteği ile okulun Yeni Ses adlı duvar gazetesinde şiir denemelerine başladı; annesinin de yardımı oldu. Gaziantep Lisesinde öğretmenleri Feridun Erte, Hüseyin Gürtunca, Sabri Güzel, Hakkı Cankat, Orhan Gürsel ve Celile Göğüş'ün beğeni destekleriyle şiir yazmağı sürdürdü. Toplumun değişik tabaka ve sınıflarında yaşarken, şiir hep canlı bir ilgi alanı ve

Zaman, yasamda en belirgin kavram, benim şiirimde de olduğu gibi. Bize ait olmadığımız bir yerde bir eğretilikle durduğumuzu, kaybolduğumuzu, ait olduğumuzu düşündüğümüzde bile yasamın ortasında kalakaldığımızı ama hep bir boşluk olgusuyla doldurmaya çalıştığımız zamanın ortasında tamamlanmamışlıkla başbaşa olduğumuzu düşündürüyor. ?Utançlarımız acımasızlaştırıyor diktiğimiz ağaçlar şehirlere sığmıyor, görkemini yitirmiş bahçeler gibi ışıklarını söndürüyorsun baharın ait olmadığın bir ormanda kayboluyorsun

Kimi elindekini yazar, kimi ise içindekini. Yazarı ilk tanıdığımda elindekini yazandı. Çünkü gazeteciydi. DERİNi okuduğumda ise içindekini de yazdığını gördüm. Düzen içinde başlayan romanında, her bölüm sonunda aklınızda yeni bir soru işareti bırakıyor; sonlara doğru da karmaşık bir heyecan yaşatıyor. Akıntısından nasıl kurtulacağınızı düşünerek geldiğiniz o sonda, yaşamın nedenlerini ve sonuçlarını sorguluyorsunuz. Avukat A. Aykut Dikencik