Yeni yüzler; insanda hep bir bilinmezlik duygularının açığa çıkmasında müyesserdi. Bu yüzler ne muammalar taşırdı. Ya insanı sevda ateşine sokan bakışlar gelip de yüreği yakarsa! Duygularına yön verip de ikisini de bir sevgi de buluşturabilir miydi? Bu genç adam hayalinde yaşamaya tutunan sevgilisinin varlığıyla sevgi çıkmazında ne yapacaktı? Bir sevda uğruna tüketilen umutlar, heba edilen ömürler, çekilen kahırlar Bu adam, duyguların kıskacında içini köz eden sevginin sirayetinde istikbalini düşünememişti

Ansızın Sonrası'nda; Dostoyevski'nin ince ruhsal çözümlemelerini, Kafka'nın yorucu kâbuslarını ve bazen gerçeklikle karışan kara hayallerini, Sartre'ın varoluşçuluğu anlatan hayata karşı yenik kahramanlarını, Goethe'nin çevresine tahammülsüz ve sevimsiz tiplerini tekrar anımsayacak veya merak edeceksiniz. Eser sizi yormadan edebiyatın edebî lezzetlerine götürecek zihinsel bir gezi öneriyor. Erdal Noyan'ın bu eseri bir bakıma okuyucunun güncesi olarak kaleme alınmış olup, başucu kitabı olacak kıvamda. Ansızı

Babasını Kurtuluş Savaşında kaybeden Macit, çocukluktan itibaren Ortaköy'de evlerine yakın bir Yahudi Mezarlığında çalışmaya başlar. Mezarlık bekçisi Joseph, Macit'in hayattaki tek yakını ve ilk öğretmenidir. Macit okuma yazmayı da ondan öğrenir. Joseph Bey'in kızı Sara ile tanışan Macit, bu güzel kıza âşık olur ve aşkı da karşılıksız değildir. Macit, askerlik çağı geldiğinde asker kaçağı zannedilerek apar topar İzmir'e askere gönderilir. Bu sırada 1942 Varlık Vergisi çıkar. Bir yanlışlık sonucu Joseph'e öd

Mevsimler ağır aksak yürüyor. İklimler tutulmuş hasretin tenhalığında. Sığınır akşamların gölgesine seyyahlar. Seyran ederler etrafı aşk ile. Dem bu demdir, yol bu yol. Ne bir eksik ne de fazla. Tenden geçer, camdan ayrılır yansımalarımız; kararan gecelere, solan günlere inat. Ümidimiz heybemizde, azığımız kalbimizde gizli. Öyleyse her öykü bizden gelir, her öykü bize varır. Her kelam anlaşılır öyleyse, her kalem okunaklı. Yazdıkça yazmalıyız, çözülmeli düğümler aklımızın gergefinden tek tek. Anlamalı ve an

Edebiyatımızda hikâyenin köklü bir geçmişi vardır. Kadim söz geleneğimizde yer bulan ve günümüze dek sürüp gelen bu edebî tür tarihi süreç içinde farklı tarz ve yönelimler ile gelişmiştir. Yenileşme devri edebiyatımızda hikâye/öykü alanında verdikleri eserlerle çok değerli katkılarda bulunan Ömer Seyfettin, Sait Faik Abasıyanık, Sabahattin Ali, Memduh Şevket Esendal isimlerini özellikle anmalıyız. Sonraki dönemde öyküye olan ilgi artmış; bu alanda kıymetli eserler yazılmıştır. Günümüze dek süren çok katmanl

Bahaeddin Özkişi, Sokakta adlı romanı Milli Eğitim Bakanlığı'nın 2004 yılında yayımladığı 100 Temel Eser listesine girene kadar Türk romanının olduğu gibi Türk öykücülüğünün de gündemine girememiş, unutulmaya terk edilmiş isimlerinden biri olmuştur. Listenin yayınlanmasının ardından çeşitli gazete ve dergilerde hakkında yazılar yazılmış, anma toplantıları, paneller düzenlenerek Özkişi edebiyatseverlere tanıtılmaya çalışılmıştır. Türk edebiyatının gündemine böyle bir süreçte girmiş olan yazarın Bir Çınar Va

Modern hayatın kadına verdiği özgürlüğün sınırlarını zorlamaktan çekinmeyen, kendinden iki nesil önceki tutsaklığın acısını çıkarırcasına hoyratça yaşayan kadınlar. Kilitli sandıklardan kurtardıkları arzu ve tutkularının acemice etrafta gezinip yara almasına göz yumuyorlar. Yüksek sesle söylemeseler de yalnızlığı sevmiyorlar hatta korkuyorlar. Üç kadın başrolde. Günümüzde hâlâ tabu olan cinselliğin duvarlarındaki ağır tuğlaları üşenmeden tek tek indiriyorlar gözlerinizin önünde. Bazen aşk veya keyif için b

Göç Vakitleri, hayatın içinden tam ortasından renkler sunan öykülerden oluşuyor. Bu öykülerde; sevgi, hasret, korku, öfke, direnç, mücadele, sabır, hüzün,umut, maziye dönüş, geçmişe bakış, doğumun sıcaklığı, ölümün soğukluğu, hayatın karmaşıklığı, iyi insanlar, kötü insanlar ve diğer renkler var. Öykülerdeki başkahramanının aynı kişi olduğu da kabul edilebilir, her öyküde farklı bir başkahraman bulunduğu da. Öykülerin birbirlerinin devamı sayılmalarına da birbirlerinden bağımsız kabul edilmelerine de itiraz

Osman Aytekin, hayatın içinden hikâyeler yazıyor. Gün içinde olup bitenler, gürül gürül bir hayat, hikâyenin içinde inceden yer buluyor. Bu yönüyle yaşanmışlık, olaylara tanıklık ön planda duruyor. Bir ömrün hüzünlü, sevinçli anları dile geliyor. Hikâyelerde okunan insanımızın halleri Harman Zamanı, Yeraltı Dehlizinde, Kısmetse Dönerim, Kırık Denizlerde Sandalda Bir Yürek, Ah Öğretmenim, Bizim Murtazanın Halleri, 257 Sinan Arkadaşım, Güzellikler İçinde Giden Adam, Filiz Kız, Bir Sevda Tutulması, İğde Ağac

Andromeda galaksisinin üç güneşinin etrafında dönen Bumerang isimli gezegende karanlığa aşina olmayan bir ırk yaşar. Andromedan ismindeki bu ırkta devlet denilen otorite yerini yönlendirmeli yönetim şekline bırakmıştır. Andromedanlar yönetilmez, yönlendirilir. Bu yönlendirmeyi yapan kişiler de gelişmelerine en çok olanak sağlayan meslek grubu olduğunu düşündükleri bilim andromedanlarından oluşur. Yönlendirmeli yönetimin en üst seviyesinde bilim andromedanlarının bulunmasının da sayesinde teknolojide oldukç

İnsanın kendisi Dört Mevsim Beş Vakit Hüzün değil midir, bir sonbahar sabahı ansızın dünyada gözlerini açan yahut bir ikindi yağmurunda hayat yolculuğuna başlayan. İnsan ilkbahardır kimi zaman, sabah kuşlarını iç cebinde taşıyan. Kimi zaman da yazdır öğle sıcağında Asr'a tutulan, dehrinde unutulan, bir garip vakti hazan. Ve hitamında kıştır insan bütün yaşanmışlıkları, hayalleri eksik ve yarım bırakarak yolculuğunu noktalayan. Bir yaz sabahı indirmişimdir başımı göçerlerin dengine, siyah benekli kuzumla, yo

Hüseyin Akte, bu toprağın hikâyelerini yazıyor. Doğup büyüdüğü coğrafya, o yöre insanları hikâyelerinde yer buluyor. Yaşanan acılar, yokluklar, sıkıntılar ve kimsesizlik Anadolunun yanık yürekli, güngörmüş insanları ile bir kez daha tanışıp yakınlaşıyoruz. Keder yüklü olsa da daima umutlu. Karanlığı, bencilliği, bunalımı değil; ışığı, paylaşmayı ve dostluğu okuyoruz. Gözlerim Yolda Kaldı, Susuz Günlerden Sonra, Dalları Bastı Kiraz, Bit Yoklaması, Kanlı Bahçe, Yitik Mustafa, Mülazım, Bahçeli Kahve, Kara Tren

İki laf, bazen hayattır, bazen hayata son Umudun intiharı, düşlerin katli, yarınların kıyametidir. Bazen kıyamet sonrası diriliş, bazen mahşer, bazen sağdan gelen amel defteridir. İki laf, sıratı yıkar, cehennemin kucağına bırakır adamı, cennete köprü olur belki, kevser suyuna kavuşturur. İki Lafın Arasında, lafın en güzeli, şiir ile hayatı, hayatımızı izahtır biraz. Kaldırımlarda unutulmuş ayak altı geleceğimiz, görülmez sandığımız günahlarımız, ezan ile dirilişimiz, yüreğimizin aşka, aşkın yüreğimize do

Düşüncenin hür ufuklarına doğru bir yolculuk Tarih, kültür, edebiyat, sanat, medeniyet, insanlık üzerine bir nehir söyleşi 55 Soruda Düşünen İnsan Medeniyet, kültür ikliminde yapılan bu düşünce temrinleri bir ışıklandırma çalışması. Kıyıda kalan, görülmeyen, duyulmayan hususlara işaretler sunuluyor. Sorular ve cevaplar ile gelişen bu nehir söyleşi bizleri bir kez daha derin tarihimize, köklü edebiyatımıza çağırıyor. Kopuş ve kırılmalardan ziyade devamlılık fikri belirgin. Devam ederek değişmek; değişerek de

Geçmişi binlerce yıl öncesine uzanan Kastamonu, tarihin her dönemine ait izleri bünyesinde barındıran Anadolunun nadir kentlerindendir. Zira bu kent eski çağlardaki önemini Pers, Roma ve Bizans dönemlerinde kaybetmediği gibi Türk hakimiyetinde de muhafaza etmiştir. Seyyahların güzergahında bulunan Kastamonu gayet ucuz ve yaşanılabilir bir yerdir. Türk hakimiyetinde bu kent pek çok imar ve yapı faaliyeti görmüştür. Türkler kenti camiler ve medreseler ile adeta süslemiş, her köşesini çeşme ve şadırvanlarla do

uludu bir köpek, bu kara haber demek şahlandı bir at, bu öfke demek kelebek dolandı durdu han etrafında, muma çok yol var demek pir geldi, pür geldi orta yerde bir kadın başı halen eğik erenler kulağına fısıldadılar pirin can havliyle inip kalktı eller kaşı çatıldı, rengi kaçtı pirin -bu nasıl bir durum? bir hal çare aransın -nerde beynin kadın? -omzuma döküldü uzun siyah saçlar içinde dolanan benim ellerim göğe doğru incecik uzandı kavaklar yerdeyken başım eğilir demlendim, içimde sapanlı çocuklar çözüldü

'sarışın bir gölgedir keder' şairin yüreğinden şiire iner dağılır perde perde karanlıklar ufuk kızıla çalar lal sözler dökülür şairin dilinden... kimi yediverendir, her mevsim sürgün verir... kimi sırlı bir tebessümde erir Şairler duyuş ve düşünüşüyle yaşadığı dönemin tanıklarıdır. Şiirler bu tanıklıkların belgesi 'İnceciktir Kırılmak' , gölgeleri ile derin ve düşünceli; yüzü ile sıcak, içten, insani duyarlılığa kapı aralayan dizeler...

Zemheri uğultuları duyulur aslında lal olan her yürekten, bahar şarkıları, yaz neşeleri... Ve hazanın kendine has ritmi... Lal olan her yürek hem suskusunda hem yangınında bulur kendi gerçeğini, tıpkı demirin tavında dövüldüğü gibi... Bir kendini bilme, aslını bulma öyküsü okumaktır bu yüzden 'Lal İmiş Yürek'in sayfalarında dolaşmak... Şairin ciğerinin sızısı, yüreğinin ağrısı şiir... Her dize bu yüzden yanar. Şairin yüreği lâl olmasaydı eğer, kırmızıya çalar mıydı kaleminden dökülenler? Varsın dünya dönsün

Şiirde okunan insan gerçeği. Yeraltı sularının ince çağıltısı. Sonsuz akışa uyumlu sesler. Bir dağın iç ağrısı. Rüzgârın savuramadığı kökler. Acıyı bal eyleyen emek. İnsanı, insanda tanımak Şiirin imkânları ile bu mümkün. Şiir okuyup şiir yazanlar daha çok sahih oluşu vurgular. Şiirdeki sahih dil; bütün ayak oyunlarına, göz boyamalara verilmiş esaslı bir cevap niteliğindedir. Gücünü şiirden alır edebiyat. Hayatın içindeki saklı şiir bir kıvılcıma bakar. İnsanoğlunun en doğal, en içten sesidir şiir. Hakikate

Bütün yazılanlar kırık dökük şeylerdir, doğa hepsini yeniden şekillendirir. Kırık beyaz renginde geçer bütün günler gezgin diyarlar sirkinde. Binlerce hikâye yazılır o sirkte ve binlercesi unutulur. Yazılan her hikâye bir eksikle başlayıp bin eksikle biter. Sonu gelmez hiç birinin, her hikâye kendi içinde yeni şeyler doğurur çünkü ve geçmişi öldürmeye çalışır. Zaman gümüş bir ok gibidir. Kusursuzdur ve hiç incinmemiştir. Ta ki hedefine ulaşana kadar. Hedefine ulaştıktan sonra her ok biraz kırıktır. Ucu in