Hiç kuşkusuz karşımızda bir Beethoven efsanesi var. Ama efsaneler genellikle gerçeğin yorumlanmış hali ya da pek azıdır. Fırat Kutluk bu kitapta Beethoven gerçeğinin izini sürüyor. Besteciyi efsanelerden, uydurulmuş öykülerden, ters yüz edilmiş anılardan arındırarak karşımıza getiriyor. Beethoven'ı yaşadığı dönemin gündelik hayatı ile kültürel, siyasal, toplumsal çalkantılar ve dönüşümleri eşliğinde ele alıyor. Beethoven'daki değişimleri ve Beethoven'ı kimi eserlerini değerlendirerek betimliyor: Senfoni yaz

"Biz bir defalık sanat yapıyoruz bir defa söylüyoruz ve bitiyor." 50 yıllık sanat yaşamı boyunca Türkiye'de ve Türkiye dışında opera ve konser şarkıcılığı yapmış bariton Mesut İktu'ya ait bu söz. Aynı zamanda Türkiye'de defalarca sanat kurumu, üniversite ve konservatuvar yöneticilikleri yapmış olan Prof. Mesut İktu'ya ait. Bu söz, ayrıca Mesut İktu'nun yaşamını da özetliyor. Bu yaşamın kendisini ise kitabı hazırlayan Seyit Yöre sunuyor. Bu bir defalık sanatın nasıl icra edildiğine konser salonları dışından

"Müzik ve politika her zaman iç içeydi." Politikacıların ısmarladığı yapıtlar ya da devrimcilerin bestelediği marşlar her zaman politik değil miydi? Bugün hâlâ türküler ve şarkıların Türk, Ermeni ya da Rum kökeni üzerine tartışmaların sürüp gitmesi politik değil midir? Mozart'ın senfoni ve konçertolarında arayıp duracağımız politika, operalarında göz çıkarır. Senfonileriyle politikaya göndermeler yapan Beethoven sonuncusunda politikayı dillendirir. Özgürlük operalarının bestecisi Verdi, aynı zamanda polit

Hızla akan bir nehir, suları buz gibi. Uçar gibi sürüklenen bir salda uyumakta olan bir çocuk... Yanı başına uzanmış gözleri yarı aralık bir kadın... Islanmasınlar diye ikisinin de üstü kalın bir naylonla örtülmüş, uzaktan bakınca içine su dolan devasa bir poşet gibi görünüyorlar... Görünmeyen yaşamları sürüklüyoruz geçip giden zamanın eşliğinde. Bir diğerinin yaşamını görmüyoruz, bilmiyoruz, hissetmiyoruz. Oysa çoğu kez bu insanlar geçmişten günümüze bize bağlayan bir köprünün üzerinde yürümüşler ya da ha

Yenilgiye uğramış bir ayaklanma, ikiye bölünmüş bir şehir! Yıl İkibin...! Bir yanda yüksek teknolojili "sitekent"ler, homrob adı verilen insansı robotların robotlaşmaya yüz tutmuş insanlarla birlikte yaşadığı yüksek güvenlikli duvarlarla çevrili bölgeler; diğer yanda kara tahtada eğitim yapmaya mecbur bırakılan mağlup ama mağrurlar. İsyan İstanbul'unda akademisyen Yunus ile sitekentte yapay zekâ mühendisi Zeliha'nın ikircikli aşkı! Bu kaotik günlerde aniden ortaya çıkan gizemli bir virüs ve ölümcül salgın k

Gün boyu güldüm düşündükçe, bunları yazarken de gülüyorum, ince bir tüy dolaşıyor tenimde sanki. Gülmeme de saldırdı Usta o gün; gülerken ben, çıraklar, kalfalar da gülüyordu çünkü. "Kendin gülüyorsun, başkalarını da güldürüyorsun, çalıştırmıyorsun!" diye söylendi. Gözleri mor mor, şöyle dedi sonra: "Atmadılar seni boşuna, bu yaptıklarından, bu tuhaflıklarından hep!"

Okulunun Ankara'sına taşınan, herkesin "Canım" demeye mahkûm olduğu bir genç kız. Ağaçlarla konuşuyor, rüyalarında kuşlarla; kadınlığa uzanan yolun başında, sevdası eksik bir mecnun. Komşusu Dede'nin davetiyle girdiği bir işyeri: Ancak aysarların düşleyebileceği; herkesin, cümbüşün ortasında kendi yalnızlığını yaşadığı bir park, aydan park, Lunapark. İş arkadaşları Baba Cemal, Çingene Nuri, Cüce Hamdi, Kapıcı Şehmuz ve kafesin içinde bir dev; uzun, upuzun bir adam: "Afrika Canavarı," Canım'ın hayvanı. Zihni

Okyanusların ötesinde adaların çok olduğu bir coğrafyada, artık hiçbir yerde olmayan bir ülke. Bir zamanlar gerçek olmuş bir düş, bir "Yokya!" O hayali devletin, Akdeniz'de, bize çok tanıdık gelecek ama adı sanı ağza alınmayan, yaşlı Prens Albert'in her seferinde uğradığı bir sahil kasabasındaki diplomatik anlamı bilinmeyen tuhaf elçiliği. Bu ilginç diplomatik görevini kırk yıldır yürüten Bay Konsolos. Sadece elçiliğin değil tüm kasabanın Bay Konsolos'udur o: Yerini kimsenin bilmediği, gidip gelmediği, varl

Peride Celal'den dört öykü: İki yıldır bir Böcek ile yaşayan kadın, kendisine böceğin onunla yaşadığını söyleyecek olan psikiyatra başvurmakta arar çareyi; sanki çarenin kendisi "Böcek" olabilirmiş gibi. Saf ve temiz bir adam değildi Saffet Bey. Sadece para kazanmaya harcadığı bir hayata giriş bileti olmuş "sevgili" eşinin yasını, geç kalmış bir gelecek planlamasına vesile kılmıştı. Ama uzaktan, Londra'da eğitim gören küçük oğlundan gelen zehir zemberek bir "Mektup" ile darmadağın olur. Gelecek kurguları ge

Bir meyhaneye "Kalem" adını ancak bir gazeteci verebilirdi belki de. Peki ama gazeteci neden meyhane açar ki? İşsiz kalırsa açar elbet. Ama öyle hayallerini süslediğinden, niyetlendiğinden değil. Kader kılığına bürünmüş biri yüzünden: Kendisi gibi parasız olan Arkadaş Kerim. Ama sonradan polise söyleyeceği gibi iç çamaşırı satan bir dükkân da açabilirdi, Kader'in kılığını kimin çaldığına bağlı olarak. Oldukça dolambaçlı yollardan, borç harç, başına gelmedik kalmadan açılacaktır "mekân." Mal sahibinin peşind

Fenerbahçe'den Kalamış'a sahil bir genç kızın kaşları, iki yaydır. Cenan buralarda bir ceylan. Seke seke, ürkek, meraklı. Aşka ve kadınlığa... Giysilerini geren göğsünün diri yuvarlaklarının; taze, kırmızı ağzının; kara gözlerinde beliriveren sebepsiz heyecanların, ihtirasların, korku ve şüphelerin habercisi olduğu "kendi fırtınasının" vaktine sabırsız... Âşık da: Teyzesinin kızı Meliha'nın kocası Raif... Çocukluk arkadaşı Ahmet ise ona... Geçirdiği kalp krizinden sonra bu sayfiye semtinde taşınan

Meyhanecinin bile "Allah bin bereket versin," dediği bir ülke burası. Kumpanyaların uğrayıp sanatı, eğlenceyi, hazzı, zevki bolca boca ettiği kasabaları meyhaneli bir diyar. Sokakları dar, meydanları çeşmeli... Pusu da kurulur, cinayet de işlenir bu yerlerde. Kim vurduya gidilmez ama... Sırları alenidir, "buralı"dır. Piçleri bol, sevinçleri azdır. Herkes derin kazar bir diğerinin kuyusunu. Çatıların altındaki küflü sandıklarda saklanır erdem. Sessizliğe boğdurulur ahlak. Dün gibidir buraları; bugün erteleni

Çocuksu büyüklerin pencerelerinden sarktığı evler; anımsanmayı bekleyen geçmiş parçalarının mandallarla tutturulduğu iplere gerili balkonlar; parke taşlarında boş konserve kutularının yuvarlandığı, duvarları plastik top sesleriyle dövülen, şen çığlıklı mahalleler; bir koşu gidilen tezgahı sakızlı bakkallar... ama zaman O zaman değil. Zamanı avuç avuç kuru yapraklar gibi havaya savurdu çocuklar. Duvar saatinin rakamları söküldü; kuşlara döndü, uçtu saatler. Büyüdü geçmiş. Erkekliğin zulmünü keşfetti oğlanlar

"Neden çaldın pijamayı?" dedi polis. "Çünkü o pijama yüzünden uykusuz kaldım." dedi. "Her uykusuz kalan hırsızlık mı yapsın?" dedi polis. "Bir de, o pijama yüzünden rüya gördüm." dedi. "Uyumadan mı gördün o rüyayı?" dedi polis.

Zihni unuttuklarıyla dolu bir tanrı, başlangıcı bilinmeyen yekpare bir zamanın ucundan ayaklarını sarkıtıyor... Zamanı elinde oynatamayacağını bilen bir kadın Kadıköy Rıhtım'ın birbirinden habersiz ip gibi uzanan sokaklarının birinde oğlunun Rita tutkusuna gem vurmaya çalışıyor... Birinin ağına takılıp düşmesini bekleyen her köşeye sinen sessizlik... Bedeninden bağımsız bir pervane gibi yükselen kafa... Yıldızları içinde taşır gibi sulu bakan iri gözler... Ayşenur Tanrıverdi yaşadığımız anda, elimizin altın

Ege'de Yunan işgali başlamış, Aydın düşmek üzeredir. Nazilli civarında dağlar efelerin meskeni olmuştur. İşgal ordularının öncü kıtalarına kurdukları pusuların, vur kaç taktiklerinin onları yavaşlattığını ancak daha büyük bir güçle gelmeleri halinde bu direnişlerinin kolayca ezileceğini görürler. Hiç bilmedikleri, hiç görmedikleri yerlerde kendileri gibi direnenlerle birlik ihtiyacı yeşermekte, bu durum kurtarılacak "mülk" ve "toprak" algılarını "vatan"a dönüştürmektedir. Beri yandan aralarındaki yiğitlik

Anadolu işgal altındadır. Her yerde direniş fikri çiçek açmış ve topyekûn bir mücadele girişimi filizlenmeye başlamıştır. Ama bu hareketler birbirinden habersizdir. Tıpkı 1919 baharında Biga kasabasında yaşayanların Samsun'a doğru yol alan bir gemiden ve onun yolcularının düşüncelerinden habersiz oluşu gibi. Yabancıların elindeki tuz, tütün ve alkol tekeli Osmanlı Reji Şirketi'nin Biga müdürü Hamdi Bey emrindeki yurtseverleri ve şirkete ait mülkü direnişe kazandırmak için gizli ama zekice hamleler hazırlama

Türkiye Konferans Tercümanları Derneği'nin 50 kuruluş yıldönümü dolayısıyla hazırlanan, dernek ve gazete arşivlerinin yanı sıra derneğin üyeleri ve mesleğin duayenleriyle röportajlara dayalı bir belgesel ve sözlü tarih çalışması olan bu kitabın tanıtımı 17 Eylül'de yapılacak basın toplantısıyla başlayacak ve çeşitli medya organlarında tanıtım ve söyleşiler yapılacaktır.

Peride Celal'in "gerçeğe en çok yaklaştığı" iki uzun öyküsü. Bir Hanımefendinin Ölümü, her şeyin başlangıcı. Bir intihar. Zengin yaşamın fakir sonu. Hanımefendi'nin çocuklarına karşı meydan okuması, son bir ders... Bir cenaze töreni: "Burjuva zenginlerin acımasızlığının" sergilendiği bir sahne. Aile bireylerinin sırlarının ortaya döküldüğü hesaplaşma ve "pay kavgası" oyunu... Sadece bir oyun mu? Belki de Hanımefendi'nin aşçısından şoförüne kadar tüm aşağıdakilerin zihniyet ve hissiyatının da yukarıdakilere