Küsüp gitti bir sonbaharda. Soğudu bizden kanatları mahrem ruhunun. Tavaf ettim tüm renkleri... Aklım hâlâ o eşsiz Ela`da. Ona birleşmeyen tüm harflerle, Gelenekten artık bir deli oldum. Bugünler de geçer belki bu dertler de... Yokluğundan bir ziyan ben, zaten harap oldum. Bir deli yalnızım burada. Öldü mü kaldı mı; Bilseydim hiç olmazsa… Yokluğu da güzel elbet, varlığı da. Ruhum, ümitvar bekleyişim bir kilitsiz kapıda. Döner, o olmasa da hayali. Bu yollara dokunur yeniden ayak izleri. Umarım

Tavukların ise haberlerinin olmadığı bir şey vardı : yumurtalarının insanları mutlu edebildiği… İnsanları, tavukların yumurtaları mutlu edebilir ! Hayır, insanları sadece tavuk yumurtaları mutlu eder değil, insanları tavuk yumurtaları da mutlu edebilir…

Toplumumuzun yüzyıllardır süregelen yarası günümüzde hâlâ kanatılıyorken bu konuda farkındalık yaratmak için kaleme alınan bu eserde arka planda bir aşk hikâyesi işlenmektedir. Esasında, gelecek nesillerin mühürlenmiş kalplerini ve gözlerini açıp bu farklılıkları yok sayarak, insan olmanın öne çıkarıldığı günlere ulaşılmasına vesile olmasını amaç edinen bu kitabı okurken kendinizden, ayrıca toplumdan birçok örnek bulacaksınız. Romanın ana karakteri Meltem`in toplumun bu köklü sorunları karşısında genç

İNSAN… Neydi? Varoluş döngüsü içindeki yeri ve gayesi nedir? Evrenin en üstün yaratılmışı mı? Eşrefi mahlûkatın efendisi mi? Dünya denilen nimet onun emrine mi verildi? Kendi türüne ve yaşadığı dünyaya onun kadar zarar veya fayda veren varlık var mıdır? Kibri onu nasıl mahvedecek? Gireceği cennet var mı? Yoksa yaşadığı yeri cennete çevirebilecek iradeye mi sahip? Hayatımı insanların hizmetine adadığım mesleğimde, yazdığım bu kitapta neler yaşadığımı, gördüğümü, deneyimlediğimi, ders edindiğimi anlattım

Rüya da dediğin gibi yarı sanal bir evrendir. Bir yandan gerçek, bir yandan kişinin içinde bulunduğu zaman veya mekânın dışında gerçekleşmektedir. İkisi de gerçeklikten ilham almaktadır ve ikisi de mevcut dünyanın bilgilerinden yola çıkarak inşa edilmiş gibi duruyor.` Yang, rüyada seyahat edebildiğini keşfettikten sonra artık hiçbir şey onun için eskisi gibi olmaz. Peki, siz rüya ile zamanda yolculuk yapabilseydiniz hangi zamana giderdiniz? İmkânsız değil, bu kitap bir rüya yolculuğu gibi olmasının yan

Hüzün dolu yılların sevgi dolu yıllara dönüşmesi uzun sürmüştü. Hüzünlü yılları mekik mekik dokuyan Zeynep, yıllar sonra kinin, nefretin ve hüznün üzerini sevgi selcikleriyle örtü. Bu sevgi selcikleri, yaşanacak huzur dolu yılları besledi. Zaman çarkı döndükçe bu mesut yuva içerisinde birbirinden güzel laleler yetişti.

Yüzde ısrar etme doksan da olur, İnsan dediğinde noksan da olur!` Mevlânâ Bu kitap kesinlikle bir kural, yöntem veya metot kitabı değildir. Sadece tazecik küçük bir akarsuyun, taşmadan ve kurumadan, geçtiği yolları anlamasına, gittiği yerlere uyum sağlamasına yardım etmek için elinden gelen her şeyi yapmaya gönülden razı olan anne-babaların akarsuyla ahenginin kitabıdır! Mükemmel olmanın imkânsızlığını bilen ve çocuk yüreğine yakın olan tüm insanların dansını anlatır okuyana! Çocuk kalplere eşlik ede

Her yolculuk, her seyahat senden sana doğru olan bir esintidir.` Tahircan Gürsoy, Gökkuşağının Altında eserinde hepimizin kendine sorduğu soruları soruyor. Bu soruların cevaplarını bulabilmek için de yol gösterici oluyor. Şiirleriyle, yazılarıyla insanı sorgulamalara, aydınlanmalara ve kendi içinde bir yolculuk yapmaya davet ediyor. Çünkü ona göre insan; hayata, sanata, aşka ve yaşamaya dair her sorunun cevabını kendi içinde bulabilir. Gökkuşağının Altında eserini okuyan herkes kendi içindeki cevhere doğru

Evim yorgun, Yatağım hasta, Yastıklar nemli, Her yer dağınık ama ben iyiyim. Merak etme...

KADIN: ŞİİRLER, DUYGUYLA; ROMANLAR, BETİMLEMELERLE; BEN, SENİNLE; SEN, NEYLE BESLENİRSİN?.. ADAM: TAVUK DÖNER, AYRAN...

SERZENİŞ Yaşam yolumun ortasında, Yapraklarım sararıyor artık. Beni tanıyanlar, `Güzel bir hikâyen var.` diyorlar. Sahiden güzel mi benim hikâyem? İçi bende, dışı sizde... Günün birinde göçüp gidince bu diyardan, Hikâyemin bir anlamı ve önemi kalmayacak. Peki, neden bu kadar sancı; Silinip gidecek bir ömür için? Ve neden kanatır insan her gün, Kapanmaya yüz tutan yaralarını? Acı çekmekten mi haz alır? Yoksa acı olmadan yaşamın değersiz olacağını mı sanır? Bilinmez bir kısır döngü işte! Geçi

Hissettiği duygu tam olarak neydi? Pişmanlık, korku ya da teslimiyet duygusu muydu? Prangaları hangi yöne doğru kırmak istiyordu? Geçmişi yeniden anlamlandırmak için geriye doğru mu, yoksa içinde bulunduğu savaşı kazanıp kazanamayacağını bilmek için ileriye doğru mu? Geriye kalan tam 184 Gün!.. Selim, avuçlarına bırakılan zaman mefhumunu bazen geçmişte bazen gelecekte bazen de rüyalar ile sanrılarında yaşayarak aşmaya çalışıyordu. Tam da hayalini kurduğu hayatı yaşamaya başlayacağı bir zamanda kapı

Nedir bu sevdanın anlamı? Bu kelimelerin toplanıp toplanıp senden bahsetmesinin sebebi nedir? Ne uğruna, kimin için yazıyorum bunları? Bütün bu sorular birleşip bir cevap arıyor yaşananlara. Farkındalar; kandırıldığımı görüyorlar, hatalarımı yüzüme vuruyorlar. Ben ise doğru olanı yazıyorum. Senin için. Ne gözlerin, ne de dudakların; bunların hepsi saçının bir teli için. Bugün seni ‘Kaybolmuş Cennetim’ olarak anacağım.

Yoga vücudu esnetir, rahatlatır, güçlendirir. Aynı zamanda zihni sakinleştirir. Nefese ve hareketlerle vücuda odaklanmak önemlidir. Yogayı, çocuklarımızın hayatına dâhil etmemizle birlikte tüm bu faydalarla erken yaşlarda tanışmalarını sağlamış oluruz. Yoga sayesinde insanlar dengeli, kendisi ve dünya ile barışık, dinç bedenlere sahip olurlar. Bu kitapta, çocuklarınızla yoga yaparken onlara okuyabileceğiniz hikâyeler vardır. Yoga hareketleri baz alınarak hikâyeler anlatılmış ve resimlendirilmiştir. Grafik t

KitapTanıtımYazısı : (Arka Kapak) Binlerce taştan örülmüş, hepsi birbirine benzeyen simetrik kayalar gördüm. Belli ki bu kayaların içinde yaşam alanları vardı. Ortalıkta ne insan vardı, ne devler vardı, ne de yaşayan bir bitki örtüsü. Işık vardı; saydamla mavi arasında, gökyüzünde uçan, yerlerde dolaşan bütün evreni sarmış ışıklar. Çok geçmeden anlamıştım Bozorg`ta yaşayanlar ışıktı. Bu âlem kutsal bir âlemdi. Kitaba göre evrenin en bilginlerinin, en zekilerin, en ulaşılmazların yaşadığı yerdi burası.

DÜŞÜNMEYİN BENİ Ben kendime yetebilirim, yetemediklerim olsa bile. Yine de kimsenin bilmesini istemem. Çünkü hiçbir zaman, Kimseden, iyilik görmedim. Sadece emeklerimin karşılığını gördüm. Kalbimdeki sızı…

Karalamalarıma başlarken kendimi bir şair olarak yansıtma amacında değilim ve böyle bir durumda olmadığımın farkındayım. Duygularımı sayfalara dökerken belki bir nebze de olsa sesimi sevdiklerime ulaştırır, diye düşündüm. Çünkü içinde tutulduğum zindan koşulları, bu gerçeğin dışında bana farklı bir şans tanımadı. Ancak içimde iz bırakan hayatımı anlamlandırmama engel de olamadı. Hayatımın yaşamışlıklarını paylaşmak amacıyla dostlarımı ve erenleri anmak adına bir çalışmada bulundum. Hakkını veremesem de tari

Dudaklarda şarkılarımız vardı. Ama ne şarkılar… Aşkın bestesinden muzdarip kelimeler, Yürürlükten kalkmış sözler, Literatür artıkları Ve daha neler neler Bir tanesi, `Sen gel, bulutlarım güneş olsun` Du! Ne acayip bir söz ki güneşimin, bulut olduğunu biliyordu! Beni izliyordu. Mutabık kaldık ve imzaladık. İmzam beyazdı. Seni gördüm ve avuçlarımı açtım. Özlemeye muhtaçtım.

Zamana yetişemiyor insan! Var olmak ve yok olmak arasında gidip geliyor çoğu zaman. Yılgınlıkları olur insanın. Yenilgileri olur, çoğu zaman var olmanın gayretindedir insan. Yeri gelir başkalarının günahının bedelini öder, uykuları asılır, rüyaları çarmıha gerilir. Nasibine bir şey düşer insanın. Benim nasibime de hep dönüm noktaları düştü karabasan rüyaların sabahında. Yetişemezmiş insan! Hep bir yetişme çabasında boğuşup dururken hiçbir yere yetişemezmiş. Yetişemez ve geri dönüp baktığımda cama vura

İçimdeki güzelliğin fidanını dikmek istiyorum bugün. Bugün başka seviyorum, bugün anımsıyorum. Bugün başka akmış zaman, sanki her şey zihnimden geçmişti. Dünyayı ben mi başka bir hâle getirmiştim? Dünya başka boyutlara mı taşınmıştı ? Sevgi her zaman gerçekti, ben de gerçektim. Ama gözlerim göreni görüyordu, o zaman başlamıştı. Hepimiz bir şeyi aradık, sanki sihirli kutuyu bulmuş gibi bakıyorduk. Gerçek miydi bu artık, o gün gelmişti.