Yıl, 657 Yer, Sıffin… Dünya sahnesinin son perdesinde saflar yeniden belirlendi… Rahman ordusunun komutanı akıl… İblis ordusunun komutanı heves ve hevaydı… Ve Fırat’ın iki yanında bin yılların kaderi yazıldı… Adalet ve zulmün… Onur ve hilenin… İnanç ve küfrün… İtaat ve sadakatin… Aydınlık ve karanlığın kadim savaşıydı… Ve geleceğin duvarlarını yalanlarla örüp, İslam’ı ikiye böldüler… Hakkı öldürüp batılı dirilttiler… Oysa en büyük cihad nefisle olandı…

Bir Ülke Düşünün Ki... O ülkede yaşayan Alevi inancına mensup canların inançları yasal statüde tanınıyor olsun! Alevi inancı da diğer yasal tanınan inanç toplumlarıyla eşit haklara sahip olsun! Cemevleri de kilise, sinagog ve camiler gibi ibadethane niteliği kazansın! Alevi Dedeleri, Anaları, Babaları yasada “İnanç Önderi” olarak tanınsın! Alevi inancına mensup canların resmî evraklarının inanç hanesinde “Alevi” yazsın! Kurban Bayramı, Aşure Günü, Hızır, Nevruz ve Gadir Hum Günleri “dini günler” olarak kab

Hakikat tektir. Gel gör ki bin türlü yoldan varılabilir hakikate. Fakat sadece yolda yolcu olanlar içindir tüm varışlar. Yolcu, yoluna sadık ise yolun eriştiği konak da yerinde durmakta ve yolcularını beklemektedir. Sorun şudur ki hemen her yol, kendini en olgun ve doğru yol olarak gösterir. Dolayısıyla her yolun kendine has söylemleri mevcuttur. İlmî olarak ifade edilen her konu, kişileri çeşitli felsefi, dinî ve ideolojik yollara, yorumlara doğru götürür. Her yol, kendinin en doğru olduğunu ispat edebilme

Leyla’nın sırrına ermemiş için Mecnun neylesin çölde olmayı.

“Çok uzun vadilerden geçtin. Nefs vadisinden geçerken gözün hiçbir güzelliğe bakmadığı gibi gönlün de hiçbir güzele takılmadı. Aşk vadisinden geçerken gözün kör olmadı; viraneler cennete, kuru dallar ormana dönüşmedi. Cehalet vadisinde, işin kolayına kaçarak, düşünmeyi reddetmedin; oysaki bu seni hafifletecekti, sen bilgeliği seçip yükünün ağırlığına dayandın. İnançsızlık vadisini geçerken sevgiye olan inancını yitirmedin; ufku görünceye kadar yürümeye devam ettin. Yalnızlık vadisinde yaptığın hata şimdi bi

Fiziksel hiçbir şey yoktu etrafımızda. Ancak ben olan biteni olduğu gibi ya da izin verildiği ölçüde algılayabiliyordum. Yanımda bulunan kişileri göremiyordum ama hissedebiliyordum. Yolculuk esnasında yıldız gibi tarif ettiğim ışıkların dünyaya gelen ve dünyada yaşamı sonlanan insanlar olduğunu hissedebiliyordum. Bu yolculuğa çıktığımız andan itibaren bilinmezliğin gizemi beni kuşatmıştı. Bilmediğim bir yere doğru gitmeme rağmen içimde hiç korku yoktu. Kendimi tamamen güvende hissediyordum.

Keşke otobüs parası için harçlık isteseydim. Yok tamam, o kadar da değil. Para güzel şey, kabul ediyorum, ama bu para bir süre sonra size zarar vermeye başlarsa o zaman canınız sıkılıyor işte. Dışarıda hâlâ deli gibi yağmur yağıyor. Sırılsıklam oldum. Saçlarımı sıksam bir baraj dolar. Ne yapacağımı bilmeden boş boş yürüyorum sokak aralarında. Ağaçların hışırtıları ve yapraklardan yere düşen yağmur damlaları çok güzel bir görüntü veriyor. Yapraklar fırtınada savrulmamak için dallara öylesine güçlü bir şekild

Bektaşilik, XIII. yüzyılda Horasan'dan Anadolu'ya gelen ve geride silinmez izler bırakan Hacı Bektaş Veli'nin fikir ve düşüncelerinden neşet etmiştir. Sulucakaraöyük'te filizlenen Bektaşilik zamanla Balkanlar'da ve Akdeniz coğrafyasında yayılmıştır. Zümre-i Bektaşiyan adlı bu eserde bir araya getirilen yazılar Kastamonu, Sandıklı ve Tokat gibi Anadolu kentlerinin yanı sıra Arnavutluk ve Kıbrıs'ta tarikatın izlerini sürmektedir. Bektaşiler Yeniçerilerle kader birliği ederek ocağın moral gücünü artırmışlar v

Bu çalışma, Derviş Muhammed Yemînî’nin Fazîletnâmesi’nin muhtelif nüshalarında tesadüfen bulunmuş Mühürnâme-yi Caferî adlı kısa bir mesneviyi barındırmakla birlikte üzerinde yapılan ilk disiplinli çalışma olması bakımından da önem arz etmektedir. Hz. Muhammed tarafından bir kadına emanet edilen mühürlenmiş bir taşın önce Hz. Ebubekir’e götürülmesi, sonrasında Hz. Ali’den başlayarak On İki İmam sırasına göre fantastik bir kurguyla İmam Cafer’e ulaşması ve nihayette bu taşın bir Caferîlik sembolü hâline gelm

17. ve 18. Yüzyıllar Son yıllarda Bektaşilik alanında birçok çalışma kaleme alınmıştır. Elinizde tuttuğunuz bu eseri diğerlerinden farklı kılan nokta, 17 ve 18. yüzyıllarda Balkan Bektaşiliğini bir bütün olarak ele alıp Bektaşiliğin Balkanlardaki kurumsal ağını ortaya koymasıdır. Dr. Aziz Altı tarafından kaleme alınan bu çalışmanın temel verilerini Osmanlıca arşiv vesikaları oluşturmaktadır. Titizlikle meydana getirilen bu çalışmada, İstanbul’un Avrupa yakasından başlayarak Macaristan’daki Gül Baba’ya kadar

Bilinçaltı. İnsanın kapalı hazine odası. Evimizin çatı arası. Kilerimiz. Ninemizden kalan kapalı sandık. Neye ihtiyaç duyuyorsak, ihtiyaç duyduğumuz orda, bizi bekliyor. Çağlar boyu insanlık bu büyük hazinenin varlığından habersiz yaşamış. Şimdi ise biliyoruz, orda bir define var. Her hastalığın ilacı orda. Her kaderin boğum noktası orası. Şifa, ilaç, deva ne ararsak orda mevcut. Yeter ki o el değmemiş alanı işleyelim, üretime açalım. Bu kitapla o bilinmeyen alana adım atıyoruz. Heyecanlı adımlar, bir çocu

Şeriat anadır, tarikat baba; marifet oğuldur, hakikat torun. Dersim'in şeriatı söze hiç gelmedi; ak kâğıtlar üzerinde kara fermanlar olarak kim bilir hangi arşivlerde, hangi mucizeyi bekliyor? Babaların, öfkeleri kendinden menkul, söze gelişi de. Oğullar, "Evlad-ı Kerbelâ"ydı ve çoktan şaşırmayı unutmuşlardı; çünkü ilk değildi kesik başların gövdelerini araması. Herkes, alttan alta, "Neden?" diye yakalarına sarılıp hesap sorarken; "Kerbelâ'yı bin yıldır hatırlıyorsunuz da Dersim'i unuttunuz!" derken; Dersim

Kente yeni gelmiştim. Yerini aldığım meslektaşım öldürülmüştü. Gazetelerden okuduğum kadar biliyordum: “Bir öğretmen sınıfta kalan öğrencisi tarafından not yüzünden öldürüldü.”Çok kişiden dinledim öyküsünü. Herkes bir başka türlü anlattı. Özellikle çopur yüzlü felsefe öğretmeninin: “Onu Güneş olduğu için öldürdüler.” Sözü ile ilk gün huzuruna çıktığım valinin: “Senden önceki meslektaşın her yere burnunu soktuğu, üzerine vazife olmayan işlerle uğraştığı için belâsını buldu. Sana da ders kitaplarının dışına ç

İnsanı, tabiatın yarattığı en zayıf varlık olarak tanımlayabiliriz; yaza kışa, sıcağa soğuğa, küçük bir serçe kadar bile dayanıklı değildir. Bununla birlikte &`;tabiatın yarattığı en muhteşem mucizedir” de diyebiliriz. İnsan, küçük bir örneği olduğu kâinat ve içinde yaşadığı tabiat karşısında acizdir ama aklı sayesinde keşif yapma yetisine de sahiptir. Dışındaki tabiatı olduğu kadar içindeki tabiatı da keşfettiği ölçüde güçlenir; bu gücü kullanarak dünyasını değiştirebilir, dönüştürebilir, kendini yeniden

Kur’an-ı Kerim’in en küçük yapı birimi olan harflerinden hecelerine, peygamberlerden, özel kişilere, akrabalık bağlarından, karı-koca, kardeşler, anneler, babalar gibi hukuksal bağları oluşturan tüm öykülerdeki kişi sayılarına kadar hep 28'li ölçütle vahiy edildiği görülmektedir. Ayrıca sadece hukuksal bağlarla ilgili kişiler değil, hayvanlar, sorulan sorulara verilen cevaplar, matematik işlem rakamları, dualar, yemin sureleri gibi birçok konunun da 28 ölçütle vahiy edildiği anlaşılmaktadır. 28’li ilahi bi