İftiranın kor demirleriyle dövülüp... Nefretin soğuk suyunda yıkanmış... Ve... Adı kirletilmiş bir adam! Rüzgârın savurduğu kum tanelerinde acımasız dillere düşen... Öfkenin ruhu arsız sarmaşık gibi sardığı, sahte sözlerin büyüttüğü... korkunun ete sindiği... Ve... Yalanın gerçeği yendiği zamanlar! Oysa... Yağ gibidir hakikat! Suyun içindedir de dağılmaz. Bir gün her şey bilinir olur!

Kapının önüne varmıştım bile. Güvenlik kontrolünden geçerken uyarı sesinin gelmediğini fark ettim. Boynumdaki kolyeyi yokladım. Yerinde yoktu. Yüreğim çarpmaya, dizlerim titremeye başladı. Dışarı fırladım. Koşuyordum. Aklıma gelen şey... Saç diplerime dek ter içindeydim. O yoktu. Köşedeki çiğköfteciye soracaktım, tıkandım. Ben böyleydim işte. Sinirlenince ağlama krizine tutulanlardan. O madalyon yani kolye annemle babamın bana ve kardeşime aldıkları ilk armağandı. Bunu bana yapmamalıydın çocuk! Bunu bana ya

Borsa... Umudun ve düş kırıklığının kol kola gezdiği, o en tehlikeli mayın tarlası...Tüm hayallerini; saniyeler içinde değişen o ekrana kilitleyen ve Bu defa olacak! diyenlerin korku dolu rüyası...Bir ömür harcayıp kazandığı emekli ikramiyesini, bir çırpıda kurtlar sofrasında kaybedenlerin, evini, arabasını satıpBiz sana dememiş miydik? nasihatlerini duyduğunda boğazı düğümlenenlerin dünyası... Borsa... Gözünüzün yaşına bakmayan ve hiç şakası olmayan bir kazanma ya da kaybetme sahası... Bir savaştır borsa..

Simavna Kadısıoğlu Şeyh Bedreddin... Kimi mutasavvıf, kimi filozof, kimi kazasker diyor... Kimi devrimci, kimi dini ve siyasi ayaklanmanın lideri diyor... Kimi sosyalizmin ilk öncüsü, kimi direnişçi diyor. Zahidin efsanesin koy söyle aşkın halini / Aşığın sebine sığmaz zahidin efsanesi diyor Nesimi... Bedreddin'i de bir efsaneye sığdırmak mümkün değil. İşte bu kitap, Bedreddin ile ilgili yazılmış kitapların en kapsamlı ve derin olanı. Sadece Bedreddin değil, onun şahsında tüm tasavvuf fikri, yol ve gele

sabah erken uyandım hüzünlü güne yağmurlar doğuyordu eski fırından taze ekmek alıp kahvaltı yapacaktım seneler var ki masamız hazır olurdu eve dönmelisin yokluğun anne yokluğu terliğini kapının önüne koydum kanadı kırık topal bir kuştu gönlüm susuz kedi gibi dolandım evde yokluğun su yokluğu

Göbeklitepe Başlangıçların Önceki ve Eski Zamanların Gerçek Öyküsü Tufan geçti, Kurtuluş dağındayız, diyordu Ninagal, Ziusudra'ya. Su geçirmez kapağı açıp çıktı gemiden Ziusudra. Gökyüzü açıktı, Güneş parlıyordu, hafif bir rüzgar esmekteydi. Derhal seslendi karısına ve çocuklarına, dışarı çıksınlar diye. Efendi Enki'ye hamd edelim, ona şükranlarımızı sunalım, dedi Ziusudra onlara. Oğullarıyla birlikte taş topladı; bu taşlarla bir sunak dikti, Ardından sunakta bir ateş yaktı, kokulu tütsülerle yaktı ateşi ..

Alevi Bektaşi inanç sistemi El ele el Hakk'a desturu gereğince Ocak merkezli bir yapılanmaya sahiptir. Abbas Ulusoy'un bu kitabında Sultan Hızır Samıt Ocağı ve ocağın Pir'i hakkında kapsamlı bilgiye sahip olacağınız gibi, Alevi Bektaşi inanç sistemi ve ocakların sürekleri ibadet biçimlerinin işleyişlerini de okuyacaksınız...

Gelecekte yaşanacak tüm olayların ağırlığı başkaları tarafından omuzlarına yüklenen Gümüş Saçlı Kız, bu yükü taşımayı reddederek kendi umuduna doğru yola koyuldu. Bu yolda hem ezeli düşmanını hem de ebedi aşkını bulurken, güvenebileceği tek şeyin güvensizlik olduğunu öğrendi. Attığı her adım bilmediği bir diyara doğru götürüyordu onu. Tüm yaşanacaklar yaşanıp bittiği anda, kanlı bir savaşın ve acıyla kabullenmek zorunda kaldığı ölümlerin tam ortasında can buldu. Kehanet söylenmişti, kader yazılmıştı... Değ

Sadece bir balık bu... Bildiğimiz küçük bir balık işte!.. İçimizden herhangi biri. Kendi halinde derede yaşayıp dururken kuşun suya düşen aksine âşık olur. Sonra aşk balığın içinde büyür. Aşkı büyürken balık küçüldükçe küçülür. Derken aşkıyla baş edemeyen balığa, sadece bedeni değil, içinde yüzdüğü dere de dar gelir. Artık o dereden çıkması elzemdir! Cismi değişir. Bu hikâyede zamansız ve mekânsız aşkın kudretine şahitlik edeceksin.

Tatilde Almanya'dan köylerine gelen iki kardeş ve arkadaşları, Gerdekkaya'daki tarihi kaya mezarlarında macera peşinde koşarlarken kendilerini sıradışı bir gizemin içinde bulurlar. Bu mağaralardan biri efsanevi Hatti Ülkesi'ne açılmaktadır. Birdenbire kendilerini yabancı bir dünyada bulan çocuklar, şaşkınlık be korkuyla ne yapacaklarını bilmezlerken Hattiler'le yüz yüze gelirler ve serüven başlar..

Özgür Yılmaz, ilk kitabı Hayat Dediğin'le fazlalıklarını daha en başından atmış, kısa ama vurucu cümleler yardımıyla kırgınlığın kenar sokaklarında geziniyor. Hayat Dediğin, bir ilk kitap değil de olgunluk dönemi eseri sanki. Her şeyden önce bir derdi olan öyküler... -Kemal Varol-

Gün ışığına pek çıkarılmayan hayatı ve ölümü üzerindeki muammalar, Fikriye'yi yakın tarihimizin en ilgi çekici kadınlarından birisi yapmaktadır. Onu bu kadar ilginç ve özel kılan, hayatını hiçbir karşılık beklemeksizin Mustafa Kemal'e sunmasıydı belki; belki de tutkuyla bağlandığı insana duyduğu aşkın, onu ölüme götürmesiydi. İntihar söylentilerinin ötesinde, Mustafa Kemal'in uğruna atıldığı ve Latife'ye karşı ölümüne giriştiği aşk mücadelesinin kurbanıydı. Hazin bir aşk hikâyesi, tutkuyla aşka adanan kısa

Tarih şimdinin içinde yaşıyor. Yaşanan hiçbir şey kaybolmuyor. Hani cama bir su damlası düşer. Sonra su kurur su kaybolur ama izi kalır. Hani denizden çıkınca insanın üzerinde ıslaklık kalır. Sonra ıslaklık kurur, su kalmaz ama denizin tadı, kokusu insanın üzerinde kalır, en son saçlarında kalır. Hiç kaybolmaz. Tarih de kaybolmaz. Yaşanan hiçbir şey kaybolmaz. Tarihçiler yalan yazar, antropologlar yanıltıcı bilgiler üretir, psikoloji bilimi algılarla oynamak için üretilir, edebiyatçılar duyguları düşüncey

güçler, kötü amaçlarla birleşiyordu. Pangea savaşın mekânı olacaktı görünüşe göre. Üzerinde yaşayan kabile ise yaklaşan tehlikenin farkında değildi. Verimli topraklarına ve parıltılı elmaslarına göz konduğundan habersiz, günlük hayatlarına devam ediyordu. Yaratıcıları sandıkları tahtaya tapıyor, tamtamlar eşliğinde dans ediyor ve yılan yiyorlardı. Anlaşılacağı üzere epeyi akılsızdılar. En akıllıları Obi, Pangealılar'a tahammül edemiyordu artık. Bu adadan gitmeliydi. Büyü, entrika, komplo, dehşet, aşk gibi k

İnsan algılardan oluşuyor. Hani şeftali tüyü gibi gibi sarılmış insan, aura denen bir kılcal yumak, safi algı. Algılar bilinç demek. Duyguların bilinci, sezgilerin bilinci, hislerin bilinci, fikirlerin bilinci, sevginin bilinci, aşkın bilinci, korkuların bilinci, şehvetin bilinci, kederin bilinci, cesaretin bilinci. Bu algılar hareket ediyor, kayıyor, yer değiştiriyor, toprak kayması gibi. Değerler kayıyor. Kavramlar kayıyor. Her şey yer değiştiriyor. Cesaret yer değiştiriyor, hayatın karşısında kayboluyo

Köylülerden bir sözcük duymuştu Öğretmen. Sözcüğün içinde ürperti, yokluk, çaresizlik, ölüm vardı. Zemheri denen bu sözcük karakışı anlatıyordu. Gülümserken kendi kendine mırıldandı: Zemheri kelebekleri... Bazen o mezarlıktan havaya süzülen mavi dumanlar görür, ruh gördüğünü sanarak ürkerdi. Hemen pencere boşluğundan iner, perdeyi sıkıca kapardı. Pencereden gelen soğuğa aldırmadan dışarıyı izlemeye devam etti. Beyaz ve siyahtan başka renk yoktu. İki zıt güç gibi ama aslında birbirlerinin tamamlayıcıları, h

İnsan kalıbında olan herkes bu yola girebilir elbette. Ama Aleviler bin yıldır, hatta binlerce yıldır sürmekte, akmakta olan, başlangıçtan bu yana faaliyette olan kadim Yol'dalar, çağlayıp coşan, akan bir ırmak, elbette bu Yol Alevilerin kendi Yol'u. Alevi olmayanlar da aynı Yol'u kenardan takip edebilirler, Aleviliğe girmeleri gerekli değil. Otobana girmeden de otobana paralel gidilebilir. Ama Alevilikle çatışarak kimse bu Yol'u gidemez. Çünkü Alevilik tüm hayvanlarla, hayvanların sütüyle, sesiyle, bitkile

Boyun eğer mi hiç insan? Evet, eğer. Bilinçsizse insan, korkaksa, örgütsüzse, çaresizse boyun eğer. Tarih boyun eğen bireylerin de toplumların da nasıl, köleleştiğinin, sömürgeleştiğinin, kişiliksiz, kimliksizleştirildiğinin dahası ve acı olanı nasıl onursuzlaştırıldığının örnekleriyle dolu. Ama öte yandan aynı tarih bize, insanın karşılaştığı her baskı ve zulme karşı, her haksızlığa karşı direndiğini, boyun eğmediğini de gösteriyor. İnsanlık tarihi bir anlamda boyun eğenlerle, eğmeyenlerin de tarihidir. İ

Seksen yıl önce bu vakitler, yalnızca düğünlerde giydiği saten kumaştan yeleğinin içinde, kır saçlarının diplerine kadar terlemiş kemençeci, kundurası ile balkonun ahşap zemininde, hayatında tuttuğu son ritmi işitiyordu. İki yıl önce bu vakitler, yemenisinin oyalarından damlayan yağmur damlalarının ıslattığı ellerinde sımsıkı tuttuğu bir taş vardı kadının. Bundan üç yıl önce Yırca'da altı bin zeytin ağacı kaşları çatık bekliyordu. On ay önce bu vakitler, yolun kenarındaki kavak ağacı, önünden koşarak geç

Leyla Akgül'ün kalemi bir gazetecinin fotoğraf makinesinin deklanşörü, farklı yaşam anılarını donduran bir dokunuş, olduğu gibi resmeden, hikâyesini okuyucuya bırakan, okuyucunun hikâye yazmasına fırsat veren fotoğrafçılık örneği. Kalemle fotoğraf böyle çekilir. Bazen yeni tanımlar kazandırır dile, yeni kapılar açar ufka; ortaya karışık bir karakter analizi olur. Metro, herkesin sıkıntıyla bitmesini beklediği bir yolculuk olmaktan çıkıyor bu kitapta. Bir tiyatro sahnesi. İçinde olduğumuz ama dışardan seyre