Kafka'nın ölu¨mu¨nden sonra yayımlanmış öyku¨ ve anlatılarından oluşan bu kitap ''Çin Seddi'', ''Blumfeld, Geçkin Bir Bekar'', ''Bir Köpeğin Araştırmaları'' gibi öyku¨lerin yanı sıra, Prometheus, Babil Kulesi ve birçok başka konu hakkında fabllar ve kısa hikayelerden oluşmaktadır. Kinayeli, rahatsızlık verici ve bir ru¨ya berraklığında olan bu yazılar Kafka'nın edebi özu¨nu¨ sunmaktadır.Özellikle ''Bir Köpeğin Araştırmaları''nda, Kafka'nın edebi dehasının doruklarında, ironi ve akıl sarmalında estetik yarat

Felice'ye Mektuplar, farklı şehirlerde yaşayıp, yu¨zyu¨ze çok az kez buluşmalarına rağmen iki kere nişanlanıp evliliğin kıyısından dönen Kafka ve Felice Bauer'in 1912 ile 1917 yılları arasında su¨ren ilişkilerini Kafka'nın gözu¨nden anlatıyor. Felice'le ilişkisinden aldığı umut ve gu¨çle Kafka, u¨retken bir döneme girip Hu¨ku¨m, Gözlem, Amerika, Ceza Sömu¨rgesinde, Dönu¨su¨m gibi eserlerini yazmış olsa da, edebiyat tutkusu, zamanla yaşanan hayal kırıklıkları ve son olarak da hastalığının başlangıcıyla ilişk

Kemal Kurdaş'ın ODTÜ'ye, ODTÜ'nün Ankara'ya armağan ettiği güzelim ormanda çok sayıda köpek gruplar halinde yaşıyor. Çünkü ailelerin aldıkları köpekler, çocukları sıkılınca sokağa atılıyor. Büyük kentlerin çevrelerinde, tatil yörelerinde benzer deneyimler yaşıyor hayvanlar. Canlı hayvanlara cansız oyuncak işlevi yüklemekte sakınca görmüyor okumuş yazmış görünümlü kişiler. Bir de son yıllarda yaşamları boyunca bir hayvana elini sürmemiş çoğu kişinin sosyal medya üzerinden kedi köpek fotoğrafları paylaşma mod

Franz Kafka, 29 Kasım 1922 tarihli vasiyetinde geride bıraktığı her şeyin istisnasız yakılmasını isterken şunları söylemiştir: "Yazdıklarımın içinde yalnızca şu kitaplar geçerlidir: Hüküm, Ateşçi, Dönüşüm, Ceza Sömürgesinde, Taşra Doktoru ve Açlık Canbazı anlatısı... Bu beş kitap ve anlatı geçerli diyorsam tekrar basılmalarını ve gelecek zamanlara ulaştırılmalarını istediğimi söylemiyorum. Aksine tamamen yitip gitmeliler; benim asıl dileğim budur. Fakat artık yayınlanmış oldukları için kimseyi bunları elde

Acının insanı güzelleştireceğini söyleyen Dostoyevski, sevebilmek için de acımanın zorunluluğuna inanır. Günlük yaşamı "şekilsiz hümanizmasıyla" cehenneme dönüştüren Dostoyevski aynı zamanda pasifist iradeyle insanı azaltmıyor mu? Abartılı tesadüflerle örülmüş Ezilenler romanında yaratılan tiplere bakarak bu soruya yanıt verebilirsiniz.

Yalnız Rusya'da değil, Rusya dışında da çağdaş düşün ve roman anlayışına yaptığı katkılarla anılan Fyodor Mihayloviç Dostoyevski'nin ilk yayımlandığında büyük yankı uyandırmayan bu eserinde, ancak genç ruhlarda yaşayabilen saf ve büyük bir aşkın unutulmaz örneği veriliyor. Usta yazarın, 26 yaşındayken yayımlanan bu eserindeki şiirsel anlatımın büyüsünden etkilenmemek olanaksız..

Cibran hayatı boyunca, İsa'nın hikayesini tekrar anlatmayı arzuladı. Bu arzuyu, Orta Doğu'da fakir bir çocukken, bir rahiple İncil okuduğundan itibaren taşıyordu. Bir erişkin ve Amerika'da başarılı bir yazar olduğunda, hikayeyi daha önceden kimsenin anlatmadığı gibi anlatmak istedi ve 'İnsanoğlu İsa'yla tam da bunu başardı. Bu kitap, Matta, Markos, Luka ve Yuhanna gibi, İncil'in Cibran tasviridir. 'İnsanoğlu İsa'da, Cibran, İsa'yı okuyucuya birbirine benzemeyen geniş bir grup insanın gözünden sunuyor. Bu ka

Her insan yaşamında "kâbuslar" yaşamıştır. Kalıcı olur, geçici olur, ama mutlaka vardır. Kâbuslar akılda kalır. Yaşamımızda belki mutluluklar daha fazladır ama akılda kalmaz. Oysa insanlar "mutlu" günlerini daha da artırmak için yaşar ve hep de onları anmak, onlarla yaşamak ister. Ne yazık, bu büyük bir aldatmacadır. Asıl kâbus nedir biliyor musunuz? Bu yüzyılda, böyle bir ülkede eli kolu bağlı yaşamak zorunda kalmak. Gerisi "teferruat"..

"İkiyüzlülük her zaman var olacak, tırnakları boyalı ve cilalı olsa bile; aldatma asla değişmeyecek, dokunuşu yumuşak ve narin olsa bile; yalan asla gerçeğe dönüşmeyecek, ona ipek elbiseler giydirip saraylarda oturtsanız bile; açgözlülük memnuniyete dönüşmeyecek; suç da erdeme. Öğretilere, geleneklere ve tarihe olan ebedi kölelik yine kölelik olarak kalacak, yüzünü boyayıp sesini değiştirse de. Kölelik bütün korkunç formlarıyla kölelik olarak kalacak, o kendisine özgürlük dese bile.''

Kafka'nın 1909'la, ölümünden bir sene önce olan 1923 senesi arasında yazdığı günlükler, ölümünden sonra dostu Max Brod tarafından kitaplaştırılmıştır. Kafka, günlüklerini yayımlanma amacıyla yazmadığı için, Prag'daki hayatını, hayranlık duyduğu babasına olan hislerini, evlenmeye kendini ikna edemediği kadınla ilişkisini, pişmanlıklarını ve toplum tarafından dışlanmışlık hislerini bütün içtenliğiyle yazmıştır. Günlükler, Kafka'nın dayanılmaz bir gerilimle geçen yaşamını ve duygularını tüm çıplaklığıyla okuyu

Dostoyevski'nin bu romanı yalnızca ezilmişliğin ve toplumsal kötülüklerin sürükleyici trajizmini dile getirmekle kalmaz. Bu aynı zamanda en yüce yargı yeri olarak insan vicdanına ve insan aklına bir başvurudur. Dostoyevski de başkahramanıyla birlikte, yoksulluğun ve acı çekmenin her toplum için kaçınılmaz olduğunu ileri süren dönemin düşünürlerine, bunların ileri sürdükleri -kimi dinsel- düşüncelere şiddetle karşı çıkmıştır. Büyük yazar, bir hiç olarak kalmak, ses çıkarmadan boyun eğmek, her şeye sürekli ka

"Raymond Williams, Hardy'nin anlatı yurdunun Wessex değil, değişim ile gelenek arasındaki "sınır" olduğunu söylerken haklıdır, değişmekte olan kırsal hayatın sınırında mücadele eder onun kahramanları ve kaybederler. Yaşar Kemal'in Çukurova'sı da bir sınır-uzamdır, sınır ilişkilerin mücadele alanıdır ve onun başlıca karakterleri de kaybetmeye yazgılıdır. Fakat bir değerler manzumesi öne sürmez hiçbiri. Aklı başında hiç kimse onun anlatılarının eşkıyalar, hantal köylüler, hüzünlü göçerler, henüz teşekkül etme

"Derin, yüce ve uzaktır yaşam. Sadece engin hayal gücünüz erişebilecekken onun yüksekliğine, nefesinizin esintisi karışabilecekken onun yüreğine, gölgeniz hüzün olup geçecekken onun çehresinden ve en bitkin çığlığınız onun göğsünde bahara ve güze dönebilecekken varamadınız farkına, ancak yaşam hep yanı başınızdaydı aslında.''

"...Oblomovların hiçbiri kendilerine telkin edilen yaşam ilkelerini özümseyememişlerdir, bunları pratik sonuçlarını alacak kadar uygulayamamışlar; sözün eyleme dönüşmesi, ilkenin ruhun iç gereksinimleriyle kaynaşarak bu gereksinimlerin içinde eriyip yok olması ve böylece insanı harekete geçiren biricik güce dönüşmesi çizgisine ulaşamamışlardır... Onlar için düşlerin gerçeklerden, genel ilkelerin hayata ilişkin basit bir gerçekten daha değerli olması da bundandır. Bunlar yararlı kitaplar okurlar; bu kitaplar

Dünyanın en ünlü aktörlerinden biri sayılan Al Pacino, henüz oynculuk kariyerinin başlarındayken ve bir sinema oyuncusu olmayı kafasına koyduğu yıllarda, Konstantin Stanislavski'nin daha çok tiyatro sanatı için yazdığı kurslara katılmış. Al Pacino, daha sonradan kitap haline getirilecek Lawrance Grobel ile yaptığı söyleşisinde, Stanislavski'nin kurslarının kendisi için son derece sıkıcı ve bunaltıcı olduğunu söylüyor ama yine de kursların aktörlük yaşamının kilometre taşlarından birini oluşturduğunu da kabu

1848 devriminden önce, 1840'da yayınlanan bir eser P. J. Proudhon'un "Mülkiyet Nedir"i. Fikirleriyle 19. Yüzyıl Avrupa'sının entelektüel iklimini oldukça etkilemiş bir düşünür ve kendisine ilk defa kaos ve terör anlamına gelmediğini vurgulayarak Anarşistim diyen biridir. "Mülkiyet Nedir" kitabı Özel Mülkiyetin hırsızlık ve soygun olduğunu zamanın ekonomistleri ve düşünürlerinin tezlerini ele alarak analitik bir yöntemle çürüten, daha sonraları ona karşı kimi zaman sert ve haksız saldırıları yapan Marx ve Ma

İnsan toplumu yetmiş yüzyıldan bu yana, üstün ve ebedi yasa- ların anlamını kavrayamayacak hale gelene kadar yozlaşmış ...... [yasalara boyun eğmiştir. İnsanların gözleri mumların ve kandillerin cılız ışığına alışmıştır, gün ışığı onlara fazla gelir. Ruhsal hastalık kuşaktan kuşağa geçerek, insanların bir parçası olmuştur ve onlar, bunu hastalıktan ziyade Tanrı'nın Adem'e bahşettiği bir armağan olarak görürler. Ve bu insanlar, hastalığın bulaşmadığı birini görürlerse de, onu utanç ve ahlaksızlıkla yaftalarl

Kirliyim ben Milena, sonsuz kirli, bu yüzden temizlik konusunda böyle yüksek sesle çığlık atıyorum. Cehennemin en dibinde olanlar dışında hiç kimse bu kadar temizmiş gibi konuşmaz; bizim meleklerin sarkılan sandıklarımız, aslında onların şarkılarıdır.

Resim sanatının yüzyıllarca gerçeğin bir benzerini, hatta tıpkısını ortaya koyduğunu ve resmedilen her şeyin bir gerçeklik sergilediği iddiası fotoğrafın keşfiyle birlikte çökmüştür. Resim sanatının fotoğraf gibi aktarmacı bir ifadeye uygun olmadığını biliyoruz, dahası bir öykünmeye dayandığını da söyleyebiliriz. Bunun başlıca nedeni konu ile güçlü bağlar kurma olanağına sahip ressamın, resme konu olguların seçim ve yorumlanmasında yapıt ile kendi arasına hiçbir aygıtın girmemesidir. Oysa fotoğraf zorunlu ş